پند برجام و حکمتِ هزینه هایش

امام علی ^{علیه السلام}:  مالى که نابودى آن تو را پند مى دهد ، از دست نرفته است. حکمت196

از آغازین لحظه انقلاب اسلامی ایران که این حرکت الگو ساز ،  در برابر  تاریخ پر سابقه  استعماری و استکباری غرب و شرق قد علم نمود و ندای آزادی و استقلال را بر پایه دین مبین اسلام در متن مظلومان جهان سر داد و طنین بیداری را در جهان اسلام و سراسر گیتی گستراند،  نظام سلطه با خوش بینی های اولیه سعی در هدم و نابودی این انقلاب از طرق مختلف داشت از کودتا گرفته تا جنگ تحمیلی و ... که با هوشمندی و ایستادگی قاطعانه حضرت امام رحمه ا... علیه و صبر و پایداری مردم شهید پرور، این تلاش های دشمن به بن بست رسید.

 دشمن بعد از ناکامی اولیه و درماندگی از روش سخت در براندازی این انقلاب، با تغییر زمین بازی و بهره گیری هوشمندانه از  تحریم و تهدید و تبلیغات اغواگرانه ، شروع به سنگ اندازی در مسیر پر افت و خیز انقلاب نمود که با تدبیر حکیمانه مقام معظم رهبری و بصیرت و مقاومت مردم عزیز ایران تا حال به نتیجه دلخواه خود نرسیده است.

یکی از این شگردهای تبلیغی غرب در مسیر مهار جمهوری اسلامی ایران ، ایجاد دوقطبی های متنوع در جهت تغییر ذهنیت مردم و تغییر نظام محاسباتی مسئولین است. پرونده هسته ای بهانه مناسبی برای ایجاد یکی از این دو قطبی ها در سطوح مختلف جامعه ( مسئولین ، نخبگان و توده مردم ) بود، تا با  ایجاد شک و شبهه در پیمودن مسیر استقلال و پیشرفت و زیر سئوال بردن آن ،  کشو را بر سر دوراهی کاذب معیشت و مقاومت قرار دهد. این تلاش ها در سطوح مختلف به قرار زیر بود:

1)     در سطح نخبگان و القاء اندیشه های منطبق بر اهداف سلطه گران در جهت مخالفت آنان با  روند استقلال و اینکه از استقلال در یک فریب مفهومی  به انزوا تعبیر کنند ، در حالیکه  اولا جغرافیای ایران با همسایگان متکثر و موقعیت ژئوپلتیک ِ خاص حتی اگر قصد انزوا بکند نمی تواند به آن عمل کند و ثانیا استقلال به معنای عدم ارتباط نیست بلکه به نحوه ارتباط و عدم پذیرش رابطه ارباب – رعیتی است و مقام معظم رهبری می فرمایند: « تعامل با دنیا هیچ ایرادی ندارد، ما ازاول هم اهل تعامل با دنیا بودیم، منتها در تعامل طرف مقابل را باید شناخت... اگر چنانچه توافق و تفاهم به این معنا بود که او بگوید شما باید از این راه برگردید.... این خسارت است» (30 تیر 92)

2)     در سطح مردم با انبوه سازی پیام  و بهره گیری از تاکتیک  تکرار در شبکه های مختلف رسانه ای خود و  همراه سازی برخی رسانه ها و صاحبان تریبون در داخل سعی نمودند تمام هزینه هایی که مردم در صحنه اقتصادی و مشکلات معیشتی دارند را  بر دوش سیاست مقاومت  و ایستادگی در برابر نظام جهانی تعبیر کنند و این هم در حالیست که با توجه به منابع فراوان و ظرفیت های نیرویی ، فنی و علمی  و موقعیت جغرافیایی که پیشتر گفته شد ، شرط عبور از این مشکلات ، نگاه به درون  و ظرفیت های درونی و رابطه معقولانه و منصفانه با جهان است در صورتی که جهان را به چند قدرت سلطه گر غربی محدود نکنیم. رهبر انقلاب با انتقاد شدید از برخی عناصر «تبلیغات چیِ ساده لوح یا مغرض» می فرمایند: بعضی با خط گیری از رسانه های بیگانه در تلاشند با گمراه کردن افکار عمومی، اینگونه القا کنند که اگر در مسئله هسته ای تسلیم شویم، همه مشکلات اقتصادی و غیر اقتصادی حل می شود.(12 آبان92)

3)     و اما در سطح مسئولین ، دشمن  با تغییر محاسبات سعی در تصمیم سازی برای گزینش سیاست مدارا  یا به عبارت دقیقتر انفعال به جای ایستادگی مدبرانه دارد.

 از ابتدای آغاز دور جدید مذاکرات در دولت فعلی با اجازه حکیمانه مقام معظم رهبری و تاکتیک نرمش قهرمانانه  ، پا در مسیری نهادیم که از ابتدا پایان آن مبتنی بر واقعیات تاریخی دور و نزدیک و عبرت های اخیر (عملکرد سیاه نظام سلطه در رابطه با دوستانش) مشخص بود و رهبر معظم انقلاب ،  فرمودند: « به مذاکرات جاری خوش بین نیستم چرا که معلوم نیست نتایجی را که ملت انتظار دارد به همراه بیاورد».(12آبان92)

 ایشان با تأکید بر اینکه مماشات با مستکبر، هیچ فایده ای برای کشورها و ملتها ندارد، فرمودند: « رویکرد استکباری امریکا موجب شده است ملتها نسبت به آن، یک حس بی اعتمادی و بیزاری داشته باشند ضمن اینکه تجربه نشان داده است هر ملت و دولتی که به امریکا اعتماد کند، ضربه خواهد خورد، حتی اگر از دوستان امریکا باشد.» (12 آبان92)

امام علی علیه السلام در حکمت 196 پند گرانسگی به ما می دهد که در قبال هزینه هایی که در مسیر انباشت تجربه و عبرت آموزی می دهیم اگر از پند آن بهره گیریم این هزینه، یک سرمایه ای می شود که از بابت پرداخت آن به درک درستی از مسیر آینده رسیده و راه درست را مبتنی بر نگاه درست انتخاب خواهیم کرد.

در پایان به فرازهایی از بیانات مقام معظم رهبری در تاکید بر بهره گیری از تجربه برجام بعنوان پند ملی اشاره می نماییم:

« با تلاشی که دولت محترم و مسئولین کشور دارند انجام می دهند، ما موافقیم. یک کاری است، یک تجربه‌ای است، احتمالاً یک اقدام مفیدی است؛ این کار را انجام بدهند، اگر نتیجه گرفتند که چه بهتر، امّا اگر نتیجه نگرفتند، معنایش این باشد که برای حل مشکلات کشور بایستی کشور روی پای خودش بایستد» (12 آبان 92)

«یکی از برکات همین مذاکرات اخیر این بود که دشمنی آمریکایی‌ها و مسئولین دولت ایالات متحده‌ی آمریکا با ایران و ایرانی، با اسلام و مسلمین آشکار شد، برای همه مدلّل شد، همه این را فهمیدند.» (19 دی 92)

« مذاکره با امریکا نه تنها فایده ندارد، بلکه ضرر هم دارد و این موضوع، با استدلال به مسئولان سطوح بالای کشور گفته شده و آنان نیز پاسخی در رد آن نداشتند  ... امریکایی ها اصرار دارند که ما با آنها درباره مسائل منطقه غرب آسیا به‌ویژه سوریه، عراق، لبنان و یمن مذاکره کنیم؛ هدف واقعی آنها از این درخواستهای مذاکره چیست؟ آنها هدفی جز جلوگیری از حضور جمهوری اسلامی ایران در منطقه به عنوان عامل اصلی ناکامی های امریکا، ندارند. 
- یکی از عناصر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران، «بی اعتمادی مطلق به قدرتهای سلطه گر جهانی» است که امروز مظهر آن امریکا است.  گسترش بی اعتمادی مطلق به امریکا لازم است ...  متأسفانه برخی ها حاضر نیستند این بی اعتمادی را قبول کنند و اگرچه به زبان می گویند امریکا دشمن است اما احساس واقعی بی اعتمادی به امریکا، در آنها وجود ندارد ... هنگامی که در انسان احساس دشمنی و بی اعتمادی واقعی به طرف مقابل وجود داشته باشد، در مذاکرات و دیدارها، الزامات آن را رعایت می کند و به گفته های طرف مقابل مطلقاً اعتماد نخواهد کرد. » (28شهریور 95)

« امروز حتی مسئولان دیپلماسی و کسانی که در مذاکرات حضور داشته اند، این واقعیت را تکرار می کنند که امریکا نقض عهد می کند و در ورای زبان چرب و نرم خود، به مانع تراشی و تخریب روابط اقتصادی ایران با دیگر کشورها مشغول است. البته چندین سال است موضوع بی اعتمادی به امریکایی ها را تکرار می کنیم اما برخی، سختشان بود این واقعیت را قبول کنند... باید با عزم راسخ در راه صحیح پیشرفت مادی و معنوی کشور حرکت کنیم؛ آن وقت همه خواهیم دید که دشمن به دنبال ما می دود نه ما به دنبال دشمن.» (11مرداد95)

و اما اشباه فاحش آنجاست  که  در قبال این دشمن ، حزم و دوراندیشی را کنار گذاشته و بر برجام های دیگر و مراوده و رابطه با آنان ، تاکید و اصرار نماییم ، در حالیکه با شناخت ماهیت دشمنان در برجام هسته ای باید گفت: راه رفته را آزمودن خطاست.