اکنون که هم خط ومشی نگاه به بیرون دولت یازدهم چندان موفق نبوده و هم در داخل کشور یک هم‌نوایی و هم‌افزایی مناسب برای حل مشکلات شکل گرفته است، ضروری است که دولت محترم این فرصت را غنیمت شمرده و بیش از هر چیزی به اقدام و عمل جدی و انقلابی روی آورد.
بخشی از بیانات مقام معظم رهبری در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای دولت دوازدهم(04/06/1396)، توصیه به دولت برای انجام اقدام و عمل است. معظم‌له تشکیل دولت در موعد مقرر و انجام آسان فرایند شکل‌گیری دولت را بسیارمهم و کم‌نظیر دانستند و تأکید کردند که اکنون نوبت رئیس‌جمهور و وزراست که اقدام و عمل را آغاز کنند.
درواقع، رأی بالای مردم به آقای روحانی و اعتماد مجدد به وی و دولت، رأی اعتماد نسبتاً بالا و مناسب نمایندگان مجلس به وزرای پیشنهادی که حکایت از هماهنگی و هم‌نوایی مجلس و دولت دارد و از سویی، تجربه چهارساله اعضای دولت دوازدهم همگی زمینه‌ها و شرایطی است که فرصت بی‌نظیری را برای خدمتگزاری و عزم جدی برای مقابله و حل مشکلات را ایجاب می‌کند. در نقطه مقابل، افزایش حجم مشکلات کشور و تداوم آنها برای چند سال متوالی نیز متغیر مهمی است که ضرورت اقدام و عمل عاجل، منطقی، دقیق و حساب‌شده را از طرف دولت طلب می‌کند. به بیان دیگر، اکنون هم به لحاظ شرایط موجود کشور، بویژه شرایط اقتصادی و معیشتی، و هم به لحاظ حمایت نخبگان و دستگاه‌های مختلف نظام از دولت، بهترین فرصت برای اقدام و عمل در اختیار دولت قرار دارد تا با استفاده از آن بتواند مشکلات کشور را حل و رفع کند.
براساس همین شرایط و متغیرها است که رئیس‌جمهور در گفتگوی اخیر تلویزیونی خود خواستار هماهنگی و هم‌صدایی میان قوا شد و حتی از ضرورت حمایت نیروهای مسلح از دولت و هماهنگی دولت با آنها برای حل مشکلات سخن گفت. درواقع، شرایط کشور به گونه‌ای است که قوه مجریه به تنهایی نمی‌تواند از عهده حل مشکلات موجود برآید و برای این منظور حتماً می‌بایست هماهنگی و هم‌افزایی‌ها با سایر قوا و دستگاه‌های نظام افزایش یافته و تقویت شود. به عبارتی، اکنون که احساس می‌شود این هماهنگی در حال تقویت شدن است، ضرورت دارد که دولت به عنوان مسئول اداره امور اجرایی کشور، تلاش کند تا زمام امور کشور را محکم به دست گرفته و شجاعانه و انقلابی برای حل مشکلات و رفع چالش‌ها پیش‌روی مردم اقدام کند.
نکته مهمی که در این میان باید بدان توجه کرد این است که دولت در دور اول حاکمیت خود عمدتاً به ظرفیت های بیرون از کشور توجه داشت و تلاش می‌کرد تا با گره زدن سرنوشت کشور به دنیای خارج و بازی به اصطلاح برد - برد با بیگانگان، چاره‌ای برای حل مشکلات کشور بیندیشد. ماحصل این نگاه، انعقاد برجام میان جمهوری اسلامی ایران و کشورهای 1+5 بود که اکنون با گذشت بیش از دو سال از انعقاد برجام، ثابت شده که آن انتظارات و دستاوردهایی که دولت از برجام توقع داشت، محقق نشده و به عبارتی، علی‌رغم ایجاد بازی برد - برد در بحث هسته‌ای، به منظور رفع تحریم‌های ظالمانه اقتصادی و ایجاد گشایش‌های اقتصادی در کشور، دستاورد ملموسی که از اوضاع چرت‌زده اقتصاد کشور گره‌گشایی کند، حاصل نشده است. بنابراین، اکنون که هم خط ومشی نگاه به بیرون دولت یازدهم چندان موفق نبوده و هم در داخل کشور یک هم‌نوایی و هم‌افزایی مناسب برای حل مشکلات شکل گرفته است، ضروری است که دولت محترم این فرصت را غنیمت شمرده و بیش از هر چیزی به اقدام و عمل جدی و انقلابی روی آورد.
