عقب‌نشینی برخی اصلاح‌طلبان نتایج خوبی ندارد

(روزنامه آفتاب يزد – 1396/06/26– شماره 4994– صفحه 15)

در چنین شرایطی اما بسیاری از چهره‌های جریان اصلاحات با صراحت از نادرستی این نظریه سخن گفته‌اند و به طرح عبور از گفتمان اصلاح طلبی و مقدم شمردن عملگرایی انتقاداتی را وارد ساخته‌اند. احمد شیرزاد ، استاد دانشگاه و نماینده مجلس ششم از جمله منتقدان جدی این نظریه است. او در گفتگو با «آفتاب یزد»، طراحان نظریه عبور از اصلاح طلبی را افراد فرصت طلبی خواند که دست به عصا راه می‌روند و به دنبال میز و صندلی هستند. دکتر شیرزاد همچنین علت سکوت دکتر محمدرضا عارف و باز نکردن اهداف طراح این ایده را پایین بودن وزن طرح و غیر اساسی بودن آن دانسته است.

طراح؛ لیدر فکری نیست

شیرزاد با بیان اینکه نویسنده مقاله «تقدم استراتژی بر ایدئولوژی» لیدر فکری جریان اصلاحات نیست، اظهار داشت: یکی از اعضای حزب کارگزاران که اخیرا در سرمقاله رسانه ارگان این جریان سیاسی، نظر خود را پیرامون تقدم استراتژی بر ایدئولوژی و عبور از گفتمان اصلاح طلبی بیان کرده بود، روزنامه نگار خوش‌فکر و تحلیلگر خوبی است. ایشان برخلاف تصور خودش، لیدر فکری جریان اصلاحات نیست. من فکر نمی‌کنم که کسی چنین نقشی را به او داده باشد و او هم از عهده آن به خوبی برآمده باشد. البته ایده‌هایی گاهی مطرح می‌شود که قابل بحث و طرح است اما به باور من، ایده عبور از گفتمان اصلاح طلبی و گذار به عملگرایی به هیچ وجه جالب نیست.

بویی که از این نظریه برمی‌آید بسان آن است که طراح آن می‌خواهد بپذیردکه اصلاح طلبی معادل افراطی گری و شعارهای دور از دسترس است در حالی که اصلاح طلبی دقیقا به معنای آن است که در چارچوب قانون و منافع نظام، حرکتی انجام بگیرد ولی تاکید بر اصلاحات و حرکت به سوی آزادی‌های مدنی و فکری و پاسخگو کردن حکومت و ارکان نظام، پایه‌های این جریان فکری است. این‌ها شعارهایی نیست که بتوان آن‌ها را تعطیل کرد. وی افزود: به طور مثال مگر ما می‌توانیم انتخابات آزاد را به دلیل عملگرایی تعطیل کنیم؟ اگر حالا همفکران طراح تقدم استراتژی بر ایدئولوژی این خط مشی را برای خودشان برگزیده‌اند، ما به خاطر منافع شخصی این دغدغه‌ها را رها نمی‌کنیم و به عملگرایی روی نمی‌آوریم تا شاید صندلی برای تکیه زدن بر آن در اختیارمان قرار گیرد و این قدرت را داشته باشیم که به امضای چند نامه بپردازیم.

حباب غرور باید شکسته شود

این نماینده مجلس ششم با بیان اینکه من به‌شدت با ایده عبور از گفتمان اصلاح طلبی و گذار به عملگرایی مخالف هستم، اضافه کرد: به‌هرحال در خط و مشی اصلاح طلبی، ممکن است به هر طریقی بر سر منافع ملی دست به مماشات و سازش بزنیم و از یکسری خواسته‌هایمان دست بکشیم اما از اساس و اصول جریان اصلاح طلبی که قرار نیست کوتاه بیاییم، اصلا برای چه به کنشگری می‌پردازیم؟ اگر قرار بر این است که افرادی بر روی صندلی‌هایی بنشینند و سمت‌هایی را کسب کنند که در طول تاریخ از این قبیل افراد به وفور دیده شده‌اند. مهم این است که آرمان‌های اصلاحات کنار گذاشته نشود. به نظر من باید حباب غرور برخی افراد در جناح اصلاح طلب شکسته شود تا دیگر برای سایرین خط مشی تعیین نکنند.

عارف در مورد مسائل کم اهمیت سخن نگوید!

این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که آیا بهتر نیست محمدرضا عارف که خود از منتقدان این طرح است، به عنوان رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان با صراحت درباره این نظریه سخن گوید، اظهار داشت: باید بگویم که اساس کنشگری بزرگان اصلاحات هیچ‌گاه چنین نبوده که در مقابل آزادی بیان چه چهره‌های اصلاح‌طلب و چه شخصیت‌های اصولگرا بایستند. بنای ما بر این است که همه آزادانه به ایراد سخنرانی بپردازند؛ دلیلی هم ندارد که حالا هرکسی هر نظری داد، بزرگان اصلاحات به موضع‌گیری بپردازند. نیک‌بختانه آقای عارف موضع خود را نسبت به این نظریه اعلام کرده است اما بنا نیست که آقای عارف پیرامون هر مسئله‌ای موضع‌گیری کند و در صحنه قرار بگیرد.

وی افزود: آقای عارف به عنوان یک شخصیت اجرایی در مجموعه اصلاح طلبان در بزنگاه‌های حساس و حیاتی می‌بایست به موضع‌گیری و اعلام نظر بپردازد ولی اینکه در مقام تحلیلگر در هر مسئله‌ای بخواهیم نظرات ایشان را جویا شویم، این کار فشاری است بر او که در مورد هر مسئله خواه کم اهمیت، سخن بگوید. این موضوع هم نیازمند موضوع‌گیری نیست. این بحث یک بحث تحلیلی است که طراح آن به عنوان یک روزنامه‌نگار در موردش سخن گفته است. من یا شما هم می‌توانیم به عنوان روزنامه‌نگار و تحلیلگر درباره آن صحبت کنیم. اما نمی‌توان انتظار داشت تا شخصیت‌هایی که در جریان اصلاحات دارای سمت و منصب هستند، حتما موضع بگیرند. برای من قابل درک است که آقای دکتر عارف به دلیل نقشی که دارند در هر مسئله‌ای ورود ننمایند و به اعلام موضع نپردازند.

فیل جدید هوا نکنید!

شیرزاد همچنین با بیان اینکه تغییر استراتژی دلیلی ندارد؛ اظهارداشت: به نظر من اتفاق خاصی روی نداده و روند امور متاسفانه یا خوشبختانه آنچنان تغییر جدی نکرده است که حالا بگوییم خط مشی جدیدی را بنا کنیم. مجموع عملکردها طی هفت هشت سال گذشته تقریبا همان است که بوده و اتفاق تازه‌ای به وقوع نپیوسته است که حالا ما می‌خواهیم تغییر استراتژی دهیم. من واقعا نمی‌دانم دلایل بیان ایده روی آوری به عملگرایی و فراموشی گفتمان‌های سیاسی چیست اما اینکه فرد هر بار بخواهد یک به اصطلاح فیل جدید را هوا کند جالب نیست. به باور من جامعه رنگ پیشرفت را زمانی به خود خواهد دید که روی شعارها و خواسته‌هایش پافشاری کند و صبور باشد تا در پی زمان به آن‌ها برسد ولی وقتی که یک مشکلی ایجاد می‌شود برخی دوست دارند محبوب بعضی‌ها قرار گیرند و از همین روی، این صحبت‌ها را بیان می‌کنند و در نهایت هم نتیجه‌ای به دست نخواهند آورد. امثال ما حرف‌مان وقتی گیرا و جذاب است که حرف خودمان را بیان کنیم. اگر ما بخواهیم سخن گروهی از اصولگرایان را به زبان بیاوریم هیچ گاه در جمع آن‌ها جایی نخواهیم داشت و خیلی هم در وضع ما تغییری ایجاد نخواهد شد.

عقب‌نشینی ره به جایی نمی‌برد!

این نماینده سابق مجلس خاطر نشان کرد: من سخن طراح «تقدم استراتژی بر ایدئولوژی» را به حساب حزب کارگزاران نمی‌گذارم. من بیانیه جدیدی از سوی این حزب ندیدم. طراح این ایده تنها یکی از اعضای حزب کارگزاران است. کارگزاران یک حزب مستقل است و موضع‌گیری‌های خودش را دارد. من بعید می‌دانم حزب کارگزاران سازندگی مجموعا در این قالب قرار بگیرند. البته بحث عملگرایی یا اصولگرایی در همه جای دنیا وجود دارد. باید خاطر نشان کنم که منظورم از اصولگرایی به معنای یک جبهه سیاسی در ایران نبود بلکه به معنای یک جناح سیاسی است که بر روی اصول خودش پافشاری می‌کند یا اینکه در جریان عمل، به یک سازش‌هایی تن دهد. این اتفاق همواره به شکل مصداقی در جریان‌های سیاسی مطرح است و برخی هم گرایش به این سمت دارند و بعضی هم در سوی مقابل قرار می‌گیرند.

وی اضافه کرد: اما من باور ندارم حزب کارگزاران بخواهد خطش را با سایر اصلاح طلبان جدا کند. اینکه سرمقاله روزنامه منتسب به این حزب از عبور از گفتمان اصلاح طلبی سخن گفته است را نمی‌توان به کل اعضای حزب منتسب کرد. باید در نظر داشت که هر حرفی که بوی عقب‌نشینی دهد ما را به جایی نمی‌رساند. متاسفانه برخی افراد در جریان اصلاحات با اتخاذ این رویکرد فکر می‌کنند دری بر روی آن‌ها گشوده خواهد شد. اگر مردمی‌که به ما رای داده اند را به این قیمت از دست دهیم که شاید یک التفاطی از جانب برخی چهره‌های سیاسی مطرح نسبت به ما صورت‌گیرد، قدم گذاشتن در بیراهه است.

شیرزاد عنوان کرد: من در پایان به بیان یک خاطره می‌پردازم. خاطرم است در مجلس ششم برخی از دوستان اصلاح طلب در آن دوره خیلی با احتیاط حرف می‌زدند تا در مجلس هفتم هم حضور داشته باشند. اما به آنها گفتم اشتباه می‌کنید. چرا که افرادی که بخواهند دست به عصا حرکت کنند و چنان راه بروند که گربه شاخ‌شان نزد، در نهایت وضعیت‌شان با افرادی که همواره یک مسیر را می‌پیمایند تفاوتی ندارد.

http://aftabeyazd.ir/?newsid=84551

ش.د9602941