کمی اخلاق سیاسی!

رعایت نکردن اخلاق سیاسی در فعالیت‌های انتخاباتی و فراتر از آن مسئولیت‌گریزی‌های سیاسی در زمان داشتن قدرت، پدیده سیاسی نکوهش‌شده امروز جامعه ماست. در رفتار و سلوک سیاسی سیاستمداران، افراد، بزرگان حزبی و جناحی در نقد یکدیگر و یا ارزیابی رویکردها و عملکردهای نظام اسلامی گاهی آش آن‌قدر شور می‌شود که شاهد تجلی ضرب‌المثل فارسی «بر شاخ نشستن و بن بریدن» هستیم. شیب این بلای سیاسی در آستانه انتخابات به قدری تند می‌شود که افراد نسبت به پیامدهای تصمیم‌گیری‌ها، اقدامات و مواضع سیاسی و فرهنگی خود بی‌توجه می‌شوند، حتی از غرب لائیک و سکولار نیز در این موضوع پیشی می‌گیرند.

در این اقدام با طیفی از اهداف روبه‌رو هستیم که از تخریب جاهلانه یکدیگر گرفته تا نفی مطلق و عامدانه و البته غیرمنصفانه اصل نظام اسلامی را در برمی‌گیرد و زیر سؤال می‌برد.

این در حالی است که ما مسلمان هستیم و باید رعایت حریم افراد و جریان‌ها را وظیفه خود بدانیم و فراتر از بحث‌های جناحی، باید مراقبت کنیم در هنگام رفتار و موضع‌گیری ما اخلاق سیاسی ذبح نشود.

آفت تبعی بی‌اخلاقی سیاسی، علاوه بر تخریب یکدیگر، زیر سؤال بردن اصل نظام اسلامی است که این همه زحمات خالصانه برایش کشیده شده است. آنچه مسلم و به اساس رفتار رهبر معظم انقلاب در این باره تبدیل شده، این است که فعالیت قانونی و اخلاقی همه جریان‌های سیاسی آزاد بماند و در این مملکت باید هم اصولگرا فعال باشد، هم اصلاح‌طلب، و حتی مخالفان این دو جناح هم باشند.

چرا که بنا به بیان حکیمانه ایشان، هیچ جریانی را نمی‌توان از عرصه فعالیت قانون‌مدار سیاسی و اجتماعی حذف کرد، این امر نه خواسته نظام و رهبر معظم انقلاب است و نه امکان آن وجود دارد؛ اما توقع صدور رفتار قانونی در چارچوب مشهورات و عرفیات سیاسی انتظار به‌حقی است که همه افراد و جریان‌های سیاسی در بزنگاه انتخابات و زمانه کسب قدرت باید به آن پایبند باشند و این‌گونه عمل کنند.

گاهی، حوزه نخبگی ما نسبت به رعایت مبانی اولیه اخلاق، فرهنگ و سیاست بی‌توجهی می‌کند، حال آنکه در همه جای دنیا و نظام‌های سیاسی مختلف رعایت آنها از مسلمات و ضروریات است، موضوعی که در جامعه دینی ما پایبندی به آن بی‌تردید ضروری‌تر نیز هست؛ چرا که رفتار مسئولان و جریان‌های سیاسی علاوه بر جنبه‌های فردی، دارای ابعاد تربیتی برای قاعده جامعه (توده مردم) است.

این رفتار در مقابل چشم مردم قرار دارد. تصور کنید همه مسئولان با رعایت چارچوب‌های اخلاقی و منطقی در رفتارها و گفتارهای سیاسی خود مراقبت کنند و به سبب دسترسی‌های رسانه‌ای، سیاسی و اقتصادی خود و قرار گرفتن در رأس اخبار، همدیگر را بی‌دلیل متهم نکنند، بی‌شک مردم هم می‌آموزند که به این شیوه عمل کنند.