نهم دی ماه نشان داد که تنها راه و رمز حل معادله ساختگی مشتبه شدن حق و باطل توسط دشمنان خارجی و فتنه گران داخلی، بصیرت و معرفت همراه با درک ولایت است.
بصیرت در لغت به معنای عقیده قلبی، شناخت، یقین، زیرکی و عبرت آمده است
از نظر قرآن، بصیرت، نیاز اساسی بشر است و خداوند برای این که انسان‌ها به این حالت دست یابند، همه شرایط و بستر‌های لازم را فراهم آورده، بطوری که همه موجودات و آفریده‌های جهان را مایه بصیرت معرفی می‌کند؛ به همین دلیل انسان‌ها با بررسی و دقت در آفریده‌های جهان که خود نشانه‌ها و آیات الهی اند، می‌تواند فراتر از ظاهر و کارکرد‌های عادی و معمولی آن ها، به حقایقی دست یابد که وی را به مسیر درست زندگی هدایت می‌کند.
آیات متعدد الهی تاکید بر بصیرت دارد ودر نتیجه این آیات در می‌یابیم که رسیدن به توحید ناب و شناخت حقیقت قدرت و توانایی الهی، یکی از مهم‌ترین آثار و کارکرد‌های بصیرت است.
《أَدْعُوا إِلَی اللَّهِ عَلَی بَصِیرَةٍ》
رسول الله (ص) در این آیه دعوت به معبود الهی را دعوتی می‌داند که با یقین و اطمینان و از روی بصیرت کامل و معرفتی که حق و باطل را از هم جدا می‌سازد، باشد.
نبی اکرم (ص) در باب اهمیت و ارزش بصیرت چنین می‌فرمایند:
کور آن نیست که چشمش نابینا باشد، بلکه کور (واقعی) آن کسی است که دیده بصیرتش کور باشد.
روز نهم دی ماه در تاریخچه جمهوری اسلامی ایران به یوم اللهی تاریخ ساز و مستدل و غیر قابل انکار مبدل گردیده وهمانند روز جهانی قدس که فریادی رسا علیه صهیونیزیم جهانی است، روز نکبت و رسوایی و ذلت و خواری فتنه گرانی است که سمبل آشوب و فتنه و تخریب و توطئه بودند و هستند و البته منشور جاودانه و جامعی از اتحاد و همبستگی و عزت و اقتدار و هوشیاری و بیداری ملت رشید ایران اسلامی است.
به دور از هر حاشیه باید به این مهم توجه کرد که در چله اول انقلاب و اخیراً در ابتدا و شروع چله دوم، فتنه‌هایی با رمز‌های متفاوت و بهانه‌های گوناگون و گاهاً در بزنگاه‌ها چه در اوج پیشرفت و اقتدار ملت (۱۳۸۸) و چه در بدترین شرایط تحریم‌ها و فشار‌های بی سابقه اقتصادی، نمایان می‌شود.
پیرامون این موضوع باید گفت، آیا دشمنان انقلاب (استکبار جهانی، رژیم غاصب و نامشروع صهیونیستی، رژیم‌های مرتجع منطقه و فتنه گران فراری و سلطنت طلب‌های بی خاصیت) می‌توانستند تنها با تکیه بر توان خارج از مرز‌های خود این همه فتنه وموج سواری برآشوب‌ها وتخریب وغارت اموال عمومی و حتی قتل و جنایت‌ها را آن هم به خیال واهی و خام خودشان برای براندازی و تغییر نظام انجام دهند؟
قطعاً جواب این سوال نه است. با این وجود باید کنجکاو شد و بررسی کرد و دید که کدام اتاق فکر داخلی کار چاق کن و مسبب بهانه و آب ریختن در آسیاب دشمنان است.
بعد از رحلت حضرت امام خمینی (ره)، اولین جرقه فتنه‌ها در زمان زعامت رهبر معظم انقلاب، درسال ۷۸ و حادثه کوی دانشگاه را شاهدیم که عاملان داخلی این غائله چهره‌های نام آشنایی از احزاب و گروه‌های سیاسی داخل کشور بودند که در تنور فتنه می‌دمیدند.
فتنه اکبر، فتنه ۸۸ بود که در واقع بدنبال تخریب رأی بی سابقه مردم در تحکیم نظام به پا شد و عاملان آن رقیبی جز ادعای تقلب آن هم با اختلاف بیش از ۱۱ میلیون رأی را پیش روی خود ندیدند؛ چهره‌هایی که روزگاری خود بر مناصب مهم و کلیدی قدرت در نظام اسلامی تکیه زده بودند و مردم به وضوح عملکرد مدیریتی آنان را دیده بودن، اما، چون اینبار در یک هماورد مردمسالارانه مورد انتخاب ملت قرار نگرفتند، در صدد برآمدند تا انتخاب خود را به این ملت تحمیل کنند.
امسال نیز با آغاز چله دوم انقلاب، فتنه دیگری رقم خورد که با بهانه گرانی بنزین اتفاق افتاد و متأسفانه باعث شد تا خسارات فراوان به بیت المال و خدمات عمومی و اموال مردم وارد شود. عاملان اصلی این غائله خسارت بار هرچند ناکامان در تدبیر و مدیریت اجرایی و از پیش باختگان سوء مدیریت و وکلای معامله گر و سود جو و بی تفاوت نبودند، ولی سابقه عملکردی اینان را نباید در بروز اعتراض‌های اولیه حوادث اخیر نادیده گرفت.
در نهایت، از این فتنه‌ها در می‌یابیم که در فتنه‌های گوناگون همواره پای فتنه گر داخلی در میان بوده است.
امروز شعار ملت هوشیار، بصیر، بیدار و انقلابی ایران اسلامی در مقابل هر فتنه گری همان شعار مولایمان سید الشهداء (ع) است که فرمود؛ هیهات من الذله.
دشمنان خارجی و فتنه گران داخلی بدانند که ملت انقلابی ایران تا رساندن این انقلاب به دست صاحب اصلی اش و تا تشکیل تمدن نوین اسلامی حامی ولایت و اندیشه‌های پیامبرگونه او خواهند بود و این خط قرمز نقطه حساس شور و شعور و بصیرت ملت است.
یوم الله نهم دی ماه سالروز شور، حماسه، ایثار، تعهد، معرفت و بصیرت حول محور انقلاب و ولایت و واکسینه شدن نظام در برابر فتنه ها، و روز نکبت، رسوایی وذلت دشمنان خارجی و فتنه گران داخلی است
این روز بر ملت بصیر و ولایتمدار ایران اسلامی مبارک باد.
