پدر امت در کنار امت

رهبر معظم انقلاب اسلامی برای دومین‌بار در کم‌تر از یک ماهی که از آغاز سال 99 می‌گذرد، بصورت زنده از طریق رسانه‌ملی با مردم سخن گفتند. اگرچه در حدود 50 روزی که از شناسایی ویروس کرونا در ایران می‌گذرد، ایشان چند روز یک‌بار و به اشکال مختلف، با مردم سخن گفته‌ و از سربازان خط مقدم مقابله با این ویروس منحوس قدردانی کرده و به آنها روحیه داده‌اند و همچنین رهنمودها و فرامینی را برای مقابله با کرونا به قوای مختلف صادر کرده‌اند، اما غنیمت شمردن فرصت‌ها و مناسبت‌های بزرگی چون عید‌‌نوروز و نیمه‌شعبان برای گفت‌و‌گوی زنده با مردم، نشان از اهمیت جایگاه مردم و ضرورت تقویت روحیه و همراهی با آنان در منظر ولی‌امرمسلمین دارد، آن‌هم در شرایط بی‌سابقه‌ای که به‌خاطر این بیماری در سراسر جهان حاکم شده و خانواده‌های ایرانی هم دچار تغییر در شرایط زندگی عادی خود شده‌اند تا زنجیره گسترش این ویروس از هم گسسته شود. همچنین حاکی از این واقعیت است که امام‌خامنه‌ای با درک صحیح از میزان تاثیر رسانه در افکار‌عمومی و نقش آن در تقویت آرامش و تاب‌آوری اجتماعی برای عبور از شرایط خاص، از ظرفیت موجود در این عرصه استفاده کرده و می‌کوشند تا امنیت روحی و روانی جامعه را حفظ و باورهای ایمانی و اعتقادی مردم را تقویت کنند تا عبور از این برهه حساس با موفقیت و آسیب کم‌تر انجام شود.
حقیقت افتخار‌آمیز ماجرا این است که رهبرمعظم انقلاب در چنین روزهای سخت و دلهره‌آوری، در جایگاه ولی‌فقیه و حاکم اسلامی به‌عنوان پدر مهربان جامعه، در کنار مردم است و از هدایت‌های کلان و راهبردی تا جزیی‌ترین موارد در اقصی نقاط کشور را رصد می‌کنند و با رفتار و گفتار خود، حمایت عملی از فرماندهان قرارگاه جنگ با کرونا در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دارند و این پشتیبانی معنوی که در حقیقت ارج نهادن به جایگاه علم و دانش پزشکی و ضروری دانستن عمل به توصیه‌ها و تصمیم‌های مسئولان کشور در ستاد ملی مقابله با کرونا است، نقش مهمی در پیاده‌سازی سیاست‌ها و هماهنگ‌سازی مردم برای حرکت بهتر در این مسیر دارد.
نگاهی به برخی جوامع از جمله کشورهای غربی و رفتار رهبران و حاکمان آنها در جریان شیوع همین ویروس نشان می‌دهد، متاسفانه برخی دولت‌مردان نه تنها توان و ظرفیت و مقبولیت قرار گرفتن در کنار مردم کشورشان را در چنین شرایط بحرانی ندارند، بلکه با ناتوانی در مدیریت موضوع کرونا و توسل به دروغ و بی‌صداقتی موجب تشدید اثرات این بیماری در جامعه خود شده‌اند. حاکمانی که به تضییع حقوق ملت‌ها و کشورهای مظلوم جهان شهره‌اند و جان و زندگی آنها در برابر فروش تسلیحات این کشورها بی‌ارزش است، حالا و در چنین موقعیتی حتی به محموله‌های بهداشتی و نیازهای اولیه کشورها و ملت‌های دیگر هم رحم نمی‌کنند. این نشان دهنده فقدان اخلاق و انسانیت در بین دولتمردان غربی است که به‌واسطه پول و قدرت به چنین جایگاه‌هایی رسیده‌اند و شایستگی حکمرانی بر ملت‌های خود را هم ندارند.
تفاوت جامعه اسلامی و حاکم اسلامی با دیگر جوامع در همین جاست که رهبری آن همواره در کنار مظلومان و محرومان می‌ایستد و علاوه بر اینکه در شرایط کنونی توان دولت و حاکمیت را برای خدمت به مردم بسیج می‌کند، با مقبولیت و نفود معنوی که در بین آحاد جامعه دارد، مردم را به کمک و دستگیری از یکدیگر فرا می‌خواند که آثار مثبت و مبارک آن روز به روز در حال هویدا شدن است و به‌حول و قوه الهی گام بزرگ دیگری در مسیر پیروزی بزرگ ملت ایران خواهد بود.