شفایافته حضرت امام(ره)

حاج‌علی فضلی شفایافته به دست امام خمینی(ره) است. او در ابتدای دوران دفاع مقدس در جبهه ذوالفقاری آبادان از ناحیه سر مجروح و نابینا می‌شود. ایشان در بیمارستان مصطفی خمینی بستری شده بود که قرار ملاقات با امام(ره) را برای‌شان می‌گذارند. حضرت امام(ره) دستی بر سر و روی حاج‌علی می‌کشند و به دعای ایشان حاج‌علی شفا پیدا می‌کند. این در کتاب کرامات حضرت امام خمینی(ره) نقل شده است. او تقریبا در همه عملیات‎ها حضور داشت.  سردار علی فضلی از تاریخ عبرت گرفته بود؛ از مالک اشتر و محمد‌ابن‌ابی‌بکر در ولایتمداری و از بی‌بصیرتی بسیاری دیگر عبرت گرفته بود و نمی‌خواست تاریخ تلخ دوباره تکرار شود. علی فضلی هرگز دچار تردید نشد.  در دفاع مقدس هر جا قرار می‏گرفت، آن سرزمین را به کربلا ‏و روزهای آن را به عاشورا تبدیل می‌کرد. حماسه‌هایش آنچنان در دل دشمن رعب انداخت که در عملیات والفجر 8 دشمن برای سر او جایزه گذاشت. در کربلای 5 مصداق آن فرماندهان و پاسدارانی بود که به قول رهبر معظم انقلاب، کربلا را در شلمچه مشق می‌کردند. با اینکه لشکر 10 شهدا و مجروحان بسیار زیادی داد، اما در این جنگ تمام‌قامت حاضر شد؛ حاج‌علی حتی نیروهای آشپزخانه را هم راهی خطوط جنگ کرد؛ چون سرنوشت اسلام بود و 40 کشور به صورت مستقیم پشت سر ارتش بعث بودند.  در کربلای 5 یکی از فرماندهان تیپ‌های لشکر می‌گفت حاجی از پشت بی‌‌سیم ما را هدایت می‌کرد و من متعجب از اشراف حاجی به مسیر و محدوده بودم که چگونه از قرارگاه اینطور دارد ما را هدایت می‌کند، در نهایت وقتی به نقطه مورد نظر رسیدیم، دیدیم حاج‌علی جلوتر از ما آنجاست. مصداق این جمله حاج‌قاسم سلیمانی که می‌گفت فرماندهان ما می‌گویند بیا، نه برو؛ در جنگ همه جا پیشاپیش رزمندگان بود. در کربلای 5، لشکر حاجی و نیروهایش اثبات کردند ولایتی هستند. وقتی عمده نیروها شهید و مجروح بودند، حاج‌علی فضلی با گرفتن وعده دیدار امام(ره) لشکر را دوباره زنده کرد.  بعد از جنگ هم در مقابل همه فتنه‏های دشمن سینه سپر کرد. فتنه مشهد، قزوین، اسلامشهر و... و همه را بدون اینکه خون از دماغ کسی بیاید، مدیریت کرد. سال 1388 در تهران هرجایی با نیروهایش حاضر می‌شد، فتنه‎گران پا به فرار می‎گذاشتند. در وقایع طبیعی مانند سیل و زلزله همیشه کنار مردم بود. بسیار مؤدب، هرجا که کسی از او سؤال داشت، تمام‌قد می‌ایستاد و گوش می‌کرد. سربازها شیفته اخلاق او بودند. در مقابل ولی همیشه دست به سینه بود و اطاعت می‌کرد. او فرهنگی و آینده‌بین بود. حاج‌علی فضلی مؤسس اصلی راهیان نور است؛ از سال 1364، زمانی که برای خانواده شهدای لشکر بازدید از فتوحات رزمندگان را می‌گذاشت تا این سال‌ها که فرمانده قرارگاه راهیان نور سپاه و بسیج بود و تحول آفرید. شوخ‌طبعی حاج‌علی هم سرجایش است؛ در عین حال مردی مقتدر و باصلابت است؛ اما همین فرمانده مقتدر، اهل اقناع نیروهایش بود و ساعت‌ها برای انجام عملیات با فرماندهان بحث می‌کرد تا قانع شوند. هیچ کجا مأموریت ناموفق نداشت؛ چون با خداست، خدا همیشه با اوست.