دومینوی اعلام سازش!

کمتر از یک ماه پس از اعلام توافق عادی‌سازی روابط میان رژیم صهیونیستی با امارات روز جمعه «دونالد ترامپ» در حساب کاربری خود در توئیتر نوشت: «امروز یک گشایش تاریخی دیگر اتفاق افتاد! دو دوست بزرگ ما، اسرائیل و پادشاهی بحرین به توافقی برای صلح دست پیدا کردندـ بحرین دومین کشور عربی است که ظرف ۳۰ روز با اسرائیل صلح می‌کند.» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیز در این باره مدعی شد: «برای سال‌های متمادی بر روی صلح سرمایه‌گذاری کردیم و حالا صلح روی ما حساب می‌کند و سرمایه‌گذاری‌های بزرگ اقتصادی برای اسرائیل به همراه می‌آورد و این مسئله بسیار مهم است.»

در تحلیل این رویداد سیاسی نباید از مؤلفه‌های گوناگون دخیل در آن غفلت کرد که مهم‌ترین آن موضوع انتخابات ایالات متحده آمریکاست. دونالد ترامپ در پایان دوره چهار ساله ریاست‌جمهوری خود نتوانسته کارنامه موفقی ارائه کند و به اذعان رسانه‌های آمریکایی «سیاست خارجی‌اش با مشکلات زیادی روبه‌رو شده و به طور بالقوه نتایج فاجعه‌باری به همراه داشته است.» آنها به صراحت می‌گویند نوع مواجهه رئیس‌جمهور آمریکا با کشورهای دیگر کار را به جایی رساند که رئیس‌جمهور ونزوئلا، ترامپ را فردی احمق دانست و او را به استهزا گرفت. رهبر کره شمالی هم او را به بازی گرفت و جمهوری اسلامی ایران نیز راه‌های جدیدی را برای مقابله با کمپین «فشار حداکثری» ترامپ پیدا کرد و تحریم‌های ظالمانه را به شکست کشاند. در این میان، ترامپ که به شدت مورد انتقاد رقیب انتخاباتی خود است، در ماه‌های منتهی به انتخابات به تکاپو افتاده است تا با دستاوردسازی در منطقه غرب آسیا، از شدت انتقادات علیه خود بکاهد و با بهره‌گیری از وضعیت رژیم‌های مرتجع عربی آنها را به عادی‌سازی روابط با رژیم کودک‌کش صهیونیستی متمایل کند. البته به اذعان رسانه‌های صهیونیستی این اقدام را نه در یک روز، بلکه در یک سیر زمانی دنبال می‌کند تا تأثیر دومینووار بر افکار عمومی بگذارد.  حکام عربی نیز با علم به بحران مشروعیت و عدم اقبال عمومی در جوامع خود به بهانه‌ها و وعده‌هایی، چون پیشرفت، تحول، رونق اقتصادی، افزایش ثبات و امنیت به سمت برقراری رابطه با صهیونیست‌ها حرکت کرده‌ و حاضر شده‌اند به آرمان قدس پشت کرده و ارزش‌های ملت مظلوم فلسطین را قربانی رقابت‌های داخلی یک قدرت فرامنطقه‌ای کنند. آنها درصدد هستند با پناه بردن به دامان ننگین استکبار جهانی و صهیونیسم بین‌الملل، آنها را جایگزین فاصله بین خود و مردم‌شان کنند و از این طریق چند صباحی دیگر در قدرت باقی بمانند.

در پایان ذکر این نکته ضروری است که طرف‌های این توافق از آمریکا و رژیم صهیونیستی گرفته تا بحرین، گرفتار موج نارضایتی عمومی در کشورهای خود هستند و از دادن پاسخ مناسب به این اقدامات عاجز هستند. در چنین شرایطی سخن گفتن از صلح و برقراری روابط سیاسی که معارض‌های زیادی در جوامع داخلی آنها و ملت‌های مسلمان منطقه و جهان دارد، تلاشی بی‌ثمر بوده و راه به جایی نخواهد برد جز آنکه ترامپ برای جلب رضایت لابی‌های صهیونیستی در انتخابات2020 از آن خرج کند تا شاید حضورش در کاخ سفید تمدید شود.