خشم مقدس

خداوند در قرآن کریم نعمت‏های خود را دو دسته می‌داند؛ یکی نعمت‏های ظاهریه و دیگری نعمت‎های باطنیه. در این میان نعمت‎های باطنیه از جنبه‌های گوناگونی بر نعمت‎های ظاهریه برتری دارند. یکی از برجسته‏ترین نعمت‎های باطنیه خداوند نعمت هدایت به وسلیه انبیاء است. در آیه 164 سوره آل عمران چنین اشاره شده است: «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ».

پیامبر گرامی اسلام(ص) خاتم همه انبیاء و آورنده جامع‏ترین دین، گرامی‎ترین انسان نزد خداوند شاخص‎ترین نعمت برای بشریت در طول تاریخ هستند. اقتضای هر نعمتی شکرگزاری نسبت به آن است. شکرگزاری بزرگ‌ترین نعمت الهی این است که انسان‎ها قدردان آن باشند؛ کما اینکه خداوند در قرآن کریم هم به ما آموخته پیامبر در برابر این نعمت بزرگ از ما چیزی نمی‌‌‌خواهد به جز عمل به این شریعت. از دیگر سو موضوع بعثت و گستره اسلام و شکل‌گیری قدرت عظیمی که در برابر قدرت‌های استکباری و کسانی که به دنبال استثمار و استعمار کردن انسان‌ها هستند قد علم کند، برای آنها قابل تحمل نیست و در مقابل او می‎ایستند. البته این تقابل جبهه حق و باطل حتمی و صد البته در همه طول تاریخ موضوعیت داشته است. آنچه ما این روزها از ناحیه بعضی از ستمگران و وارثان یکی از خونریزترین استعمارگران و استثمارگران طول تاریخ چند صد ساله اخیر می‎بینیم، این است که از منظر خود می‏خواهند از پیامبر گرامی اسلام(ص) و اسلامی که افشاکننده ظلم، ستم و بی‎عدالتی آنهاست، انتقام بگیرند و نکته قابل توجه دیگر اینکه کشوری، مانند فرانسه که ادعای آزادی می‏کند و با همین حربه به مقدسات بیش از دو میلیارد مسلمان توهین می‌کند، در برابر نقد خودشان برخوردهای قهری و تند انجام می‌دهند. رهبر معظم انقلاب هم به خوبی و مدبرانه در نامه‌ای به جوانان فرانسوی به این موضوع اشاره کردند؛ اینکه در چنین مواردی فوری فرد را بازداشت می‏کنند اما در توهین به بالاترین انسان تاریخ که وعده داده شده همه ادیان الهی است و حداقل در میان مسلمانان عالم محبوب‏ترین شخصیت تاریخ است، از آزادی بیان و نظر دم می‏زنند و تایید این اهانت  از سوی رئیس‌جمهور فاسد فرانسه زشت‎تر از توهین یک رسانه است. از منظر عقل سیاسی هم این عمل بی‎خردی و دیوانگی و خروج از حد و اصول خود آنها است. آزادی نعمتی است که رسول مکرم اسلام(ص) با بعثت و بسط مکارم اخلاقی برای انسان‎ها آوردند، همان آزادی در چارچوب انسانی، مبتنی بر قواعد الهی و با رعایت حرمت دیگران. آزادی به معنای تضییع حقوق دیگران و ضربه زدن به حقوق دیگران در هیچ مکتبی پذیرفته شده نیست. همه دین‎ها و آیین‎ها معتقدند آزادی تا جایی است که متعرض حقوق، عرض، آبرو و مقدسات دیگران نباشد؛ چراکه این دیگر آزادی نیست و به بی‎بندوباری تبدیل می‏شود؛ به تعبیری یک آزادی حیوانی که در خور شأن انسان نیست. البته ظاهراً در جهان امروز این لیبرال دموکراسی است که همه قواعد، حتی قواعد خود را به نفع منافع خویش نقض می‌‌‌‌کند. آنچه ما به تازگی از ناحیه آن نشریه فرانسوی و سپس رئیس‎جمهور منحوس آن دیدیم، ناشی از این است که اسلام را در حال پیشروی و امت اسلام را در حال رشد می‎بینند و نمی‏توانند تحمل کنند و می‎دانند که با وجود اسلام دیگر راهی برای ظلم وجود نخواهد داشت، از این رو می‌خواهند جلوی اسلام را بگیرند، ولی زهی خیال باطل.

البته در دوران حیات پیامبر مکرم اسلام(ص) هم به ایشان نسبت‏های ناروا می‎دادند، این عزیزترین خلق خدا را مجنون خطاب می‎کردند و نسبت‎های دیگری که اصلاب و هم جبهه‏ای‌های این افراد به رسول خدا(ص) می‎دادند؛ اما باید دید اسلام در همان زمان و امروز در این زمان چگونه به بیداری و هدایت انسان‎ها می‎پردازد و آنچه امروز ادامه این ابوجهل‏ها، ابولهب‎ها و ابوسفیان‎ها انجام می‎دهند، به طور حتم محکوم به شکست است.

اما آنچه به ما پیروان آن حضرت مربوط می‌شود، این است که غیرت دینی خود را در صحنه‎های مختلف مانند این مورد به نمایش بگذاریم و خشم مقدس خود را نشان دهیم؛ ما تحمل داریم، اهل مدارا هم هستیم، اما تا جایی که به آنچه برای‌مان از جان و مال و ناموس عزیزتر است، یعنی مقدسات‌مان تعرض و هتک حرمت نشود. سردمداران فرانسه و رئیس‌جمهور فاسد و حق‎ستیز آن بدانند که به واسطه این خبط بزرگ ضربه سنگینی در ابعاد سیاسی، امنیتی، فرهنگی و اقتصادی خواهند خورد و از ناحیه مسمانان بخشیده نمی‌شود. ان‌شاءالله مسلمانان با بیداری، هوشیاری و بصیرت لازم در برابر همه فتنه‎ها، از جمله فتنه اخیر به خوبی خواهند ایستاد.