تاوان امید به آمریکا!

طبیعی است تروریسم اقتصادی آمریکا مشکلاتی برای ایران ایجاد کرده است؛ از این رو برخی از جریان‌های رسانه‌ای و سیاسی پیشنهاد مذاکره با آمریکا را برای برون‌رفت از این مشکلات ارائه می‌دهند، حال آنکه آمریکا خود مشکل است یا راه حل مشکل، بحثی است که جداگانه باید آن را بررسی کرد.اما بد نیست نگاهی اجمالی به کشورهایی بیندازیم که از مسیر مذاکره با آمریکا به دنبال حل مشکلات و خود برآمده‌اند.

مصر رؤیای ناتمام

قرارداد کمپ‌دیوید در سال ۱۹۷۸ با وساطت آمریکا بین رژیم صهیونیستی با مصر بسته شد و قرار شد آمریکا کمک‌های اقتصادی به مصر بدهد. این موضوع سبب شد مصر از رهبری جهان عرب باز ماند و در مسیر تحقیر تا آنجا رفته که امروز با گذشت بیش از چهل سال از آن، در ورطه فلاکت اقتصادی قرار دارد.

لیبی مذاکره و مرگ

از سال ۲۰۰۴ که قذافی به طور کامل در مذاکره با آمریکا تسلیم شد، فقط هفت سال طول کشید تا در سال ۲۰۱۱ قذافی در حملات گسترده آمریکا و غرب ساقط و در نهایت کشته شد و کشورش در جنگ داخلی، در آستانه تجزیه قرار گرفت.

کره شمالی، سازش و شکست

کره شمالی در سه نوبت با آمریکا وارد مذاکره برای خلع سلاح هسته‌ای در قبال دریافت کمک‌های غرب برای اقتصاد و ساخت نیروگاه اتمی شد و در سال ۲۰۰۳ توافق اولیه نیز حاصل شد، اما به فاصله یک سال، یعنی در سال ۲۰۰۴ آمریکا به وعده‌هایش عمل نکرد و کره شمالی هم به فعالیت‌های سابقش برگشت. بار دیگر در سال ۲۰۰۷ مذاکرات بین کره شمالی و آمریکا آغاز شد و کره ۸۰ درصد فعالیت‌های هسته‌ای خود را تعلیق کرد، اما خبری از عمل به وعده‌های آمریکا نشد و لذا کره شمالی در سال ۲۰۰۹ از این مذاکرات خارج شد. مرحله سوم هم سال پیش بود که سرنوشت مشابهی پیدا کرد.

سرنوشت مذاکرات ایران و آمریکا از اولین تجربه در سال ۱۳۳۰ و دولت  دکتر مصدق تا ماجرای مک فارلین و مذاکرات در تسخیر لانه جاسوسی و مذاکرات طولانی برجام بود بر همگان واضح است. خلاصه کلام آنکه در هیچ یک از مذاکرات ایران و آمریکا، طرف آمریکایی به تعهدات خود عمل نکرده و در حوزه اقتصادی هر گاه مسیر مذاکره با آمریکا را در پیش گرفتیم، در نهایت اوضاع اقتصادی ایران سخت‌تر و پیچیده‌تر شده است.