سیلی همبستگی بر اجماع شوم

حماسه مردمی 9 دی مشتی محکم و تمام‌کننده در پاسخ به اتفاقات انتخابات سال 1388 بود. تحولات انتخابات سال 1388 صرفاً یک منازعه و دعوای سیاسی ساده نبود؛ بلکه طرح و برنامه‌ریزی دقیق از سوی کشورهای بیگانه‏ای بود که به دنبال براندازی جمهوری اسلامی ایران بودند؛ خاطرات هیلاری کلینتون، وزیر خارجه کابینه اول باراک اوباما در مورد سال 1388 به عینه مباحثی را مطرح می‎کند که در آن مقطع زمانی آمریکا، انگلیس، رژیم صهیونیستی، عربستان و منافقین به دنبال به بن‎بست رساندن مشروعیت جمهوری اسلامی در مباحث سیاسی و تحمیل هزینه‎های سنگین بر کشور ایران بودند که پس از آن اتفاق تنها تحمیل هزینه‎های سنگین بر کشور از سوی قدرت‎‎های بیگانه اعمال شد و بعد از سال 1388 شدیدترین تحریم‎ها علیه کشور ما وضع شد.

با وجود این عده‎ای معتقدند، این امر صرفاً یک رقابت و دعوای سیاسی دو نامزد انتخاباتی بود و به بزرگ‎نمایی نیازی ندارد، فارغ از اینکه فرآیند اغتشاشات سال 1388 ماهیتی چند بعدی و چندوجهی داشت که هر یک از دشمنان کشور از جمله آمریکا، رژیم صهیونیستی، اتحادیه اروپایی، رژیم صهیونیستی، منافقین و عربستان سعودی به اندازه خود در ناآرامی‌های کشور در آن برهه زمانی سهیم بودند و برحسب همین پیچیدگی و چند وجهی این اتفاق، ظرفیت و توانمندی نیروهای نظامی و امنیتی ما به اندازه‏ای نبود که قادر به حل این مسئله باشد؛ حقیقتاً اگر حرکت انقلابی و هماهنگ و خودجوش مردم در 8 و 9 دی ماه نبود، ماجرای اغتشاشات 1388 ادامه می‎یافت و با این اقدام مهم مردم تمام راهبردهای دشمنان منسوخ شد.

با توجه به پیچیدگی این امر عده‎ای به دنبال تعدیل این موضوع هستند و می‎خواهند این اتفاق را ذیل تحولات انقلاب مخملی تجزیه و تحلیل کنند، فارغ از اینکه همانگونه که مطرح شد این اتفاق رویکردی منطقه‎ای و جهانی داشت که هدف اصلی آن ساقط کردن و براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران بود؛ اما با کمی تحقیق و بررسی در فرآیند انقلاب‎های مخملی در کشورهای اوکراین، قرقیزستان و صربستان که مبتنی بر انقلاب بدون خشونت بود، صرفاً بنیاد سوروس در آن تحولات دخیل بود؛ اما ما در فرآیند اغتشاشات سال 1388 شاهد یک همکاری منطقه‎ای و جهانی بین بسیاری از دولت‎ها، سازمان‎های بین‌الملل دولتی و غیر دولتی و حتی سازمان‎های اطلاعاتی این کشورها نیز بودیم.

اکنون هر از چند گاهی بعضی از رجال سیاسی کشور برای کسب رأی و حمایت سیاسی، بحث حصر خانگی را مطرح می‎کنند تا بتوانند از این امر موج‌سواری سیاسی کرده و برای خود سوخت سیاسی تأمین کنند فارغ از اینکه این اقدام یک عمل نخ نما شده و منسوخ است و هنوز اگر لازم باشد، مردم جواب قاطع‎تری نسبت به این‎گونه موضوعات نشان خواهند داد.