حل مشکلات جامعه نيازمند وجود مسئوليني است که خود، آگاه به اوضاع کشور باشند. آنها که در پشت درهاي بسته نشسته‌اند و اخبار نابساماني‌هاي اقتصادي را نمي‌شنوند، چگونه خواهند توانست براي رفع مشکلات کشور تصميم گيري درستي کنند!؟ رهبري جامعه نيز بيرون از اين قاعده نيست! لذا اين سوال مطرح است که آيا صداي اعتراضات و مشکلات مردم از پشت ديوارهاي بيت رهبري به گوش شخص اول کشور مي‌رسد؟!
