سؤال از حجاب در نوفل لوشاتو

دشمنان نهضت اسلامی ملت ایران با اوج گرفتن مبارزه در سال 1357، از حربه‌های گوناگونی برای بدنامی چهره انقلابیون استفاده می‌کردند تا از اعتبار آنان نزد مردم بکاهند و در سطح بین‌المللی نیز «خمینی‌هراسی» را تقویت کنند! از جمله حربه‌های مهم آنها این بود که با قدرت یافتن خمینی و یارانش، زنان آزاد شده به برکت انقلاب سفید، بار دیگر در حصارهای تنگ تحجر و قشری‌گری دینی قرار گرفته و باید به پستوی خانه‌ها برگردند و از فعالیت‌های سیاسی‌ـ اجتماعی محروم خواهند شد!
جالب آنکه در این میان آنچه برجسته می‌شود، تقلیل مبحث فعالیت‌های اجتماعی زنان به مسئله حجاب است! در حالی که موضوع فعالیت‌های اجتماعی موضوعی متفاوت است که باید به نحو دیگری به آن ورود پیدا کرد. این خط تبلیغی را به خوبی می‌توان در سؤالات خبرنگاران خارجی ملاقات‌کننده با امام(ره) مشاهده کرد.
در همین راستا، می‌توان به سؤال «راسل کر» نماینده پارلمان انگلیس و عضو حزب کارگر از امام(ره) توجه کرد. وی که یکی از منتقدان سیاست‌های شاه درباره نقض حقوق بشر و شکنجه زندانیان سیاسی به حساب می‌آمد، در دیدار با حضرت امام(ره) اینگونه پرسش می‌کند: «دشمنان شما ادعا می‏کنند، که حقوق زنان در حکومت اسلامی از بین می‏رود، حقوق کنونی که زنان در زمان شاه به دست آورده‏اند در آینده از بین می‏رود. من خودم البته باور ندارم؛ شما چه نظری دارید؟» امام در پاسخ می‌فرمایند: «زن‌ها در حکومت اسلامی آزادند؛ حقوق آنها مثل حقوق مردها. اسلام زن را از قید اسارت مردها بیرون آورده و آنها را هم‌ردیف مردها قرار داده است. تبلیغاتی که علیه ما می‏شود برای انحراف مردم است. اسلام همه حقوق و امور بشر را تضمین کرده است. الان از فشار حکومت در ایران، آزادی نه برای مرد است و نه برای زن؛ در اسلام برای همه هست.»(1357/8/22)
«لوسین ژرژ» خبرنگار روزنامه فرانسوی لوموند، اولین خبرنگاری است که در نجف موفق به مصاحبه اختصاصی با امام(ره) می‌شود و در بخشی از سؤالاتش درباره نگاه ایشان به جایگاه زنان می‌پرسد که امام چنین توضیح می‌دهند: «در خصوص زنان، اسلام هیچ گاه مخالف آزادی آنان نبوده است، برعکس اسلام با مفهوم زن به عنوان شی‌ء مخالفت کرده است و شرافت و حیثیت او را به وی باز داده است. زن مساوی مرد است. زن مانند مرد آزاد است که سرنوشت و فعالیت‌های خود را انتخاب کند؛ اما رژیم شاه است که با غرق کردن آنها در امور خلاف اخلاق، می‏کوشد تا مانع آن شود که زنان آزاد باشند. اسلام شدیداً معترض به این امر است. رژیم آزادی زن را البته نظیر آزادی مرد از میان برده و پایمال ساخته است. زنان مانند مردان زندان‌های ایران را پر کرده‏اند. در اینجاست که آزادی آنها در معرض تهدید و در خطر قرار گرفته است. ما می‏خواهیم که زنان را از فساد، که آنان را تهدید می‏کند، آزاد سازیم.»(1357/2/4)
در همین ایام خبرنگار فرانسوی در نوفل لوشاتو از امام(ره) می‌پرسد: «برخی از رسوم اسلامی مانند حجاب اجباری رها شده است. آیا در جمهوری اسلامی از نو اجباری خواهد شد؟» و جواب می‌شنود: «حجاب به معنای متداول میان ما، که اسمش حجاب اسلامی است، با آزادی مخالفتی ندارد؛ اسلام با آنچه خلاف عفت است، مخالفت دارد و ما آنان را دعوت می‏کنیم که به حجاب اسلامی روآورند. زنان شجاع ما دیگر از بلاهایی که غرب به عنوان تمدن به سرشان آورده است به ستوه آمده‏اند و به اسلام پناهنده شده‏اند.»(1357/11/7) 
خبرنگاری آلمانی‏ که کاملا مشخص است تحت تأثیر شایعات مخالفان نهضت اسلامی ملت ایران قرار دارد، می‌پرسد: «در حکومت آینده، آزادی زنان چگونه خواهد بود؟ آیا اینها باید مدارس را رها کرده و به منازل بروند، یا اینکه برایشان امکان خواهد داشت به تحصیلات خود ادامه دهند؟» حضرت امام(ره) با ذکاوت پاسخ می‌دهد: «این حرف‌هایی که راجع به زنان و یا مسائل دیگر شنیده‌اید، اینها هم تبلیغات شاه و اشخاص مغرض است. زن‌ها آزاد هستند و در تحصیل هم آزاد هستند، در کارهای دیگر هم آزادند، همان طور که مردها آزادند. حالاست که نه زن آزاد است و نه مرد.»(1357/8/30)
در نشستی دیگر «کرککروفت» استاد دانشگاه «روتکرز» آمریکا برای گفت‌وگو با حضرت امام(ره) حاضر می‌شود. وی بحث را اینگونه آغاز می‌کند که گفته می‏شود رئیس سابق انجمن زنان حقوقدان ایران، خانم «مهوش صفی‌نیا» گفته است که جنب‌وجوش مذهبی در ایران، مجلس را مجبور کرده است که لایحه‌هایی را به مجلس ببرند که حقوق زنان را محدود کنند. برای نمونه، پایین آوردن سن ازدواج به پانزده سالگی، ممنوعیت زنان از شرکت در ارتش و اعلام کردن سقط جنین به عنوان یک جنایت. آیا شما چنین قوانینی را تأیید می‏کنید؟ امام در پاسخ می‌گوید: «در مورد ازدواج، اسلام آزادی در انتخاب شوهر را به زن داده است. هر زنی می‏تواند هر شوهری را که مایل باشد اختیار نماید، البته در چهارچوب قوانین اسلام. اسلام با سقط جنین مخالف است و آن را حرام می‏داند. زنان همان طور که قبلاً گفتم می‏توانند در ارتش باشند. آنچه اسلام با آن مخالف است و آن را حرام می‏داند فساد است، چه از طرف زن باشد و چه از طرف مرد فرقی نمی‏کند. این افرادی را که شما به عنوان حقوقدان می‏دانید همیشه زنان ما را گمراه کرده‏اند. امروز زنان آزاده ما زندان‌ها را پر کرده‏اند و این حقوق‌دانان همیشه پای جنایت‌های شاه را امضا کرده‏اند. کدام یک از این دو آزادند و آزاده؟»(1357/10/7)
گفت‌وگو با این سؤال ادامه می‌یابد که در جامعه ایران چه تغییراتی را شما در موقعیت زن، مورد نیاز حس می‌‏کنید؟ و به نظر شما دولت اسلامی چگونه شرایط زنان را تغییر خواهد داد؟ مثل اشتغال به کارهای دولتی و کار کردن در حرفه‏های مختلف، مانند پزشکی، مهندسی و غیره و نیز شرایطی چون طلاق، سقط جنین، حق مسافرت و پوشیدن اجباری چادر؟ حضرت امام(ره) پاسخ می‌دهد: «تبلیغات سوء شاه و کسانی که با پول شاه خریده شده‏اند، چنان موضوع آزادی زن را برای مردم مشتبه کرده‏اند که خیال می‏‌کنند فقط اسلام آمده است که زن را خانه‌نشین کند. چرا با درس خواندن زن مخالف باشیم؟ چرا با کار کردن زن مخالف باشیم؟ چرا زن نتواند کارهای دولتی انجام دهد؟ چرا با مسافرت کردن زن مخالفت کنیم؟ زن، چون مرد در تمام اینها آزاد است. زن هرگز با مرد فرقی ندارد. آری در اسلام زن باید حجاب داشته باشد، ولی لازم نیست که چادر باشد؛ بلکه زن می‏تواند هر لباسی را که حجابش را به وجود آورد اختیار کند. ما نمی‏توانیم و اسلام نمی‏خواهد که زن به عنوان یک شی‌ء و یک عروسک در دست ما باشد. اسلام می‏خواهد شخصیت زن را حفظ کند و از او انسانی جدی و کارآمد بسازد. ما هرگز اجازه نمی‏دهیم تا زنان فقط شیئی برای مردان و آلت هوسرانی باشند. اسلام سقط جنین را حرام می‏داند و زن در ضمن عقد ازدواج می‏تواند حق طلاق را برای خودش به وجود آورد. احترام و آزادی‏ای که اسلام به زن داده است، هیچ قانونی و مکتبی نداده است.»
جالب آنکه آنچه رسانه‌های بیگانه نمی‌بینند، خیل هزاران نفری زنانی است که در شهرهای سراسر کشور به خیابان آمده‌اند و دوشادوش مردان جامعه از ضرورت برکناری حکومت ستمشاهی و تشکیل حکومت اسلامی دم می‌زنند. در این میان برخی از آنان مجروح و برخی دیگر به شهادت می‌رسند و امام و جریان انقلابی نیز این حضور را به رسمیت شمرده و تمجید می‌کند!