در روایتی داریم موقعی که کسی بر امام حسین(علیه‌السلام) گریه می‌کند، حضرت به او نظر می‌کند و برای‌شان طلب آمرزش کرده[...]
در روایتی داریم موقعی که کسی بر امام حسین(علیه‌السلام) گریه می‌کند، حضرت به او نظر می‌کند و برای‌شان طلب آمرزش کرده و از پدران‌شان می‌خواهند که برای آنها استغفار کنند و به او می‌فرمایند: «ای گریه‌کننده بر من! اگر بدانی خدا چه چیزی از ثواب‌ها برای تو مهیا کرده، هر آینه شادی تو زیادتر از اندوه تو خواهد شد.» این، اثر فوق‌العاده گریه کردن بر امام حسین(ع) است، انسان باید خودش را از این مجالس محروم نکند؛ هر چند کارهایش زیاد و گرفتاری‌هایش بسیار است؛ لکن برادرها و خواهرها! شبانه‌روزی یک جلسه، ده دقیقه، ربع ساعت، برای خدا در این جلسات شرکت کنید. برای بزرگداشت عظمت امام حسین(ع) و اهل بیتش(ع) شرکت کنید، برای اینکه قطره اشکی بر مظلومیت آنها بریزید، شرکت کنید، اگر گریه‌ات گرفت که چه بهتر؛ اگر گریه‌ات هم نگرفت، ناراحت نباش؛ خودت را شبیه گریه‌کننده‌ها در بیاور. در مورد محبت و دوست داشتن امام حسین(ع) روایات زیادی آمده است؛ از جمله اینکه پیغمبر(ص) فرمودند: «أحَبَّ اللهُ مَنْ أحَبَّ حُسَیْنا»؛ خدا دوست دارد هر کسی را که حسین(ع) را دوست داشته باشد. روایت دیگری است که حضرت نبی اکرم(ص) فرمودند: «خدایا! من حسن و حسین را دوست دارم. خدایا! تو هم آنها را دوست بدار و دوست بدار کسی را که حسین من را دوست دارد.» حدود بیست روایت به همین مضمون نقل شده است؛ من معتقدم این خیمه‌های عزایی که در خانه‌ها و جاهای دیگر برپا می‌شود، حکم حرم امام حسین(ع) را دارد، این جلسات هم همان حکم را دارد، همان‌طور که حرم امام حسین(ع) جای استجابت دعاست. این مجالس هم جای استجابت دعاست، ملائکه در این جلسات حاضرند و دعاها را آمین می‌گویند. در روایت آمده است که خداوند در ازای شهادت امام حسین(ع) چهار خصلت در این دنیا به ایشان عطا کرد. استجابت دعا را در زیر قبه حضرت(ع) قرار داد؛ یعنی هر کس زیر قبه امام حسین(ع) دعا کند، دعایش مستجاب است، دوم اینکه شفای بیماری‌ها را در تربت ایشان قرار داد و سوم اینکه امامان بعدی را از نسل ایشان قرار داد و چهارم اینکه زائران او ایامی که زائر ایشان هستند، از عمرشان محسوب نمی‌شود... زمانی‌که به تربت امام حسین(ع) سجده می‌کنی، حجاب‌ها عقب می‌رود و در صورتی‌که شرایط دیگرش را داشته باشی، می‌توانی عالم ملکوت را ببینی. یکی دیگر از اختصاصات حضرت، ثواب و برکاتی است که در تسبیح تربت قرار داده شده است، حضرت بقیه‌الله روحی له الفداء فرمودند: «مِنْ فَضْلِه، أنَّ الرَّجُلَ یَنْسی التَّسْبیحَ وَ یُدیرُ السُّبْحَهَ فَیُکْتَبُ لَهُ التَّسْبیحُ»؛ یعنی از فضایل تربت حضرت سیّدالشهدا(ع) آن است که چنانچه تسبیح تربت حضرت(ع) در دست گرفته شود، ثواب تسبیح و ذکر را دارد، اگر چه دعایی هم خوانده نشود.
