تجزیه ایران برنامه صهیونیستی

تمرکز بر روی لیدر و حمایت‌های خارجی از آشوب‌های اخیر و حادثه تروریستی زاهدان نشان می‌دهد، دشمن با هدف تجزیه ایران و جداسازی بخش‌هایی از کشور برنامه‌ریزی کرده است. سیاستی که ابتدا روی هدف سوریه‌سازی ایران تمرکز دارد و سپس به تجزیه جمهوری اسلامی ایران چشم دوخته است. طراح اصلی این سیاست نیز اتاق فکرهای آمریکا با بازیگری صهیونیست‌هاست. در واقع، رژیم صهیونیستی با نگاه امنیتی حاکم بر ساختار سیاسی خود، به دنبال استفاده از ظرفیت‌های قوی‌ـ مذهبی منطقه برای ایجاد ناامنی و تضعیف کشورها با هدف تجزیه دولت‌های مختلف است. از این رو هرگاه فرصت را مناسب ببیند، بلافاصله عوامل و ظرفیت‌های محدود خود را در ایران فعال می‌کند تا موضوع قومیت‌ها را برای ضربه زدن به امنیت جمهوری اسلامی ایران برجسته کند. بنابراین آشوب‌های محدود در میدان و گسترده در رسانه‌های اینترنشنال و بی‌بی‌سی را فرصتی برای خود دید. باید توجه داشت که رژیم صهیونیستی به عنوان عضوی بیگانه و ادغام ناشدنی با محیط اطراف با ویژگی‌هایی به شدت نژادپرستانه و تجاوزكارانه، همواره درگیر ملاحظات شدید امنیتی است. در این محیط، رژیم صهیونیستی اقلیت‌های قومی‌ـ مذهبی موجود در منطقه را عقبه استراتژیكی سیاست‌های امنیتی خود در برخورد با كشورهای مسلمان قلمداد می‌كند. رژیم صهیونیستی در چارچوب دكترین پیرامونی، طرح اتحاد با كشورها و اقلیت‌های قومی‌ـ مذهبی همسو را سرلوحه سیاست خارجی خود قرار داده و پیوندهایی را با اقلیت‌های قومی‌ـ مذهبی منطقه برقرار كرده است. بنابراین، می‌توان به این نتیجه رسید که تضعیف کشورهای منطقه به ویژه کشورهای محور مقاومت یک راهبرد اساسی در نظر صهیونیست‌هاست. بنابراین روزی که اولین گلوله از اسلحه معارضان سوری در دمشق خارج شد، کمتر کسی فکر می‌کرد سوریه در حال قربانی شدن برای یک طراحی صهیونیستی جهت شکل‌گیری جنگ داخلی و در نتیجه تجزیه آن کشور است. کشف مقادیر زیادی سلاح و مواد منفجره در مناطق مختلف کشور را شاید بتوان به عنوان ورود رسمی سناریونویسان ضدایرانی برای سوریه‌سازی ایران عنوان کرد. باید توجه کرد که اگرچه تیر رژیم صهیونیستی برای تجزیه ایران قطعاً به سنگ خواهد خورد و این رفتار آنها مصداق ضرب‌المثل آب در هاون کوبیدن است، اما باید در نظر گرفت که رژیم صهیونیستی در داخل با ناامنی‌های مداوم، در منطقه با محاصره شدید کشورهای مختلف و در سطح بین‌الملل با فقدان مشروعیت ناشی از نحوه شكل‌گیری و عملكرد جنگ‌افروزانه و نژادپرستانه روبه‌روست و با تلاش برای ناامن‌‌سازی و تضعیف کشورها سعی در نجات خود دارد.