شهادت نغمه خوش‌آهنگی است که غنچه زندگی را شکوفا می‌کند. شهادت آب حیاتی است بر این زندگی فانی. شهادت نوای دل‌انگیز مادر است بر بالین کودک. شهادت دستان پرمهر پدر است و آغوش گرم مادر.
مسلمان که باشی، دنیا با تمام فراخ بودنش قفس تنگی است که پرواز را از تو می‌گیرد. مسلمان که باشی، وجودت به قدر سر سوزن ظلمی را برنمی‌تابد. مسلمان که باشی، چشمت به روی حق باز است و از همه اباطیل دنیا روی برگردان.
مؤمن آن است که ایستادگی کند در مقابل همه کسانی که خیابان‌ها و حرم‌ها را به آتش کشیدند، صغیر و کبیر را ترساندند، نان مردم را آجر کردند، ظلم روی ظلم آوردند، جلوی خورشید حق ایستادند و چشم به زرق و برق‌های رسانه‌های دشمن خیره کردند. آری، مؤمن واقعی آن است که دیوار جهالت را فرو بریزد و پنجره‌ای به روی خورشید حقانیت بگشاید.
مولاجانم یا صاحب‌الزمان(عج)، گل‌هایی که در این روزها شکوفه دادند و به دامان شهادت شتافتند، همان‌هایی بودند که تکبیرشان انتظار بود و دعای‌شان تعجیل در آمدن شما. شما را می‌خواستند و برای فرماندهی شما انتظار می‌کشیدند. برای همین گل‌هایی که امروز قاب خیابان‌ها و خانه‌های‌مان شده‌اند، بیایید.
