قرآن ناطق الهی

روایت داریم شیطان در چند جا نعره زده است. یک جا وقتی که سوره حمد نازل شد؛ چون «ام الکتاب» و خلاصه قرآن است و خلاصه حمد هم «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» است؛ یعنی شما وقتی «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» می‌گویی، در واقع همه قرآن را به زبان آورده‌ای. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «خداوند همه قرآن را در حمد قرار داده است و همه حمد را در «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» خلاصه کرده و همه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» را در بای «بسم الله» خلاصه کرده و همه بای «بسم الله» هم در نقطه زیر باى «بسم الله» خلاصه شده است.» (العلم نقطة كرها الجاهلون؛ می‌دانید که شروع کلمات با نقطه است. قلم که روی کاغذ می‌رود با نقطه است که تبدیل به الف و دیگر حروف می‌شود.) بعد حضرت فرمودند: «من نقطه باء بسم الله هستم، قرآن ناطق من هستم.» لذا بزرگی می‌گفت: اگر کسی یک‌بار یاعلی بگوید مثل اینکه یک ختم قرآن کرده است. سیدزین‌العابدین ابرقوئی کتابی به نام «ولایت‌المتقین» دارد که در آنجا می‌گوید از این حدیث استفاده می‌شود که حقیقت و باطن قرآن وجود آقا امیرالمؤمنین(ع) است و کسی که یاعلی می‌گوید مانند این است که یک دور قرآن را در وجودش گذرانده است. اتصال به امیرالمؤمنین(ع) اتصال به قرآن است؛ چون حقیقت قرآن همین‌ها هستند... .

در شب معراج که پیامبر(ص) به آسمان رفتند، صحنه‌های خیلی مهمی را دیدند که بخش زیادی از آن درباره حضرت اميرالمؤمنين(ع) بوده است. پیامبر(ص) می‌فرمایند: «در آسمان چهارم دیدم آقا علی(ع) تشریف دارند و ملائکه می‌آیند دور حضرت طواف می‌کنند و می‌روند. از جبرئیل پرسیدم، پسر عم من به اینجا تشریف آورده‌اند. عرض کرد نه یا رسول‌الله(ص)، ملائکه آسمان در خانه خدا شکایت کردند که مردم زمین این توفیق نصیب‌شان شده که جمال مولا را ببینند مگر ما ملائکه چه گناهی داریم که آقا را زیارت نکنیم. اصرار کردند و خداوند متعال شبه و تمثال مولا را در آسمان چهارم برای ملائکه گذاشته است و آنها فوج فوج می آیند زیارت و طواف می‌کنند و یک بار هم بیشتر نوبت‌شان نمی‌رسد. (چون ملائکه عددشان خیلی زیاد است و بیشترین موجودات عالم ملائکه هستند.)... .» چندین روایت داریم که فرموده‌اند «النَّبَإِ الْعَظِیمِ» امیرالمؤمنین(ع) است. چون مسلمان‌ها در مورد قیامت اختلاف ندارند و خداوند بعد از آن می‌فرماید: «الَّذِى هُمْ فِیهِ مختَلِفُونَ». همه انبیاء در گرفتاری‌های‌شان از مولا کمک می‌گرفته‌اند. پیامبر(ص) ما هم در همه مسائل از حضرت امیر(ع) کمک می‌گرفتند.