بخشش معطوف به تألیف قلوب

«از رهبر انقلاب خواهش می‌کنم این بچه‌ها را عفو عمومی بدهید؛ ببخشیدشان؛ یک آشتی ملی برقرار کنید.» این جملات متعلق به بازیگر شناخته شده سینمای ایران، یعنی ابوالفضل پورعرب است که در برنامه زنده شب یلدای سیما بر زبان آورد. شاید آن روز کمتر کسی باور می‌کرد که این خواسته در کمتر از دو ماه محقق شود؛ اما پورعرب به خوبی می‌دانست که چنین درخواستی را از شخصیتی کریم داشته که به واقع «پدر امت» است و مشی او در مواجهه با مردم همواره مشفقانه و همراه با ملاطفت و مهربانی بوده است.
حقیقت آن است که رهبر حکیم انقلاب از همان روزهای ابتدایی نیز توصیه‌های فراوانی به نیروهای انتظامی و امنیتی درباره جوانان کرده بودند! معظم‌له معتقد بودند، نیروهای حافظ امنیت، حافظ سلامت جان جوانان نیز هستند و آنهایی که به ظاهر شعارهای هنجارشکنانه داده و خود را معترض نشان می‌دهند، جوانان همین سرزمین‌ هستند که در فضای غبارآلود فتنه دچار غفلت و خطای محاسباتی شده‌اند که در مواجهه با آنان باید مراقب بود تا کمترین آسیبی به آنها وارد نشود! به همین دلیل بود که حافظان امنیت تقریباً با دستان خالی برای آرام کردن اوضاع در خیابان حاضر شدند و هجمه‌های سخت را به جان خریدند تا سلامت جوانان این جامعه حفظ شود!
فرمان رهبری در این باره را باید در جورچین بزرگ‌تر و در راستای تلاش برای ایجاد همدلی و همگرایی و انسجام ملی جامعه دانست. معظم‌له در آخرین بیانات‌شان در دیدار با فرماندهان نیروی هوایی ارتش تأکید فرمودند: «یکی از نیازهای مهم امروزِ ما اتحاد ملی است. اتحاد ملی سد است؛ دیواره‌ محکمِ سربه‌ فلک ‌کشیده است در مقابل دشمن. اتحاد ملی همان چیزی است که نقش بسیار عظیمی در پیروزی انقلاب، بعد هم در پیشرفت انقلاب داشته؛ اتحاد ملی. امروز ما نیاز داریم به اینکه این اتحاد را هرچه ممکن است بیشتر کنیم؛ دشمن در نقطه‌ مقابل این حرکت کرده است.»
این خط، مهم‌ترین راهبرد رهبر حکیم انقلاب برای عبور از وضعیت امروز است که در قالب برنامه‌های گوناگونی باید دنبال شود که عفو گسترده، تنها یکی از مظاهر آن است. فتح باب گفت‌وگو با اقشاری که رسانه‌های ضدانقلاب اذهان‌شان را پر از پرسش‌ها و ابهامات مختلف کرده‌اند، یکی از مهم‌ترین برنامه‌ها برای ایجاد همدلی در جامعه است. در این مسیر هم رسانه ‌ملی باید پیشگام شود و هم همه گروه‌های مرجعی که میدانی برای اثرگذاری دارند.
همین جوانان آزاد شده و خانواده آنان گروه‌های هدف مناسبی هستند که نیازمند راهنمایی و صحبت و گفت‌وگو و حتی ملاطفت بیشتری هستند. این افراد اکنون که مورد بخشش و مرحمت نظام قرار گرفته‌اند، بیشتر زمینه پذیرش حق و حقیقت را دارند. بدون شک، دشمنان و بدخواهان این ملت برای آلوده کردن اذهان این افراد بار دیگر به هجمه رسانه‌ای دست خواهند زد و تلاش خواهند کرد که آثار این عفو را کمرنگ کنند؛ اما تلاش برای تألیف قلوب آنان می‌تواند مانعی برای واگرایی آنان از نظام شود. بنابراین، باید به سراغ‌شان رفت و آنها را به حال خود رها نکرد. حتی می‌توان ترتیبی فراهم آورد تا بخشی از آنان رودرروی مسئولان نظام اسلامی قرار گرفته و متوجه شوند در چه گردابی از فریب و اغواگری برساخته از اعتماد به فضای مجازی دشمن اسیر شده بودند و مسئولان تراز اول جمهوری اسلامی عزیزترین و دلسوزترین برای این ملت هستند. بدون شک، چنین ملاطفتی بسیاری از نقشه‌های دشمن را نقش بر آب خواهد کرد و عاملی برای هدایت بسیاری از چشمان بسته و دل‌های غافل خواهد بود!
منطق ملاطفت و مهربانی و همدلی در برابر توده‌های مردم، منطقی برآمده از مکتب پیامبر رحمت(ص) است که جواب خواهد داد و فراموش نباید کرد که خشم و کینه انقلابی هیچ گاه در برابر مردم تعریف نشده است. عزم و اراده و غیرت انقلابی در برابر ایادی دشمن و جریان معاند و مافیایی است که آگاهانه به عمله شیطان و اعوان و انصار سرویس‌های جاسوسی بیگانه بدل شده و سر در آخور دشمنان وطن دارند. بی‌وطن‌هایی که برای گذران دو روز دنیا، به خودفروشی و وطن‌فروشی روی آورده‌اند و آتش بیار اغتشاشات در کشور شده‌اند. در برابر آنان و همه دشمنان عدالت و آزادی باید قاطعانه ایستاد و اجازه نداد که نقشه‌های آنان برای فریب قلب‌ها و عقل‌ها در جنگ تمام عیار ادراکی کارگر افتد!