به تازگی از خودرویی رونمایی شده است که آن را اولین خودروی فرمول یک ایرانی لقب داده‌اند. خودرویی که در ظاهر خود شباهتی به دیگر خودروهای فرمول یک ندارد، حداقل خودروهایی که مخاطبان عام در ذهن خود دارند. وقتی از فرمول یک نام برده می‌شود، همه خودروهایی را به یاد می‌آورند که شوماخر و همیلتون در پیست‌های اتومبیل‌رانی پشت آنها نشسته و مسابقه می‌دادند. خودروهایی که بر لبه فناوری دنیا قرار دارند و ساخت آنها به راحتی امکان‌پذیر نیست. این در حالی است که خودروی فرمول یک ایرانی تازه معرفی شده، مسیری طولانی تا رسیدن به چنین خودروهایی در راه دارد؛ اما چرا چنین برداشتی می‌شود؟ چرا ثمره دو سال کار و تحقیق دانشجویان این کشور، با استفاده نابجا از یک کلمه دیده نمی‌شود و حاشیه به متن تبدیل می‌شود؟
خودروی تک‌سرنشین دانشگاه فردوسی مشهد که تیم 12 نفره دانشجویی آن را طراحی کرده و ساخته است، برای حضور در مسابقات کشور ایتالیا آماده می‌شود. کلیه قطعات این خودرو با حجم موتور 600 سی‌سی و سوخت بنزین سوپر، طراحی این تیم 12 نفره است و به گفته آنها بخش‌های موتور، دستگاه خنک‌کننده، یکپارچه‌سازی سیستم‌ها با موتور، شاسی و سیستم تعلیق طراحی محققان و مهندسان دانشگاه فردوسی مشهد بوده است.
شاسی این خودرو از جنس آلومینیوم است که این امر در کاهش وزن خودروی دانشگاه فردوسی مشهد مؤثر بوده است. حداکثر سرعت این محصول 110 کیلومتر بر ساعت است که تا 170 کیلومتر بر ساعت قدرت دارد. شتاب این خودرو 2/5 ثانیه است و طی این مدت سرعت خودرو از صفر به 100 می‌رسد.
اما نکته اصلی این است که خودروی فرمول یک ایرانی در واقع خودروی فرمول دانشجویی است و درمسابقات ایتالیا به عنوان مسابقات فرمول دانشجویی از آن نام برده می‌شود و با آنچه از فرمول یک در ذهن ماست، متفاوت است. مسابقات فرمول دانشجویی، بزرگ‌ترین مسابقات مهندسی دانشجویی در سطح دنیاست که سال 1979 در کشور آمریکا افتتاح شد و امروزه در 14 کشور دنیا برگزار می‌شود. هر ساله بیش از 700 دانشگاه از پنج قاره دنیا تیم دانشجویی خود را به این مسابقات اعزام می‌کند. برگزار‌کنندگان مسابقات نیز انجمن مهندسان خودرو آمریکا(SAE) و غول‌های خودروسازی دنیا هستند؛ اما معرفی این خودرو به منزله اولین خودروی فرمول یک ایرانی نه تنها به نادیده گرفته شدن زحمات دانشجویان منجر نشد؛ بلکه حتی در برخی جاها سبب توهین و استهزا به سازندگان این خودرو شد.
در اعلام موفقیت‌ها و دستاوردها باید حواس‌مان به تیترهایی که می‌زنیم، باشد. گاهی اوقات تیتر نادرست، متن درست را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد. گفتن فرمول یک به جای فرمول دانشجویی، شاید موجب کلیک‌‌خور شدن خبر و بازتاب گسترده آن شود، ولی آیا به قیمت منحرف کردن اصل خبر می‌ارزد؟ در حال حاضر، کمتر کسی می‌داند که خودروی تولیدی دانشجویان ایرانی برای اولین بار پس از پنج سال به رقابت‌های ایتالیا بازگشته است و مسابقات ایتالیا بزرگ‌ترین مسابقات جهانی در این زمینه است و از آسیا تنها ایران و اندونزی حضور دارند. تیترزنی درست یکی از ضرورت‌هایی است که رسانه‌های حرفه‌ای باید آن را رعایت کنند. تیتر باید از متن برآید، نه آنکه جدا از متن باشد.
