ترورهای پی در پی و آشوب‌های خیابانی که نتیجه تفکر منافقین در دهه 60 بود، این امید را در دل آنها زنده کرد که با کمک رژیم بعث خواهند توانست ظرف مدت 48 ساعت تهران را فتح کنند؛ اما با شکست در عملیات فروغ جاویدان و ریزش‌های شدید سازمانی، مجبور به ادامه حیات شدند؛ به همین دلیل به اقدامات تلافی‌جویانه در خاک وطن دست زدند.
انتقام در دهه 70
پس از گذشت پنج سال از عملیات مرصاد، در ظهر عاشورای 30 خرداد 1373، ساعت ۱۴ و ۲۶ دقیقه روز دوشنبه، در حالی‌که مردم در رواق‌ها، صحن‌ها، بست‌ها و اطراف آرامگاه امام هشتم(ع)،مشغول عزاداری بودند، بمبی بزرگ در چند متری ضریح امام رضا(ع) منفجر شد. ۲۶ شهید و بیش از ۳۰۰ مجروح نتیجه عملیات ترور کور منافقین در آن سال بود. پس از این اقدام، رجوی که هنوز کینه شکست فروغ جاویدان را در دل داشت، ابتدا در بامداد ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ به وسیله عوامل مسلح خود در پوشش رفتگر، به ترور سپهبد علی صیادشیرازی دست زد و سپس در 18 تیر همان سال نقش پررنگی را در غائله کوی دانشگاه ایفا کرد.
حضور دوباره در دهه 80
پس از برچیده شدن بساط فتنه‌گران در این غائله و شکست دوباره منافقین، 10 سال بعد با هدف انقلاب مخملین و براندازی نظام از حواشی پس از انتخابات سال 1388 سوءاستفاده کرده و فتنه 88 را به راه انداختند. منافقین بار دیگر از تلاش دست برنداشتند و در ماه محرم همان سال نسبت به مقدسات و قیام عاشورا هتک حرمت کردند و آشوب خیابانی به راه انداختند که در نهایت با حضور حماسه‌ساز مردم در 9 دی مشت محکمی بر دهان آنها کوبیده شد.
شکست در غائله‌های دهه 90
چند ماه پس از انتخابات سال 1396 هم پای منافقین به کشور باز شد. در آن سال یک سری اعتراضات مردمی علیه اوضاع اقتصادی کشور آغاز شد، که رهبری مشخصی نداشت و تنها در شبکه‌های اجتماعی مدیریت می‌شد که به ظاهر شعار اقتصادی داشت؛ اما با نفوذ منافقین به جریان اعتراضی مردم، به اغتشاش ضد حاکمیتی تبدیل شد. دیری نگذشت که پس از اعلام سه برابر شدن قیمت بنزین در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۹۸، بلافاصله شبکه‌های ترور و خرابکاری منافقین با همدستی سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی غربی‌ـ عبری‌ـ عربی دست به کار شدند و تیم پیاده نظام آن آشوب‌ها به منافقین و برخی از شبکه‌های مسلح ضد انقلاب سپرده شد.
بازنده اصلی در بلوای 1401
به این ترتیب، منافقین در دهه 90 هم با وجود ایجاد آشوب و فتنه‌های داخلی ناکام ماندند تا اینکه برای بقای حیات سیاسی خود نزد اربابان غربی، بار دیگر از آلبانی پیام فتنه و براندازی نظام را صادر کردند. پس از فوت مهسا امینی که درواقع نقطه آغاز اغتشاشات به شمار می‌آمد، جدی‌ترین واکنش نظام پخش فیلم دوربین‌های مداربسته از لحظه ورود مهسا به ساختمان پلیس امنیت اخلاقی تا لحظه‌ای که بر روی زمین می‌افتد، بود. هر چند فیلم گویای این بود که مأموران نیروی انتظامی برخورد فیزیکی با مرحومه نداشته‌اند؛ اما از اینجا به بعد اعتراضات با ادعای آقای امجد امینی، پدر مهسا ادامه پیدا کرد که در صحبت با یک خبرنگار گفته بود «دخترش سابقه هیچ بیماری یا حتی مراجعه به پزشک را نداشته است!»
مسئله «مهسا» نبود
نتیجه بررسی‌های پزشکی قانونی هم که البته با فاصله سه هفته‌ای منتشر شد، اثبات کرد هیچ برخورد فیزیکی‌ای با این دختر صورت نگرفته است؛ اما ماجرای اعتراض به مرگ مهسا خیلی زود به صحنه اغتشاشات خیابانی مبدل شد و اغتشاشگران با الگوهایی مشخص برای تخریب و ناامنی به میدان آمدند. این رفتار نشان می‌داد، از این لحظه به بعد اصلاً مسئله مرگ مهسا امینی نیست و این مهم در شعارها و رفتارهای اغتشاشگران خیابانی مشهود بود.
نسخه تکراری
در فتنه سال 1401، منافقین با کمک محور عبری‌ـ عربی‌ـ غربی بار دیگر همچون عملیات فروغ جاویدان تمام قوای خود را به کار گرفته و اصل نظام را نشانه گرفتند. فضای مجازی و تلویزیون‌های فارسی‌زبان معاند، همگی به صف شدند و این بار هر کس سهم خودش را طلب کرد. حزب کومله از یک‌سو فریاد تجزیه ایران را سر داد و ربع پهلوی هم فیلش یاد هندوستان کرد و منافقین هم نقش پیاده‌نظام را ایفا کردند و مانند دهه 60 به ترورهای کور دست زدند و همچون دهه 70 با حمله به شاه‌چراغ، مقدسات را نشانه گرفتند و همانند دهه 80 شعار آزادی سر دادند.
خیاط به کوزه افتاد
روز یک‌شنبه، سی‌ام خرداد سال جاری بود که خبری مبنی بر اینکه گروهک تروریستی منافقین با پلیس آلبانی درگیر شده، منتشر شد. چند ساعت نگذشت که پلیس آلبانی اعلام کرد به دلیل نقض توافق‌ها به مقر منافقین در اردوگاه اشرف۳ حمله کرده است. پایگاه آلبانی «دیلی نیوز» هم به نقل از اعضای منافقین گفت: «پلیس ضد تروریسم آلبانی هفتاد نفر از اعضای این گروهک تروریستی را بازداشت کرده است.» از سوی دیگر، پلیس فرانسه هم اعلام کرد، اجازه برگزاری گردهمایی سالانه منافقین در پاریس را نخواهد داد.
سخن آخر
هر چند در این گزارش کوتاه سعی شد گوشه‌ای از اقدامات منافقین علیه جمهوری اسلامی بازخوانی شود؛ اما هر یک از آنها حوادث و فجایع بزرگی را در دل داشت که تاریخ درباره آنها به خوبی خواهد نوشت. 45 سال، این منافقین بودند که با نسخه تکراری ترور، آشوب، کشته‌سازی و توهین به مقدسات با خیال واهی، تمام قوای خود را به کار گرفتند تا مانع موفقیت و بقای جمهوری اسلامی ایران باشند. این در حالی است که آخرین پیرمردها و پیرزن‌های آلبانی‌نشین که نقش پررنگی در التهابات فضای مجازی داشتند، با ضربه آخر به بدنه این گروهک، امید و توان خود را از دست داده‌اند. گویا آنها هم نه از گندم ری خوردند، نه از خرمای بغداد.
