محزون نباش، خدا با ماست

امام رضا(ع) می‌فرمایند: «هر کسی می‌خواهد در همه کره زمین غنی‌تر باشد، به خدای تعالی توکل کند.» «لا مُؤَثِّرَ فِي الوُجودِ اِلَّا الله»؛ تمام قدرت‌های بشری زوال‌پذیرند. گاهی انسان به ثروتش تکیه می‌دهد، آنقدر مال و اموال انباشته می‌کند و از روی غفلت به فرزندش می‌گوید ذخیره کرده‌ام! غافل از اینکه در یک شب تمام این ثروت به باد می‌رود. گاهی بعضی افراد تکیه‌شان به پست و مقام‌شان است. غافل از اینکه مقام هم در یک لحظه فرو می‌ریزد. امام جواد(ع) می‌فرمایند: «اعتماد به خدا بهای رسیدن به هر چیز گرانبهایی است و نردبان رسیدن به هر مقام رفیع و بلند است. به شرطی که الثقه بالله باشد.» مرحوم آیت‌الله آقا مجتبی قزوینی می‌فرمودند: «اگر یک صندوق جواهر قیمتی کنار حجره من باشد، من اعتمادم به‌خدا از صندوق پر از جواهر بیشتر است. دو آیه در قرآن هست که می‌فرماید: حضرت موسی(ع) وقتی به دریا رسید، قومش گفتند ما به بن‌بست رسیده‌ایم، اگر جلو برویم غرق می‌شویم و اگر برگردیم فرعونیان ما را می‌کشند. موسی(ع) گفت: «کَلَّا إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ» رب من تأکیدا با من است، پس ما را هدایت می‌کند... پیامبر اکرم(ص) در غار به مصاحب خودشان فرمودند: «لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا» محزون نباش، تأکیدا خدا با ماست. کلیم الله اول خود و بعد خدا را دید. حبیب‌الله اول خدا و بعد خود را دید. لذا کلیم‌الله وقتی گرفتار می‌شود، دستش را رو به خداوند بلند می‌کند... امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) می‌فرمودند: «هر کسی که می‌خواهد قوی‌ترین مردم باشد باید به خدا توکل کند.» کسی که به خدا توکل می‌کند، از کسی که پست و مقام دارد، قوی‌تر است. چون تمام اینها فرو می‌ریزد؛ ولی خدا زوال‌ناپذیر است. در جای دیگر امام رضا(ع) می‌فرمایند: وقتی جناب یوسف(ع) در زندان برای آن دو نفر تعبیر خواب کردند، یکی از آنها ظرف نانی روی سرش بود و پرنده‌ها آن نان‌ها را بر می‌داشتند و دیگری خواب دید خوشه‌های انگوری در ظرف است و آنها را می‌فشارد. خداوند علم تعبیر خواب را به حضرت یوسف(ع) داد. علم تعبیر خواب، علم مبسوطی است. به یکی گفت تو را می‌برند و دار می‌زنند و به دیگری گفت تو به زودی از زندان آزاد می‌شوی و ساقی عزیز مصر می‌شوی. وقتی آمدند او را از زندان ببرند، یک توجه کوچکی به غیر حق در او پیدا شد و به آن کسی که آزاد می‌‌شد، فرمود: «اذْکرْنِي عِندَ رَبِّک» پیش صاحبت که رفتی، یادی هم از ما کن. تا این جمله را گفت امام رضا(ع) می‌فرمایند: جبرئیل نازل شد و به او گفت: «چه کسی تو را از مکر برادرانت نجات داد؟ چه کسی کاروان را کنار آن چاه آورد؟ چه کسی تو را از مکر زلیخا نجات داد؟ و یوسف جواب می‌داد خدای متعال.» جبرئیل گفت: «چرا گفتی اذکرنی عند ربک؟» و برای این ترک اولی هفت سال دیگر در زندان ماند. تمام قدرت‌های بشری عامل پوشالی است.