صبح صادق >>  صفحه آخر >> یادداشت
تاریخ انتشار : ۲۲ آبان ۱۴۰۲ - ۱۵:۵۴  ، 
کد خبر : ۳۵۳۰۵۰

آخرین فریادرس

اینجا شب است. هزار سال است که شب است؛ چرا که شما نیستید. شما همان آفتابی هستید که غیبت‌تان، تاریکی است. غیبت‌تان درد و رنج و مصیبت است. بیایید تا در این شب‌ها که ظالمان و وحشیان عالم اشک‌های کودکان را به خون ممزوج می‌کنند، رسوا کنید. بیایید و منتقم خون‌های به ناحق ریخته مظلومان باشید.
بیایید و بغض سنگین مظلومان و دندان‌های از خشم به هم ساییده مؤمنان را ببینید؛ بیایید و جان‌های به لب رسیده دوست‌داران‌تان را ببینید که شما را فریاد می‌کنند؛ ای آخرین فریادرس مظلومان. 
بیایید و آه‌ها و سوزهای مظلومان را که در اعماق وجودشان لانه کرده، پاسخ دهید. بیایید و بغض‌هایی را که اشک نشد، دردهایی را که حرف نشد، تاریخ‌هایی را که شنیده نشده، کتاب‌هایی را که نوشته نشد و خاطراتی را که گفته نشد، بشنوید و ببینید. اگر بیایید، می‌بینید و می‌شنوید که تمام واژه‌هایی که حرف نشد، بغض‌هایی که اشک‌ نشد و درد‌هایی که آه نشد شما را می‌خوانند.
بیایید و بر امت مظلوم خود ترحمی کنید؛ به دعایی، یا آهی، یا کشیدن ذوالفقاری. بدم المظلوم عجل فرجک یا مولانا...

نظرات بینندگان
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات