رقابت در انتخابات خبرگان

مختصات مجلس خبرگان رهبری به نحوی است که رقابت‌های انتخاباتی، آن را از انتخابات دیگر متمایز می‌کند. نامزدهای خبرگان رهبری را چهره‌هایی تشکیل می‌دهند که دارای جایگاه فقاهت و اجتهاد بوده و به همین واسطه از جایگاه ممتازی در جامعه برخوردارند. اغلب این افراد از بزرگان و مدرسان حوزه علمیه و دانشگاه هستند یا امامت جمعه و جماعت را در شهرهای کوچک و بزرگ برعهده دارند. طبیعی است چنین شخصیت‌هایی از وجاهت و اعتبار خاصی نزد مردم برخوردارند و همین جایگاه است که پشتوانه معتبری برای این مجلس به حساب می‌آید تا در زمان لازم، برآیند این اعتبار، پشتوانه‌ای برای ولایت فقیه باشد.
همین شرایط می‌طلبد تا مفهوم رقابت انتخاباتی در این انتخابات به گونه‌ای دیگر طرح‌ریزی شود که حاصل آن تضعیف وجاهت ائمه‌ جمعه و علما و بزرگان حوزه و دانشگاه نگردد. حتی اگر با نگاه کارکردگرایانه صرف نیز به این عرصه بنگریم، باز هم حفظ و صیانت از اعتبار و وجاهت مجلس خبرگان و اعضای محترم آن برای تثبیت امنیت و اقتدار کشور ضروری به نظر می‌رسد.
از سویی دیگر رقابت‌های انتخاباتی با نوعی رویکرد انتقادی و ادبیات نقادانه آمیخته است که گاه متأسفانه مرزهای تخریب و سیاه‌نمایی را نیز درمی‌نورد و سایه سیاه کینه و اختلاف و کدورت را بر قلب‌ها می‌گستراند که حاصلی جز اعتبارزدایی از نمایندگان منتخب به همراه نخواهد داشت.
حال تصور شود که همین شیوه رقابت انتخاباتی که در میدان‌های مختلفی همچون انتخابات ریاست‌جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا حاکم است، دقیقا در این انتخابات نیز جاری شود. در این شرایط معلوم نیست چه زمین سوخته‌ای بعد از پایان انتخابات برای سرمایه‌های علمی و اخلاقی کشور به جای خواهد ماند.
لازمه چنین وضعیتی این است که همه جریان‌ها و فعالان سیاسی کشور با نگاهی فراجناحی و مبتنی بر منافع ملی به این میدان بنگرند و تلاش کنند از دوقطبی‌سازی ناصواب این میدان بکاهند. ملت نیز با هوشیاری بازی خورده جریان‌های سیاسی نباشند که مصالح زودگذر را بر مصالح بلندمدت ترجیح می‌دهند. نامزدهای محترم نیز باتوجه‌به دغدغه‌های برشمرده هوشیارانه وارد میدان رقابت‌های انتخاباتی شوند.