کابوس اروپا

روزنامه «تاگس شاو» در مطلبی نوشت: «اروپا این روزها باید با این ایده دست و پنجه نرم کند که ترامپ می‌تواند دوباره رئیس‌جمهور آمریکا شود؛ اما وقوع این سناریو برای دفاع ناتو و اروپا چه معنایی دارد؟ و برای اوکراین چه؟ یا شاید همه چیز کاملاً متفاوت باشد؟
این سؤال در حال حاضر در بروکسل، در راهروهای کمیسیون اتحادیه اروپا، در دفاتر نمایندگان و در کنفرانس‌های مطبوعاتی بسیار شنیده می‌شود. این ایده که دونالد ترامپ می‌تواند برای بار دوم رئیس‌جمهور ایالات متحده شود، معمولاً باعث ایجاد وحشت یا سردرگمی در اتحادیه اروپا می‌شود. یا یک التماس نه دوباره! برای کسانی که هنوز به یاد دارند که چگونه ترامپ در اولین دوره ریاست‌جمهوری خود به اروپایی‌ها توهین می‌کرد و می‌خواست ناتو را لغو کند.
«امانوئل مکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه به تازگی در برخورد با ترامپ آرامش را توصیه کرده است. رئیس‌جمهور فرانسه به خبرنگاران گفت: «من همیشه از یک فلسفه پیروی می‌کنم، من سران کشورها را همان‌طور که مردم برایم می‌فرستند، تحویل می‌گیرم.» بالاخره مکرون باید اعتراف می‌کرد که با ترامپ فراز و نشیب‌هایی هم داشته است. آغوش‌های محبت‌آمیز، نوازش‌های مداوم با این پیام که دو رهبر به خوبی با هم کنار می‌آیند: این استراتژی فرانسوی دیگر کارساز نیست.  به هر حال ترامپ به سادگی آنچه را که مکرون می‌خواست نه در جنگ داخلی سوریه، نه در خروج از توافق اقلیمی و نه در تعرفه‌های تنبیهی فولاد و آلومینیوم انجام نداد.»
در ادامه این مطلب آمده است: «مکرون یکی از معدود رهبران اتحادیه اروپاست که قبلاً علناً درباره بازگشت احتمالی ترامپ صحبت کرده است. در این میان هیچ استراتژی هماهنگی میان سران کشورهای‌ اروپا وجود ندارد، اما برای همه روشن است: واشنگتن دیگر مانند گذشته از اوکراین در جنگ علیه روسیه حمایت نخواهد کرد و این به معنای آن است که آمریکایی‌ها دیگر مسئول امنیت اروپا نخواهند بود. ترامپ در سال 2017 در اولین دیدار خود از مقر ناتو در بروکسل به اروپایی‌ها گفت، این عادلانه نیست که مالیات‌دهندگان ایالات متحده کمک زیادی به امنیت اروپایی‌ها می‌کنند، در حالی که بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا همچنان مبلغ زیادی بدهکار هستند.»
در ادامه این مطلب آمده است: «آنچه در آن زمان توسط رهبران اتحادیه اروپا به سخره گرفته می‌شد، اکنون باید جدی گرفته شود. آمریکایی‌ها تاکنون تقریباً نیمی از کمک‌های نظامی به اوکراین را پرداخته‌اند و ترامپ می‌خواهد آن را تغییر دهد. «مایکل گالر» نماینده حزب دموکرات در پارلمان اروپا در این باره می‌گوید، ما باید به‌عنوان شرکای ناتو، بلکه به‌عنوان شریک در اتحادیه اروپا، خود را برای این شرایط آماده کنیم. به خصوص عاقلانه نیست که برای این چشم‌انداز آماده نشویم فقط به این دلیل که آن را دوست نداریم. این سیاستمدار خارجی و امنیتی در اروپا فرض می‌کند که سپر محافظ هسته‌ای آمریکایی‌ها برای اروپا دست نخورده باقی می‌ماند؛ چرا که اتاق‌های فکر نزدیک به ترامپ این را به صراحت اعلام کرده‌اند، اما گالر چنین سخاوتمندی را در زمینه تسلیحات متعارف نمی‌بیند. وی در این باره گفته است، در هر صورت، صرف‌نظر از نتیجه انتخابات، ما باید در درازمدت خود را بسیار بیشتر مسلح کنیم تا بتوانیم به طور مؤثر و قابل اعتمادی با روسیه مقابله کنیم.»
در ادامه این مطلب آمده است: «در بروکسل هیچ بحثی در این باره نیست که اروپا باید بیشتر برای دفاع از خود هزینه کند. اما این چه ابعادی خواهد داشت، چند میلیارد دلار اضافی باید از طریق بودجه‌های ملی جمع‌آوری شود که پس از آن در جاهای دیگر از دست خواهند رفت‌ـ در این مورد سکوت زیادی وجود دارد. البته همچنین امیدواری وجود دارد که در نهایت ممکن است آنقدرها هم شرایط بد نباشد. ترامپ می‌تواند ببازد، این شانس به هر حال وجود دارد و حتی اگر وی موفق شود دوباره وارد کاخ سفید شود، ممکن است جمهوری‌خواهانی باشند که فراآتلانتیک فکر می‌کنند. «آنالنا بائربوک» وزیر خارجه آلمان این گزینه را می‌بیند. وی در سپتامبر، پس از بحث در واشنگتن، گزارش داد که او بسیاری از جمهوری‌خواهان را در آنجا می‌بیند که با و جود همه دیدگاه‌های مختلف، هنوز این درک را دارند که حمایت از اوکراین مرکزی و مهم است؛ زیرا در مورد «حمایت از نظم مبتنی بر قوانین» نیز هست. اینکه آیا ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری خود به نظم مبتنی بر قواعد علاقه نشان خواهد داد و همچنین به آن پایبند است یا خیر، مسئله‌ای است که در حال حاضر هیچ کس در بروکسل نمی‌خواهد در مورد آن حرفی بزند و آن را پیش‌بینی کند.»