یکی از جلساتی که حدود یک ماه پیش از انقلاب درباره نهضت امام(ره) برگزار شد، نشست گوادلوپ در دی ماه ۱۳۵۷ برای بررسی انقلاب اسلامی بود. در این جلسه «کالاهان»، «ژیسکار دستن»، «کارتر» و «اشمیت» رهبران چهار قدرت اصلی بلوک غرب، یعنی آمریکا، انگلستان، فرانسه و آلمان غربی حضور داشتند و بنای‌شان صحبت درباره چگونگی تعامل با آنچه در ایران اتفاق می‌افتد، بود[...]
یکی از جلساتی که حدود یک ماه پیش از انقلاب درباره نهضت امام(ره) برگزار شد، نشست گوادلوپ در دی ماه ۱۳۵۷ برای بررسی انقلاب اسلامی بود. در این جلسه «کالاهان»، «ژیسکار دستن»، «کارتر» و «اشمیت» رهبران چهار قدرت اصلی بلوک غرب، یعنی آمریکا، انگلستان، فرانسه و آلمان غربی حضور داشتند و بنای‌شان صحبت درباره چگونگی تعامل با آنچه در ایران اتفاق می‌افتد، بود.
رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیرشان با فرماندهان سپاه درباره اجلاسیه گوادلوپ فرمودند: «در نیمه‌های دی‌ماه سال ۱۳۵۷، سران چهار کشور آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان جمع شدند در یک کنفرانسی‌ـ به تعبیر خودشان یک گردهمایی‌ـ در یک جزیره فرانسوی به نام گوادلوپ که بعدها به کنفرانس گوادلوپ معروف شد. موضوع بحث در این کنفرانس، انقلاب بود، انقلاب ایران، انقلاب اسلامی. نشستند بحث کنند که «چه‌کار کنیم؟ چه‌چاره کنیم در مقابل این انقلاب؟»؛ می‌دیدند که [انقلاب] دارد پیروز می‌شود دیگر. به این نتیجه رسیدند که نجات رژیم دست‌نشانده پهلوی ناممکن است؛... به خودشان مژده دادند، گفتند بله، این انقلاب پیروز خواهد شد، لکن بحران‌هایی برای این انقلاب پیش می‌آید... که هیچ دولتی که بعد از انقلاب سر کار بیاید، قادر به مواجهه با آن بحران‌ها نیست؛ به این نتیجه رسیدند... . گفتند هر دولتی که بعد از انقلاب سر کار بیاید با این بحران‌ها از پای در خواهد آمد و نمی‌توانند ادامه بدهند.»
امروز بیش از ۴۵ سال از نشست گوادلوپ می‌گذرد. جنگ هشت ساله با پشتیبانی بیش از ۵۰ کشور، برنامه‌ریزی چندین کودتای کلان، صدها قلم تحریم کوچک و بزرگ، صدها ترور، برپایی چندین فتنه کوچک و بزرگ، جنگ تبلیغاتی و شناختی گسترده علیه مردم ایران فقط بخشی از مقابله غرب با انقلاب مردم بوده است. بررسی آنچه از دی‌ماه ۱۳۵۷ در گوادلوپ تا حماسه عظیم مردم در ۲۲ بهمن ۱۴۰۲ در میدان آزادی گذشت، نشان می‌دهد هر دولت یا ملتی به جای ایران و ایرانیان بود، یک سال نگذشته از هم فرو می‌پاشید. اندک تأملی در آنچه غرب و آمریکا بر سر مصر، لیبی، تونس، قرقیزستان، گرجستان و غیره آورده است، نشان می‌دهد ناامنی و عقب‌ماندگی کشور‌ها و وابستگی اصلی‌ترین راهبرد ایشان در مواجهه با ملت‌های آزاده دنیاست.
اما بررسی ۴۵ سال گذشته نشان می‌دهد، این ملت با آن عقبه فرهنگی و تمدنی و این رهبری حکیم نه تنها فرو نپاشید؛ بلکه روز به روز بالنده‌تر شد. آنچه گفته شد سرپوش گذاشتن بر مشکلات نیست؛ هر انسانی که در فضای اجتماعی و بین مردم زیست می‌کند، مشکلات را می‌بیند و درک می‌کند؛ ولی آنچه موجب آمدن و ایجاد حماسه‌هایی شبیه دیروز می‌شود، همین عشق داشتن‌ها حتی با گلایه‌ها و اخم‌های ته ذهن است. مردم برای آنچه شکل گرفته است، جان داده‌اند، خون دل خورده‌اند، فرزند تقدیم کرده‌اند؛ لذا هر سال پر شکوه‌تر و توفنده‌تر می‌آیند و این حضور است که به انقلاب اسلامی برکت داده است تا از میان هجمه‌ها، آتش‌ها و مکر و حیله دشمنان به سلامت عبور کند.
حضور پر شور مردم در یوم‌الله 22 بهمن و جشن باشکوه آزادی، نویدبخش برپایی حماسه‌ای پرشور و با مشارکت حداکثری در انتخابات اسفندماه پیش‌روست.
حقیقت آن است که از خیابان آزادی تا صندوق رای فاصله‌ای نیست و این واقعیت دشمنان ملت را نگران کرده است، لذا به دنبال کاهش مشارکت و حذف مردم از صحنه سیاسی نظام جمهوری اسلامی هستند؛ اما مردم پای کار نظامند و نشان دادند که اتفاقاً در بزنگاه‌ها و صحنه‌های حساس و خطیر انقلاب، پشت نظام و رهبری با قدرت تمام ایستادگی می‌کنند؛ مردمی که با رنگ و لعاب‌های گوناگون و با سلایق متنوع در کنار هم برای ایران قوی گرد هم آمدند و دشمنان را مأیوس کردند؛ همین مردم بار دیگر در اسفندماه با حضور حداکثری و پر شور خود تاریخ‌سازی می‌کنند؛ چرا که پیامد چنین حضوری از بین رفتن چشم طمع بیگانگان به خاک و جان و مال و ناموس ایرانی است.
