هر ساله در ماه‌های آخر سال بانگ کاروان راهیان نور با شدت بیشتری به صدا در می‌آید و خیل عظیم عاشقان یادواره‌های هشت سال دفاع مقدس در قالب اردوهای راهیان نور عازم استان‌هایی می‌شوند که کوله‌باری از خاطرات دفاع مقدس را به دوش می‌کشند؛ از دهلران، شرهانی، امام‌زاده عباس(ع) تا دوکوهه، اندیمشک، دزفول، فتح‌المبین، شوش، فکه، کانال کمیل و حنظله، چزابه، شلمچه، فکه، اروند کنار، بستان، دهلاویه، سوسنگرد، هویزه، هور، طلائیه، زید، بیمارستان صحرایی امام حسین(ع)، کارون، خرمشهر، علقمه، آبادان و پایگاه چهارم شکاری. هر یک از این شهرها و مناطق به مثابه مدرسه‌ای هستند که راه و رسم شهدا و شهادت را به رایگان در اختیار دانش‌آموزان و دانشجویان قرار می‌دهند. این شهرها و مناطق به ما یادآوری می‌کنند که چه افرادی برای حفظ ایمان و دفاع از کشور و ناموس از همه چیز خود گذشتند و اینکه این خون شهداست که اکنون موجب قدرت و عزت کشورمان شده است.
این حقیقتی است که هر فکر و مکتبی برای آنکه بتواند استمرار داشته باشد، به توجه به آرمان‌هایش و ترویج و زنده نگه داشتن آنها نیاز دارد، قطعاً شهادت در گفتمان انقلاب و اسلام به عنوان یکی از آرمان‌های اساسی و مهم مطرح است، لذا شهادت عامل دعوت‌کننده و عنصر بقای انقلاب و اسلام معرفی می‌شود.
با وجود این باید اذعان کرد اردوهای راهیان نور ضروری است؛ چرا که احیاکننده فرهنگ شهادت، مقاومت و به شکل کلی احیاگر گفتمان انقلاب اسلامی است. در طول این سال‌ها که در تمام اطراف جمهوری اسلامی جنگ و ناامنی بیداد می‌کرد و بعضا می‌کند، اردوهای راهیان نور می‌تواند مسبب شکر این نعمت مجهول، یعنی امنیت موجود در نظام جمهوری اسلامی را به زیبایی نشان دهد.
حرکت عظیم فرهنگی، مذهبی واجتماعی راهیان نور به منزله جریانی تأثیرگذار که سالیان درازی از عمر آن می‌گذرد، توانسته است در اذهان، افکار و قلوب نسل جوان که دوران دفاع مقدس را درک نکرده‌اند تأثیر بی‌بدلیلی بگذارد و آن سال‌های انباشته از پیام و کلام را برای این نسل تا اندازه‌ای ملموس کند. این جریان ارزشمند همانند هر جریان تأثیرگذاری به پشتیبانی فکری، فرهنگی و هنری احتیاج دارد تا از ورود آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود. یکی از راه‌های جلوگیری از راه یافت آسیب به بدنه طاهر و مطهر این اردوها این است که راهیان نور مانند زیارت امام رضا(ع) باید به یک فرهنگ رایج در خانواده مردم متدین و ایرانی تبدیل شود؛ چرا که یاد شهدا غفلت‌زدایی می‌کند و اگر بتوانیم بستری فراهم کنیم که روزی یک بار یاد و خاطره شهدا در ذهن مردم جاری و ساری بشود آن روز را باید جشن بگیریم. بنابراین تا نگاه به راهیان نور یک نگاه دینی نباشد و صرفاً به مثابه یک مأموریت قشری به آن نگاه کنند و نه یک مأموریت همگانی مشکل راهیان نور حل نمی‌شود. پس چالش اول این است که مبلغان، صاحب قلم‌ها، صاحب بیان‌ها و رسانه‌ها آثار و برکات راهیان نور و تأثیرش را در درمان آسیب‌های جامعه و پیشگیری از دردهای احتمالی جامعه بیان کنند.
بهترین راه برای رسیدن به این نقطه عمومی کردن مسئله راهیان نور است؛ این گونه که آن را به زمان خاص با یک اردوی خاص و با یک سازوکار خاص محدود نکنیم. باید دست مردم در این قصه یک مقدار بازتر باشد، هم از لحاظ نظری مردم انگیزه داشته باشند که به میدان بیایند و هم از لحاظ امکاناتی مردم حس کنند اگر در مسیر شهدا خرج کنند، خدا به آنان برکت می‌دهد؛ یعنی همان راهکارهایی که در هیئات و برگزاری محافل اهل بیت(ع) پیاده می‌شود، در این مراسم‌ها نیز انجام شود.
الحمدلله امسال با توجه به گفته «مصطفی عَسجَری» مسئول یادمان شهدای شلمچه بیش از ۴۰۰ هزار زائر از اردیبهشت امسال تاکنون از یادمان شهدای شلمچه بازدید کرده‌اند؛ در این روزها روزانه به طور میانگین هشت هزار نفر از یادمان شلمچه بازدید می‌کنند؛ احتمالاً این تعداد تا روزهای آینده به ۱۵ هزار زائر در روز می‌رسد.
مطمئناً حضور این تعداد افراد خود نویدبخش پیوند هر چه بهتر و بیشتر نسل جوان با دوران دفاع مقدس و آشنایی جوانان با مصائب آن دوران است که این موجب درک بهتر امنیت و آرامشی است که مردم کشورمان از آن بهره می‌برند. از دیگر فواید این بازدیدها خنثی‌سازی جوسازی‌ها و تبلیغات سوء دشمنان و مقابله با تهاجم فرهنگی و ابتذال فرهنگی، حفظ و انسجام نیرو‌های بسیجی، الگوسازی برای جوانان است و همچنین حضور در مناطق جنگی عرصه عشق و دلدادگی و عاشق شدن در مسیری است که امام حسین(ع) آن را تجلی بخشید.
از این‌رو رهبر معظم انقلاب راهیان نور را یکی از جلوه‌های پاسداشت دوران دفاع مقدس و یک مبارزه مردمی عظیم در برابر توطئه دشمن برای به فراموشی سپردن دوران دفاع مقدس می‌دانند و درباره آن می‌گویند: «امروز انگیزه‌هایی وجود دارد از سوی دشمنان این ملت برای به فراموشی سپردن دوران دفاع مقدس؛ تلاش می‌کنند برای این کار، که یا آن را به فراموشی بسپرند یا آن را زیر سؤال ببرند یا بدنامش کنند. امروز به‌وسیله قدرتمندان دشمن ایران برای این کار پول خرج می‌شود برای اینکه آن را به فراموشی بسپرند. کاری که شما دارید می‌کنید، یک مبارزه مردمی عظیمی است در مقابل کاری که دشمن می‌کند.»
