پایان صبر استراتژیک آغاز نظم جدید

حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری کشورمان در سوریه به معنای بی‌قانونی و خودبرتربینی این رژیم در مقابل قوانین بین‌المللی است. در واقع، حمله به خاک کشورمان در سوریه(کنسولگری) که در ادامه جنایات رژیم صهیونیستی در غزه اتفاق افتاد، بیان‌کننده آن است که رژیم صهیونیستی نسبت به تعهدات و نظم بین‌المللی و موضوعات حقوق بشری به شدت بیگانه است و خود را نسبت به مباحث مطرح شده متعهد نمی‌داند. مهم‌تر آنکه رویکرد رژیم صهیونیستی در منطقه غرب آسیا مبتنی بر «بحران‌سازی و بحران‌آفرینی» میان کشورها و در نتیجه «تضعیف کشورها» برای «وابسته‌سازی» آنها به خود و آمریکا بود که در قاموس نظام بین‌المللی و منشور سازمان ملل محلی از اعراب ندارد. بمباران و نقض حریم هوایی لبنان و سوریه از جمله رویکرد رفتاری رژیم بود که بدون هیچ گونه پاسخگویی آنها را مرتکب می‌شد. در چنین وضعیتی رژیم بارها مستشاران نظامی و دیپلمات‌های کشورمان را در سوریه هدف قرار داده بود. در واقع رژیم صهیونیستی با نقض حریم هوایی سوریه و با به شهادت رساندن نیروهای ایرانی، در مرحله اول به دنبال تضعیف حاکمیت دولت سوریه و در مرحله دوم تلاش برای فراری دادن ایران از سوریه بود. کار تا آنجا پیش رفت که رژیم صهیونیستی با چراغ سبز آمریکا، اقدام به حمله به کنسولگری ایران کرد. 
رژیم با تصور اینکه ایران بر مبنای «صبر استراتژیک» پاسخ نخواهد داد و از طرفی با این اقدام محور مقاومت را تضعیف خواهد کرد، به کنسولگری کشورمان حمله کرد و سردار زاهدی وهمراهانش را به شهادت رساند. جمهوری اسلامی ایران و به تبع آن سپاه پاسداران تصمیم گرفتند پاسخی هوشمندانه و پشیمان‌کننده به رژیم صهیونیستی بدهند.  عملیات وعده صادق که با پرواز پهپادها شروع شد، با شلیک موشک‌های راهبردی تمام شد و دو پایگاه اصلی رژیم در شمال و جنوب را هدف قرار داد. طبق اعتراف غربی‌ها، یک میلیارد و 350 میلیون دلار برای ساقط کردن پهپادهایی خرج شد که دو میلیون دلار هم قیمت نداشتند. این موضوع از آن نظر مهم است که طبق اعتراف کارشناسان، ایران در پاسخ هوشمند از فناوری‌های جدید خود استفاده نکرد، ولی حجم زیادی از اطلاعات درباره توانایی پدافندی و... محور اسرائیلی‌ـ آمریکا به دست آورد. پایان صبر استراتژیک ایران و آغاز رویکرد جدیدی مبتنی بر پاسخ هوشمند به این رژیم توانست سطح بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران را در منطقه افزایش دهد و به نوعی «معادلات منطقه» را تغییر دهد؛ به گونه‌ای که اگر تصور می‌شد رژیم صهیونیستی به همراه ایالات متحده بازیگر اصلی منطقه است و معادلات منطقه را طراحی و اجرا می‌کند، به اعتراف کارشناسان شرایط تغییر کرده است و این جمهوری اسلامی ایران خواهد بود که سیاست و رویکردهای منطقه‌ای را تنظیم می‌کند و رژیم منحوس به منزله متغیر وابسته و بر اساس مدل رفتاری جمهوری اسلامی ایران رفتار خواهد کرد. البته جنگ غزه نیز بر این معادله تأثیرگذار است و با تحقق پیروزی محور مقاومت در این جنگ، شرایط بهتری در انتظار محور مقاومت خواهد بود.