گاردین: ایران اسطوره قلعه تسخیرناپذیر اسرائیل را در هم شکست

روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این تحلیل، ارزیابی روزنامه گاردین از حمله ایران به اسرائیل است. گاردین نوشت: انتقام‌جویی اسرائیل به طرز شگفت‌انگیزی محدود بود. ایران اهمیت حملات هوائی روز جمعه به یک پایگاه نظامی در نزدیکی اصفهان و سایر اهداف را به حداقل رساند و تأیید نکرد که این حملات از خارج از مرزهایش انجام شده است. همزمان مقام‌های اسرائیلی به طرز عجیبی سکوت کرده‌اند. حالا به نظر می‌رسد که همه چیز میان دو طرف تمام شده. اگر درست باشد این یک درمان البته موقت است. جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا پس از دفع موفقیت‌آمیز حمله هوائی بی‌سابقه و گسترده ایران به اسرائیل، از نخست‌وزیر این رژیم خواسته بود که غائله را تمام‌ شده فرض کند.

اما به نظر می‌رسد که در دی.ان.‌ای نتانیاهو چنین برخورد و رویکردی نهفته نیست و او به طور غریزی به زور متوسل می‌شود. در حالی که تندروهای اسرائیلی از نتانیاهو خواسته بودند واکنش جدی نشان دهد، اما شاید بتوان گفت که پاسخ روز جمعه او نشان داد حرف ایالات متحده اجرائی شده. البته کمک‌های حیاتی آمریکا در دفاع از اسرائیل در آخر هفته گذشته را نمی‌توان نادیده گرفت.

احمقانه است اگر فرض کنیم این پایان کار است. خصومت درونی، سیاسی و ایدئولوژیک، هنوز دو دشمن را مقابل هم قرار داده است. می‌توان گفت که دو طرف جعبه پاندورای رویارویی را باز کرده‌اند. جنگ سایه‌ای که دو طرف سال‌ها به راه انداخته‌اند، برای همگان در معرض نور قرار گرفته است. اکنون ایران می‌تواند در هر زمان، مستقیم یا غیرمستقیم، دوباره به اسرائیل حمله کند.

بن‌بست اسرائیل و ایران به طور تفکیک‌ناپذیری با مناقشه فلسطین در هم تنیده است. اکنون غرب بیش از پیش بر سر دوراهی سختی قرار گرفته است. وزیر خارجه بریتانیا، عملاً رویکردی یکطرفه، اما با دو نمای بیرونی متفاوت را اتخاذ کرده است. او با تأخیر، اما به هرحال برای برقراری آتش‌بس در غزه تلاش می‌کند که البته تاکنون ره به جایی نبرده است. یکی از دلایل این شکست ممکن است عدم‌تمایل دولت ریشی سوناک از استفاده از اهرم فروش تسلیحات بریتانیا به اسرائیل باشد. دلیل دیگر، امتناع کامرون از محکوم کردن حمله هوائی اول‌آوریل اسرائیل به مقر دیپلماتیک ایران در دمشق است که منجر به ترور فرماندهان ارشد ایرانی شد.

کارشناسان سازمان ملل می‌گویند این حمله ناقض قوانین بین‌المللی است. کامرون هفته گذشته اعتراف کرد که اگر کنسولگری بریتانیا به طور مشابه مورد حمله قرار گیرد، بریتانیا «پاسخ قاطعانه» نشان خواهد داد. اما او نمی‌توانست خود را متقاعد به اعتراف به اشتباه اسرائیل هم در این حمله بکند. این موضع پیش‌فرض طرفدار اسرائیل، نگرش بسیاری از دولت‌های غربی را مشخص می‌کند. صداها در مورد خطرات تشدید ناگهانی فراموش شد. ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه و دیگران با هواپیماهای جنگی به منظور تکمیل دفاع موشکی پیشرفته، هماهنگ شدند.

وقتی به طور گسترده‌تری تحولات را از لنز برنده و بازنده ارزیابی می‌کنیم تشخیص جایی که اوکراین ایستاده، سخت نیست. آنها باز هم با ریاکاری و استاندارد دوگانه غرب روبه‌رو شده‌اند. آنها برای بیش از دو سال خواهان دریافت پوشش هوائی ناتو و دفاع موشکی مکفی در برابر حملات روسیه بودند، اما این اسرائیل بود که بلافاصله از چنین موهبتی برخوردار شد.

سیاست بازدارندگی معروف اسرائیل با حمله ایران، تکه‌تکه شده و اسطوره قلعه تسخیرناپذیر اسرائیل در هم شکسته است. در همین حال، بیش از ۱۳۰ گروگان در غزه باقی مانده‌اند، حماس شکست‌ناپذیر به نظر می‌رسد و نارضایتی‌ها از نتانیاهو در اسرائیل هم افزایش یافته است.

در مورد بایدن، او سرانجام پس از مدیریت نادرست بحران پس از ۷ اکتبر حالا در حال به دست آوردن چیزهایی است، اما تا پایان فاصله زیادی دارد. ایران معمای کلی بایدن در خاورمیانه را پیچیده‌تر می‌کند. بایدن از نظر سیاسی نمی‌تواند از اسرائیل فاصله بگیرد. اما رهبری نتانیاهو خطرناک و سمی است و می‌تواند کمپین انتخاباتی بایدن را به هم بزند. در هفته گذشته خاورمیانه از تنش وسیع و گسترده قسر در رفت. تاکنون، حریق پیش‌بینی‌شده در سطح منطقه شعله‌ور نشده است. به نظر می‌رسد که یک استدلال قوی ظهور پیدا کرده که می‌گوید حل مناقشه اسرائیل و فلسطین کلید حل سایر مسائل در منطقه خاورمیانه است. این پرونده، زمان، انرژی و منابع دیپلماتیک زیادی را جذب می‌کند؛ نظام بین‌الملل را مسموم می‌کند و توازن سیاست غرب را به هم می‌زند. این وضعیت به نفع بازیگرانی مانند ایران است. در جهان به‌هم‌پیوسته امروز، مخالفت کوته‌بینانه اسرائیلی‌ها با یک کشور مستقل فلسطینی به مشکلی برای همه تبدیل شده است.