در تقویم تاریخی انقلاب اسلامی، آزادسازی خرمشهر دستاورد دیگری هم به دنبال داشت و آن، اینکه دشمنان انقلاب اسلامی و حامیان صدام در وضعیت بسیار منفعلانه‌ای قرار گرفتند و کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس، رژیم صهیونیستی، آمریکا، شوروی و سایر کشورهای اروپایی هم دچار درماندگی شدند. البته آمریکایی‌ها به تلاش‌های دیپلماتیک روی آورده بود و از صدام حمایت می‌کردند و در ارتباط و تماس‌هایی که با کشورهای عربی و سایر کشورها برقرار می‌کردند، همواره مهارت فعالیت‌های نظامی و دفاعی ایران را یادآور می‌شدند. در واقع، آمریکا و شوروی کشورهای حوزه خلیج‌فارس را به افزودن کمک‌های مالی و سیاسی و همینطور اطلاعاتی به عراق ترغیب می‌کردند. باید گفت، این حمایت‌های آمریکایی‌ها از رژیم بعث حاکم بر عراق با هدف افزایش اعتماد به نفس صدام به منظور مقابله با ایران صورت می‌گرفت و نتایج مهمی برای این کشور در پی داشت. در این اوضاع کشورهای عرب منطقه به حجم کمک‌های مالی و نظامی خود به عراق افزودند و با هزینه آنها فروش تجهیزات پیشرفته نظامی به عراق را افزایش دادند. در چنین اوضاعی، ارتش رژیم اشغالگر قدس که در آن روزها قدرت برتر غرب آسیا شناخته می‌شد، پیروزی‌های پی در پی ایران را به نوعی رقابت با برتری ارتش خود تلقی می‌کرد و برای خنثی کردن چنین بازتابی جنوب لبنان را اشغال کرد. روحیه انقلابی حاکم بر فرماندهان لشکری و مسئولان کشوری موجب شده بود که آنها آمادگی مبارزه با مستکبران را فراتر از مرزهای ایران داشته باشند، از این رو چند فرمانده ارشد سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی ایران به همراه تیپ ۲۷ حضرت رسول(ص) سپاه و تیپ ۵۵ هوابرد ارتش به منظور کمک به مردم لبنان عازم سوریه شدند تا در جبهه لبنان با ارتش رژیم اشغالگر قدس مقابله کنند. این اقدام که با تلاش نیروهای لشکری و پس از هماهنگی با سران کشوری صورت گرفته بود، با تصور همسویی با هدف‌گذاری‌های منطبق با اندیشه امام خمینی(ره) به وقوع پیوسته بود، حال آنکه چنین تصوری از اندیشه امام(ره) منطبق با خط مشی ایشان نبود. امام خمینی(ره) پس از اطلاع از اقدامات انجام شده با آن مخالفت کردند و با اعلام راهبرد «راه قدس از کربلا می‌گذرد» موجب بازگشت یگان‌های اعزام شده به سوریه شدند.
در مدت کمی که رزمندگان قوای محمد رسول‌الله(ص) در این مأموریت بودند، فعالیت‌ها و مبارزات روانی بسیار شدیدی علیه صهیونیست‌ها انجام دادند و آثار و برکات فراوانی را بر جای گذاشتند. به ویژه چهره‌ای، مانند شهید علیرضا موحددانش به همراه دوستانش توانستند در موضع ارتش رژیم اشغالگر ورود کنند و پرچم رژیم اشغالگر را پایین آورند و به جای آن پرچم جمهوری اسلامی را بالا ببرند و عکس‌های امام خمینی(ره) و پرچم‌ها را روی ماشین‌ها و تانک‌ها و دیوارهای مقر دشمن صهیونیستی بچسبانند و به سرعت آنجا را ترک کنند. این اقدامات موجب شد روز بعد صهیونیست‌ها حدود ۲ کیلومتر از موضع خود عقب‌نشینی کنند.
