پیش زمینه‌هایی که غرب باید اجرا کند

موضوع هسته‌ای ایران از دستور کار خارج و مباحثی همچون برکناری گروسی از مدیر کلی آژانس به دلیل خیانتش به ان پی تی، لغو تحریم‌ها و مجازات رژیم صهیونی می‌تواند اساس این دیپلماسی باشد.

پایگاه بصیرت / قاسم غفوری

همدلی ملت و اقتدار توان نظامی ایران در حالی پاسخی سخت و پشیمان کننده به دشمن صهیونی و آمریکایی داد که پس از اعلام آتش بس که البته طرف ایرانی با دیده تردید به پایبندی طرف مقابل به آن می‌نگرد و دستش روی ماشه است، کشورهای اروپایی که همگان از تجاوز رژیم صهیونی و آمریکا به ایران استقبال و حمایت کرده بودند، به ناگاه مدعی لزوم رویکرد به دیپلماسی شدند.

رهبران سه کشور اروپایی فرانسه، انگلیس و آلمان با اشاره به اجرای طرح آتش‌بس میان تهران و تل‌آویو، از جمهوری اسلامی ایران خواستند که به میز مذاکره و دیپلماسی بازگردد. امانوئل مکرون، کی‌یر استارمر و فریدریش مرتس در حاشیه اجلاس سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) که در لاهه هلند برگزار شد، اعلام کردند: «اکنون زمان آن رسیده است که به دیپلماسی روی آوریم؛ زیرا آتش‌بس بین اسرائیل و ایران برقرار شده است.»در همین حال باربارا وود سفیر و نماینده انگلیس در سازمان ملل در نشست قطعنامه 2231 گفت: اکنون زمان بازگشت به دیپلماسی است و ما، به همراه شرکای خود، می‌دانیم که تنها دیپلماسی می‌تواند به یک راه‌حل پایدار برای موضوع هسته‌ای ایران دست یابد.«جروم بونافونت»سفیر و نماینده دائم فرانسه در سازمان ملل با ادعای متعهد بودن اروپا به برجام و تکرار ادعاها درباره برنامه هسته ای ایران و بدون محکوم کردن تجاوز آمریکا و اسرائیل، خواستار بازگشت تهران به مذاکرات شد. فردریش مرتس، صدراعظم آلمان نیز بر لزوم رویکرد دیپلماتیک تاکید کرد. همچنین کایا کالاس مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با ابراز نگرانی از تشدید تنش‌ها در منطقه غرب آسیا، تأکید کرد که ادامه جنگ به نفع هیچ‌کس نیست و باید به مسیر دیپلماسی بازگشت.

از اجبار رفتاری تا بازی تکراری فریب

این رویکرد دیپلماتیک در حالی صورت می گیرد که یک اصل در قبال آن مطرح است و آن تاثیر اقتدار ایران در مقابله با رژیم صهیونی و آمریکا بوده است. برنامه ریزی آنها نابودی فعالیت هسته‌ای، برچیدن و انهدام توان نظامی و موشکی ایران، ایجاد اغتشاش و به هم ریختگی اجتماعی و امنیتی، چند پاره سازی و در صورت توان تغییر نظام بوده است. طراحی‌های به موقع و بویژه همدلی ملت و اقتدار نظامی ایران عملا این سناریو را ناکام ساخت، لذا غرب چاره‌ای جز بازگشت به دیپلماسی ندارد تا شاید بتواند زیاده خواهی که در وادی نظامی ناکام مانده در سیاسی با فریبکاری مطالبه نماید. در این میان با توجه به سابقه غرب این سناریو نیز وجود دارد که غرب بار دیگر در لوای دیپلماسی و مشغول سازی ایران به دنبال تسلیح و بازسازی رژیم صهیونی برای تجاوزگری جدید باشد، چنانکه در غزه و لبنان چنین کردند. لذا هوشیاری در قبال تحرکات دیپلماتیک غرب ضروری است.

نباید فراموش کرد که آمریکا و شخص ترامپ رسما تجاوزگری ژریم صهیونیستی به ایران را حمایت و مورد تقدیر قرار داده‌اند و حتی خود مستقیما حریم ایران را نقض و تاسیسات هسته‌ای را بمباران کرده‌اند لذا اعتماد به لبخندهای ترامپ و ادعای ناجی صلح بودن آن به دور از منطق است

پیش زمینه‌های هر دیپلماسی

غرب در مذاکرات گذشته نشان داده است که عملا هیچ گونه پایبندی به مذاکره و تعهدات نداشته است، لذا اعتماد به آن امری به دور از منطقه است. با توجه به رفتارهای غرب امروز دیگر روند مذاکرات گذشته معنایی ندارد و باید چارچوب‌های جدیدی برای آن نوشته شود. موضوع هسته‌ای ایران از دستور کار خارج و مباحثی همچون برکناری گروسی از مدیر کلی آژانس به دلیل خیانتش به ان پی تی، لغو تحریم‌ها و مجازات رژیم صهیونی می‌تواند اساس این دیپلماسی باشد.

نکته مهم آن است که نباید فراموش کرد که آمریکا و شخص ترامپ رسماً تجاوزگری رژیم صهیونی به ایران را حمایت و مورد تقدیر قرار داده‌اند و حتی خود مستقیماً حریم ایران را نقض و تاسیسات هسته‌ای را بمباران کرده‌اند، لذا اعتماد به لبخندهای ترامپ و ادعای ناجی صلح بودن آن به دور از منطق است و نباید با تصور تغییر رفتار آمریکا پای در مذاکراتی گذاشت که طرف مقابل آن هیچ ثبات عقلی نداشته و به هیچ تعهدی پایبند نیست. امروز روزی است که باید از دستاوردها و شکست‌ها برای قوی کردن ایران درس گرفت و با وحدت همه جانبه، آماده دادن درسهای سخت‌تر به دشمنان قسم خورده این مرز و بوم بود. اروپا تا زمانی که رژیم صهیونی را به عنوان متجاوز معرفی نکرده است، در شورای امنیت قطعنامه‌ای مبنی بر متجاوز بودن این رژیم، تکرار نشدن دوباره این تجازوگری و اعمال مجازات سخت برای متجاوز نمی‌تواند انتظار دیپلماسی از ایران داشته باشد و ورود به میدان دیپلماسی برای ایران بدون توجه به این چارچوب‌ها می تواند به خطای محاسباتی مبدل شود. طراحی امروز اروپا آن است تا با ادعای دیپلماسی، افکار عمومی را از جنایات رژیم صهیونی و نیز تجاوز آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران منحرف ساخته و گرفتار سازی ایران در دیپلماسی، متجاوزان را از مجازات رهانیده و مانع از بازخواست جهانی آنها شود. بر این اساس تا زمانی که غرب تغییری عملی در رفتار خود صورت نداده است، و متجاوز را اعلام و مجازات نکرده و گامی عملی برای برداشتن تحریم‌ها برنداشته، دیپلماسی معنایی ندارد، بویژه اینکه تجربه نشان داده دیپلماسی فریب غرب بوده که نتیجه نهایی آن نیز خرید زمان برای صهیونیست‌ها و آمریکا جهت تجاوز به حریم ایران بوده است.

منبع: سایت بصیرت