تقویت تئوری ولایت فقیه با ورود غیرمجتهدان به مجلس خبرگان (بخش چهارم)

مدیر مسئول
چهارمین عاملی که موجب می‌شود برای ورود غیرمجتهدان به مجلس خبرگان اصرار داشته باشیم ضرورت حضور زنان در این مجلس مهم تصمیم‌گیری است.
بدون تعارف و علی‌رغم شعارهای مکرری که تاکنون سر داده شده است نمی‌توان مدعی شد ما حقوق زنان را آن‌گونه که باید و شاید رعایت می‌کنیم.
راستی چگونه است در مجلس خبرگان اولیه که تمامی اصول قانون اساسی (و از جمله نهاد مهم مجلس خبرگان) را تصویب کرده است لازم بوده است که زنان حضور داشته باشند، اما در هیچیک از سه دوره مربوط به مجلس خبرگان حتی یک نفر زن هم حاضر نبوده است. جالب است اخیراً پس از تاکید بر ضرورت حضور زنان در مجلس خبرگان، عده‌ای به صرافت افتاده و بلافاصله می‌گویند حضور زنان از لحاظ قانونی منعی ندارد. آیا این عزیزان از خود پرسش نمی‌کنند پس چرا در طول سه دوره یعنی در 24 سال گذشته در هیچیک از دوره‌ها شاهد حضور حتی یک نفر هم از بانوان به عنوان نیمی از اعضای پیکره اجتماع نبوده‌ایم؟
هر چند برای عده‌ای جمله‌ای که آیت‌الله یزدی فرموده‌اند تا حدودی می‌تواند پاسخ پرسش مذکور باشد. زیرا ایشان با صراحت می‌گویند حضور بانوان در مجلس خبرگان منع قانونی ندارد اما ما بانوان حائز شرایط و زنان مجتهده نداریم؛ اما نگارنده هر گز موافق سخنان مذکور نیست و بر این باور است که زنان تحصیلکرده در حوزه‌های علمیه و بانوان مجتهده نیز در جمهوری اسلامی ایران داریم، با این حال آیا بهتر نیست که راهی برای ورود غیرمجتهدان باز شود تا بر فرض هم اگر بانوان مجتهده نداریم (که داریم) حداقل با چنین عذری در سایر رشته‌های مربوط به خبرگان سیاسی مدیریتی مواجه نباشیم.
بدون شک امام خمینی(ره) بارها و بارها بر حضور زنان در عرصه‌های سیاسی اجتماعی تاکید نموده و اعتقاد دارد همان طوری که مردها باید در امور سیاسی دخالت کند زن‌ها هم باید همدوش آنان در اداره جامعه نقش داشته باشند. ایشان در همین زمینه می‌گویند:
«بحمدالله امروز مجلسی که به پا بشود این مجلس امیدوارم که بهتر از مجلس سابق باشد و بحمدالله خواهد شد. برای اینکه همه قشرها مشغول فعالیت هستند و کسانی که بررسی کردند از این مسائل، امروز می‌گویند مردم در صحنه هستند و خودشان هم نظر دارند، باید همه شما در این امر نظر داشته باشید، ‌در امور سیاسی نظر داشته باشید. برای اینکه امور سیاسی مخصوص یک طبقه نیست، همان طوری که علم مخصوص یک طبقه نیست. همان طوری که مردها باید در امور سیاسی دخالت کنند و جامعه خودشان را حفظ کنند، زن‌ها هم باید دخالت کنند و جامعه را حفظ کند. زن‌ها هم باید در فعالیت‌های اجتماعی وسیاسی همدوش مردها باشند، البته با حفظ آن چیزی که اسلام فرموده است که بحمدالله امروز در ایران جاری است.» (1)