صهیونیست‌ها و تحریف هولوکاست

علیرضا جباری
همه ساله در روز27 ژانویه که توسط صهیونیستها، روز جهانی «هولوکاست» نامگذاری شده و طی آن گروه‌های مختلف یهودیان افراطی وابسته به صهیونیسم‌جهانی با برگزاری برخی مراسم اقدام به بزرگداشت آن می‌کنند. آنها با این مراسم تلاش می‌کنند تا اقدام صهیونیست‌ها در «تحریف تاریخ» را در افکار عمومی طرح کنند.
واقعه هولوکاست چندی پیش به صورتی جدی توسط «احمدی‌نژاد» رئیس‌جمهوری اسلامی ایران مورد تردید قرار گرفت، ابراز تردید نسبت به واقعه هولوکاست از سوی برخی اندیشمندان خارجی نیز مطرح شده است.
هنگامی که در سال 1999 میلادی «دیوید ایروینگ» نویسنده و مورخ سرشناس انگلیسی در دو کتاب تاریخی خود به نام «خاطرات گلوبلز» و «جنگ هلیتر» با ارائه اسناد و شواهد متقن و محکم ماجرای «هولوکاست» را زیر سؤال برد، صهیونیستها تلاش وسیعی را برای خنثی کردن آن آغاز کردند.
صهیونیستها در یک اقدام هماهنگ و با ابعاد وسیع تلاش کردند اعتبار دیدگاه این مورخ انگلیسی که با اسناد معتبر ادعای کشتار شش‌میلیون یهودی به دست هیتلر در جریان جنگ جهانی دوم راخدشه‌دار ساخت، زیر سؤال ببرند. در نتیجه این تلاشها دستگاه قضایی انگلستان ایرونیگ راتحت تعقیب قضایی قرارداد.
درفاصله کوتاهی از زمان چاپ دو کتاب توسط ایروینگ و استقبال زیاد مردم از این دو کتاب، صهیونیستها اقدام به انتشار کتابی با عنوان «خاطرات آدولف آیشمن» کردند که در آن به تشریح وقایع ساختگی در جریان هولوکاست پرداختند.
اندک پژوهش‌هایی که پیرامون هولوکاست انجام شده، با واکنش تند صهیونیست‌ها و دولت‌های حامی آن روبرو شده است.
تحقیق درباره هولوکاست به معنای «بدنام کردن یهودیان» نیست، بلکه به منظور آشکار کردن یک خطا و تحریف تاریخی و بازنگری در نوشته‌های تاریخی در این زمینه انجام شده است حدود یک سال پیش ایروینگ، در مصاحبه‌ای طولانی با یک نویسنده آمریکایی که متن آن مصاحبه در هفته‌نامه «آبزرور» چاپ لندن منعکس شد، تصریح کرد:
نهادهای وابسته به صهیونیست‌ها در کشورهای مختلف از جمله، «مجمع مقابله با بدنام کردن یهودیان»، «مرکز سایمون وینزنتال»، «شورای نایبان یهودیان انگلیس»، «کنگره یهودیان اتریش»، «کمیته یهودیان آمریکا»، «شورای نواب یهودیان آفریقای جنوبی» و شماری دیگر از مؤسسات در نقاط مختلف به سمپاشی علیه او سرگرم هستند.
این سخنان نشان می‌دهد که صهیونیست‌ها تا چه میزان به هولوکاست و افشای حقایق مربوط به آن حساس هستند و حتی تحقیقات علمی در این زمینه را نمی‌توانند تحمل کنند.
صهیونیست‌ها از طریق نمایش فیلمی به نام«پرونده شیندلر» در پی طرح هولوکاست در افکار عمومی جهانی بودند.
این فیلم ماجرای سوزاندن و خفه‌کردن یهودیانی را به تصویر کشیده بود که در جریان جنگ‌جهانی دوم در اردوگاهی به نام«آشویتس» بسر می‌بردند.
ایروینگ در پاسخ به این فیلم عنوان کرد: برخلاف ادعای صهیونیست‌ها، دراردوگاه «آشویتس» هیچ زندانی یهودی باگاز از بین نرفته و حمام گازی که در فیلم «پرونده شیندلر» نمایش داده می‌شود. بکلی جعلی است و اساساً در سقف حمام‌های آشویتس یا اتاقهایی که ادعا می‌شود اتاق گاز بوده، هیچ سوراخی برای انتشار گاز وجود نداشته است.
این مورخ انگلیسی اضافه می‌کند، عمده زندانیانی که در این ارودگاه جان سپردند به واسطه ابتلا به بیماری «تیفوس» در گذشته‌اند و اجساد آنان به جهت جلوگیری از انتشار ویروس، در محفظه‌های مخصوص که در اروپا رواج دارد و جایگزین خاکسپاری جسد به شمار می‌اید، به خاکستر بدل شده است.
برخی از مدارک نشان می‌دهد که مشخص می‌کنند، اتاق گازی که اکنون در اردوگاه آشویتس بازسازی شده و به چشم می‌خورد در واقع درسال1948 (3 سال پس از پایان جنگ دوم جهانی) به عنوان محلی برای جلب توریست ساخته شده است.
به اعتقاد ایروینگ، شمار کل یهودیانی که در طول دومین جنگ جهانی در اردوگاه آشویتس مرده‌اند حداکثر به 100 هزار بالغ می‌شود که بیشتر آنان در اثر بیماری در گذشته‌اند وشماری نیز تیرباران یا به دار آویخته شده‌اند.
براساس شواهد و اسناد دیگری که در دست است می‌توان گفت که شمار کشته‌شدگان یهودی در دیگر اردوگاه‌های نازی‌ها، از این نیز کمتر بوده ست و به این ترتیب رقم شش میلیون قربانی یهودی صحت نداشته و کاملاً‌جعلی است.
ایروینگ در بخشی از کتاب خود عنوان کرده که صهیونیستها واژه انگلیسی « هولوکاست» (holocaust) راکه به معنی کشته شدن دسته‌جمعی یا قتل‌عام است؛ برای خود قبضه‌کرده‌اند و اجازه نمیدهند هیچ نویسنده‌ای این واژه را در مورد کشتارهای که درنقاط مختلف جهان و در طول تاریخ واقع شده، نظیر کشتار مردم در«سدن» در جنگ جهانی دوم جهانی که در اثر بمباران متفقین صورت گرفت و یا مرگ و میرهای گسترده مانند کشته‌شدن شمار زیادی از مردم ایرلند در جریان قحطی اوایل قرن 20 و یا نسل‌کشی صرب‌های صربستان و همینطور کشتار وسیع مردم فلسطین توسط رژیم اشغالگر قدس، مورد استفاده قرار دهد.
آنچه که درباره صحت گفته‌های دیوید ایروینگ می‌توان گفت این است که وی در سال 1992 با استفاده از آرشیو اسناد شوروی (پس از فروپاشی این کشور) اقدام به نوشتن کتاب خود به نام«خاطرات گوبلز» و افشای دروغ بزرگ صهیونیست‌ها کرد و قرار بود که در این کتاب به صورت سلسله مطالبی که در هفته نامه«ساندی تایمز» به چاپ برسد اما یک هفته پس از اولین چاپ،ضمن قطع ناگهانی و مبهم ادامه مطلب در این نشریه، سردبیر این نشریه نیز به طرزی مرموز از کار برکنار شد.
ایروینگ در این باره گفت: هدف او از این تحقیق نشان دادن یک دورغ تاریخی توسط صهیونیست‌ها بود و دفاع از این حقیقت است و اگر با اسناد متقن بهاو نشان دهند که اشتباه کرده است او حاضر است از ادعای خود دست بردارد، هرچند که مطمئن است در تحقیقات خود به خطا نرفته است.
جدای از ایروینگ، اندیشمندان و متفکران دیگری نیز به بررسی عملکرد صهیونیست پرداختند. در این میان «روژه‌گارودی» فیلسوف، ادیب و مرد سیاست‌اهل فرانسه است که وی نیز به دلیل فعالیت‌های تحقیقی خود برای برملا کردن ماهیت صهیونیست‌ها همواره توسط دولت فرانسه مشکلاتی برایش ایجاد شد.
گارودی که تحصیل‌کرده شوروی است در سال‌های 1940 تا 1943 میلادی و در جریان جنگ جهانی دوم به عنوان اسیر در اردوگاه اسرای جنگی زندانی بود.
پس از آن مدتها نیز به عنوان سناتور و نماینده پارلمان فرانسه مشغول به خدمت بود. وی پس از سالیان متمادی تحقیق و تفحص پیرامون ادیان، در سال1981 میلادی به اسلام گروید و مسلمان شد. دولت فرانسه وی را به دلیل فعالیت علیه صهیونیست‌ها و به اتهام «یهودی‌ستیزی» و چاپ مقاله‌های متعددی در این زمینه محاکمه کرد.
گارودی در کتاب معروفش به نام‌«پرونده اسرائیل و صهیونیسم سیاسی» با ارائه تحلیل‌های مستند ضمن تعریف صهیونیسم‌ مذهبی و سیاسی به افشای خطوط فکری و سیاسی صهیونیست‌ها پرداخت.
نژادپرستی، اسطوره‌سازی و جعل و تحریف تاریخ به خصوص تاریخ مربوط به هولوکاست، اعلام آشکار برنامه‌های توسعه ‌طلبی و غصب سرزمین‌های بیشتر، بی‌اعتنایی به اصول و ارزش‌های انسانی و جهانی،نیزعدم پایبندی به حقوق بین‌‌الملل از جمله مواردی است که گارودی در کتاب خود برای صهیونیست سیاسی برشمرده است.
وی در بخش از تحقیق خود اصولی را به عنوان نمونه از طرز تفکر صهیونیست‌ها بیان می‌کند و می‌گوید: یهودیان می‌گویند ما در سراسر د نیا یک قوم هستیم و یک قوم را تشکیل می‌دهیم و این ما هستیم که همواره در همه جا و همه وقت تحت آزار و ظلم بوده‌ایم بنابراین ما هرگز نمی‌توانیم با اقوام دیگر ادغام شویم و با آنها زندگی کنیم.
گارودی با اشاره به سخنان «ژرسوم شولم» از نویسندگان یهودی که گفته بود ، «هولوکاست و اسرائیل دو روی یک واقعیت تاریخی هستند»، تصریح می‌کند:
از این هولوکاست، که به نام آن، نه تنها موجودیت اسرائیل، بلکه هر نوع باج‌گیری سیاسی توسط رهبران آن را مشروع جلو‌ه‌گر می‌کنند، سوء‌استفاده‌های کلانی شده است.«یهودیان سعی می‌کنند به هولوکاست رنگ و لعابی مذهبی بدهند غافل از آنکه اگر جنایت هیتلر واقعیت نیز داشته باشد، این حرکت یک حرکت سیاسی بوده نه مذهبی. در بین کشته‌شدگان سه میلیونی لهستانی غیریهود، بیش از 6 میلیون اسلاو و صدهاهزار نفر نظامی غیریهود کشته شدند که یهودیان سعی کرده‌اند که همه این کشته‌شدگان را به نفع خود مصادره کنند، هرچند آنها مرگ دیگران را مقدس نمی‌دانند! پس به چه علت باید مرگ، برای فقط یک بخش از بشریت خصوصیتی«مقدس» داشته باشد و برای دیگران اینگونه نباشد؟» بنابراین می‌توان با بهره‌گیری از تحقیقات محققانی همچون ایروینگ و گارودی‌ و دهها اندیشمند دیگر، زمینه‌ای را فراهم ساخت تا محققان و متفکران دیگر بتوانند فارغ‌البال از مسائل سیاسی به تحقیق پیرامون این تحریف تاریخی بپردازند و در نهایت دستاوردهای خود را در قالب مجموعه‌ای در خصوص هولوکاست منتشر کنند.