القای اسرائیلی ترس از شیعه

سعدالله زارعی
دو ماه پیش «مائیر دغان» رئیس سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی به نخست وزیر گزارشی داد که بر مبنای آن «شماری از پیروان و رهبران سنی جنبش ضدصهیونیستی به مذهب تشیع گرویده اند». این گزارش می گوید:«شیخ رائد صلاح» در شمال و «شیخ ابراهیم مرمور»در جنوب فلسطین از جمله رهبرانی اند که با تغییر مذهب خود به شیعه پیوسته اند. «دغان» اضافه کرد سنی هایی که به مذهب شیعه روی آورده اند، در مناطق عربی نظیر کفرکنا، الناصره، شفاعمرو، الجلیل، المثلث، یافا، مجدالکرم و النقیب به صورت دوره ای به برگزاری «جلسات سری» مبادرت می ورزند.
مناطق مورد اشاره در گزارش رئیس موساد-تقریباً- همه آن بخش از خاک فلسطین که در سال1327ش-1948م- به تصرف رژیم صهیونیستی درآمده را شامل می شود رژیم صهیونیستی عرب های مسلمان ساکن این مناطق را با عنوان «عرب اسرائیلی» خطاب می کند. این عرب ها شناسنامه اسرائیلی دارند و مانند یهودیان از حق دادن رأی برخوردار می باشند. منابع رژیم صهیونیستی می گویند نرخ رشد «اعراب اسرائیلی» 4.7درصد و بیش از سه برابر نرخ رشد یهودیان می باشد. براساس آخرین اطلاعات سرشماری مسلمانان ساکن در مناطق اشغالی سال 1327 به حدود 1.5 میلیون نفر می رسند این در حالی است که نزدیک 4میلیون نفر از سکنه این مناطق به خارج از فلسطین رانده شده و در اردوگاههای اردن، سوریه، لبنان و مصر به شکل اندوهباری زندگی می کنند و در انتظار بازگشت به خانه و کاشانه و مزارع خود هستند.
مرکز کل آمار رژیم صهیونیستی همزمان با گزارش «مائیر دغان» در گزارش سالانه خود اعلام کرد:«شیعیان رسمی و اسرائیل 600نفر می باشد اما آمار واقعی آنان از دهها برابر این عدد بیشترند و غیر دقیق بودن آمار شیعیان از آن روست که شیعیانی در اسرائیل وجود دارند که به این مذهب گرویده اند و به صورت «سری» مراسم دینی خود را برگزار و به گونه ای عمل می کنند که کار شناسایی آنان برای اسرائیلی ها مشکل باشد.»
سایت کانال هفت تلویزیون یمن- که وابسته به دولت علی عبدالله صالح است- و توسط اسرائیلی ها اداره می شود! نیز در همین زمان- ماه گذشته- نوشت: تعداد شیعیان فلسطینی از 10.000 نفر نیز تجاوز می کنند چرا که بعد از جنگ سی وسه روزه سال 1385 هزاران جوان سنی که درصدد فرار از بحران هایی که عرب ها با آن روبرو هستند، می باشند به تشیع گرویده اند.
درست در همین زمان شیخ یوسف قرضاوی روحانی برجسته مصری که در قطر سکونت دارد و تاکنون فعالیت همگرایانه ای داشته و با ایران نیز مراوده داشته است از «خطر ایران» و تلاش حکومت ایران برای شیعه کردن سنی ها در سوریه، مصر، عربستان، یمن، الجزایر و سایر کشورهای عربی خبر داد و رهبران مذهبی و سیاسی جهان عرب و اهل سنت را به واکنش فراخواند! همین زمزمه کم و بیش در قاهره و در حلقه علمای الازهر هم مطرح گردید در حالیکه جامعه الازهر در جریان جنگ 33روزه رژیم صهیونیستی علیه لبنان با صراحت از نبرد حزب الله دفاع کرد.
درست در کشاکش این بحث ها، رئیس سازمان جاسوسی اسرائیل اعلام کرد که شیعیان فلسطینی در قالب 8 گروه ناشناس با صدور بیانیه هایی هرگونه همکاری شیعیان با عرب های سنی و رهبران آن ها را منع کرده و دلیل آن را هم «عدم تقدیس علی بن ابیطالب از سوی مسلمانان سنی» ذکر نموده اند. در پای این بیانیه های ناشناس عناوینی نظیر «شیعیان حقیقی»، «شیعه ابرار»، «فرزندان حسین» و «شیعه در دلها» درج شده و از طریق اینترنت بصورت نامه های الکترونیکی برای کاربران اسرائیلی ارسال کرده اند.
در همین ایام دو جلد کتاب با عناوین «ص» و «شکارچی تروریست ها» توسط موساد منتشر شدند که در آن به چاره اندیشی اسرائیل در مواجهه با «خطر گسترش شیعه» پرداخته شده بود. کتاب «ص» براساس گزارش «بیرتس هاییم ارولیه» استاد دین شناسی تطبیقی در «مدرسه عالی علوم دینی در قدس اشغالی» تنظیم گردیده که در نوزدهم اکتبر سال گذشته روانه بازار شد و در آن هشدار داده بود که تشیع در مناطق عربی پرجمعیت مخصوصاً در منطقه «النقیب»- که شامل نیمه جنوبی فلسطین می شود- در حال گسترش است و روند گرایش جوانان اهل سنت به تشیع و نیز نرخ رشد جمعیتی 5.8درصدی شیعیان به زودی به تاسیس یک دولت شیعی در منطقه النقیب-یا بئرالسبع-می انجامد و لذا باید برای آن فکری کرد. در کنار این مسئله «گال تال» استاد یهودی پژوهش های اسلامی در دانشگاه حیفا اعلام کرد شیعیان هرکجا که باشند- از جمله در فلسطین- درصدد سیاسی کردن دین و پوشاندن لباس سیاست به آن برای حضور در تمامی عرصه ها هستند و از این رو او از لزوم همکاری حکومت های سکولار در تل آویو، ریاض، قاهره، اردن و سایر پایتخت های عربی برای مهار حرکت شیعه سخن گفت.
روزنامه نیمه رسمی «یدیعوت آحارونوت» ماه گذشته به نقل از «منابع مطلع!» نوشت: شیعیان فلسطینی مهمترین پشتیبانان گروه های سنی فلسطینی در درون مرزهای 1967- شامل حماس و جهاد اسلامی- هستند و «آفی دیختر»- وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی- اعلام کرد: «عرب هایی که به اعضای تشکل های مسلح فلسطینی یاری می رسانند از عرب های شیعی و یا عرب هایی که به صورت سری به این مذهب گرویده اند، می باشند. وی از «73 عملیات» در یک دوره 10ساله- 1375 تا 1385- علیه رژیم صهیونیستی خبر داد که در آن شیعیان و یا «گروه های مسلح مرتبط با آنان نظیر حماس و جهاد اسلامی!» دخالت داشته اند.
پس از این گزارش ها، موساد در کتاب «شکارچی تروریست ها» اعلام کرده است که دستگاه جاسوسی اسرائیل همه شبکه های تروریستی شیعیان و گروه های مرتبط با آن را شناسایی کرده است و از آنجا که شیعیان را یک «مشکل ویرانگر امنیتی» برای منطقه می داند از میان برداشتن آنان را در دستور کار قرار داده است. موساد در کتاب «ص» نیز به این موضوع اشاره کرده و گفته اند براساس پیشنهاد یکی از رؤسای دستگاه امنیتی اسرائیل طرحی تحت عنوان عبری «مافیت فاتحیاه» به معنای مرگ و زندگی تهیه شده که براساس آن اسرائیل شیعیان و گروه های مرتبط با آنان را از یک سو عقیم می کند و از سوی دیگر با استفاده از وسایل الکترونیکی و شیمیایی آنان را به بیماری مرگبار مبتلا می نماید و این سبب مرگ آنان در فاصله زمانی یک تا شش ماه می شود.
اجازه بدهید آنچه آمد را در چند عبارت کوتاه خلاصه کنیم؛ اسرائیلی ها و پس از آن بعضی از محافل عربی از خطر رشد جمعیت شیعه خبر می دهند، اسرائیل می گوید ماهیت مبارزه ضد صهیونیستی، شیعی است نه سنی؛ شیعیان مشکل مشترک اسرائیل، اعراب و آمریکا هستند؛ اسرائیل چون نمی تواند شیعیان را با استفاده از سلاح های جنگی از پا دربیاورد درصدد استفاده از ابزارهای بهداشتی تر در «انهدام کامل شیعیان» است. اسرائیل از طریق یک هلوکاست نه فقط شیعیان که گروه های سنی مرتبط با آنان نظیر حماس و جهاد را از میان برخواهد داشت.
در بررسی این مطالب، به ذکر چند نکته بسنده می کنیم:
1- عدد شیعیان در فلسطین حتی از عدد رسمی 600 نفر هم کمتر است و این تعداد عمدتاً در روستاهای نزدیک به مرز سوریه و لبنان زندگی می کنند و اساساً فاقد هر نوع توانایی نظامی اند و تاکنون هیچ منبع مستقلی خبری از فعالیت های سیاسی و یا نظامی آنان را منتشر نکرده است.شیعیان بخصوص در منطقه کویری «بئرالسبع» که اسرائیلی ها مدعی شکل گیری یک دولت شیعی در آنجا طی 14 سال آینده شده اند، حضور ندارند.
2- امروز ایران به اندازه ای که با شیعیان خاورمیانه ارتباط معنوی دارد با اهل سنت خاورمیانه نیز همین ارتباط معنوی را - حتی گسترده تر- دارد. عامل اصلی محبوبیت ایران در نزد اهل سنت غمخواری ایران با اهل سنت افغانستان در دوره های مختلف، غمخواری ایران با مردم سنی بوسنی و هرزگوین در دوره عسرت و خون و آتش این سرزمین، غمخواری ایران با سنی های فلسطینی در طول سه دهه گذشته و خلاصه حمایت ایران از اهل سنت در هر جایی که از سوی دشمنان اسلام در معرض قتل و غارت بوده اند می باشد به همین دلیل شخصیت ها و توده های سنی خاورمیانه به اندازه شخصیت ها و توده های شیعه به ایران دلبسته اند.
3- رژیم صهیونیستی از روند جمعیتی عرب های فلسطینی به شدت نگران است. همین الان تقریباً جمعیت مسلمانان موجود در فلسطین- که حداقل 99 درصد آنان سنی اند- با جمعیت صهیونیست ها و یهودی ها برابر است. نرخ رشد 1.7 درصد یهودی ها و نرخ رشد 4.7 درصد مسلمانان یکی از عوامل اصلی فروپاشی اسرائیل در آینده نزدیک است. از این رو اسرائیلی ها به «موج جدید اخراج فلسطینی ها از سرزمین خود» می اندیشند و این را ذیل نام مقابله با شیعیان توجیه می کنند.
4- اسرائیلی ها از استفاده از امکانات الکترونیکی و شیمیایی برای عقیم کردن و بیماری منجر به مرگ شیعیان خبر داده اند. جدای از اینکه امکان عملی کردن این تهدید تا حد بسیار زیادی وجود ندارد، هدف اسرائیلی ها این است که با تزریق حس شدید ناامنی، فلسطینی ها جان خود و فرزندان خود را بردارند و بگریزند چرا که هر کس نداند فلسطینی ها که می دانند اسرائیل نه با شیعیان و نه حتی با مبارزان بلکه با آحاد فلسطینی ها کار دارند.
5- اسرائیل که در جنگ سخت افزاری - در مواجهه با حزب الله لبنان و حماس و جهاد اسلامی فلسطین- شکست خورده است روی جنگ نیمه سخت مانور می کند و به شهروندان غاصب خود امید می دهد که در یک فراگرد بین المللی- با حضور آمریکا- منطقه ای- با حضور عربستان و...- و داخلی- جریانات مزدور- کفه امنیتی را به نفع اسرائیل و به ضرر مقاومت اسلامی منطقه سنگین می کند اما این زیاده گویی است و بیشتر باعث خنده مبارزان و مردم فلسطین می شود تا ترس آنان.