تاریخ انتشار : ۰۸ مرداد ۱۳۸۸ - ۰۷:۲۸  ، 
کد خبر : ۹۷۴۳۹

جنوب آسیا در سیاست خارجی اسرائیل (بخش دوم)


توجه سازمانهای صهیونیستی به هند به دهه ها قبل باز می گردد به گونه ای که در 1310 حاییم وایزمن رهبر سازمان جهانی صهیونیست درباره تشکیل دولت یهودی با رهبران هند از جمله گاندی دیدار کرد و در آغاز دهه 1370 نیز برای از سرگیری روابط اسراییل و هند تلاش هایی صورت گرفت اما پس از حمله به پارلمانهای ایالتی جامو و کشمیر در نهم مهر 1380 و حمله به پارلمان هند در 22 آذرماه همان سال و حوادث تروریستی پس از آن این سازمانها کوشیدند تا هند اسراییل و آمریکا را متحدان طبیعی یکدیگر نامیده و تلاش کردند یک مثلث جدید قدرت ایجاد کنند. « لعل کریشناادوانی » معاون نخست وزیر هند پس از حمله به پارلمان هند گفت : ترویسم که هم اکنون خود را در حوادث 11 سپتامبر و 13 دسامبر نشان داده است از یک منبع بوده و آمریکا اسراییل و هند را به طور مشترک هدف قرار داده است . شیمون پرز وزیر امورخارجه وقت اسرائیل نیز در سفر به دهلی نو تاکید کرد (هند و اسراییل ) در یک اردوگاه بوده و تروریسم دشمن مشترک هر دوی آنهاست . کمیته امور عمومی آمریکا ـ اسراییل (آیپک ) نیز که در همان مقطع برای گسترش روابط تل آویوـ دهلی نو تلاش می کرد در بیانیه ای اعلام کرد اسراییل سالهاست که با چنین حوادث تروریستی مواجه است .
با تلاش این سازمانها پس از حوادث 11 سپتامبر و 13 دسامبر « کمیته اقدام سیاسی آمریکا ـ هند » در شهریور 1381 ایجاد شد و همراه با « ائتلاف یهودیان ـ هندی ها » سازمانهای صهیونیستی در آمریکا به لابی گری در مورد روابط هند4 و اسراییل پرداختند . و در مردادماه 1382 موفق شدند که اهدای کمک های آمریکا به پاکستان را به کنترل اسلامگرایان و ممانعت از ورود آنها از مرزهای پاکستان به هند توسط اسلام آباد مشروط کنند. کمیته اقدام سیاسی آمریکا ـ هند با کنگره یهودیان آمریکا همکاری نزدیکی دارد. سازمانهای صهیونیستی برای تقویت روابط اسراییل و هند ادعا می کنند که میان آنها نقاط مشترک فراوانی وجود دارد و آنها ادعا می کنند که هندوها و یهودیان دارای تمدنی با سابقه پنج هزار ساله اند هر 2 شهرهای مقدس مذهبی (بنارس لهاسا و ... در هند بیت المقدس در اسراییل ) دارند هر 2 قبل از تشکیل تحت قیمومیت انگلیس بوده و پس از جنگ جهانی دوم مستقل شده اند تشکیل هر 2 مصادف با جنگ همسایگان (هند با چین و پاکستان جمعا 4 بار جنگیده است و اسراییل با مصر اردن سوریه و لبنان وارد جنگ شد) بوده است رهبران هر 2 ترور شده اند (مهاتما گاندی سال 1327 و اسحاق را بین 1374 و ... به علاوه یهودیا با نوعی شبیه سازی پاکستان و فلسطین را بخشهایی از هند و اسراییل معرفی می کنند که در آنها مسلمانان بنیادگرا اکثریت داشته و عامل تروریسم به حساب می آیند.
یکی از نکات بسیار قابل توجه در این رابطه این است که سازمانهای صهیونیستی درباره پاکستان نیز دست به شبیه سازی با اسرائیل زده اند . در این رابطه هر 2 کشورهایی تصویر شده اند که توسط نیروهای مذهبی بسیاری که پیرامون آنها قرار دارند محاصره شده اند و موجودیت هر 2 توسط همسایگانشان در خطر است و از این نظر ارتش آنها یک نیروی دفاعی معرفی شده است .
سازمانهای صهیونیستی از جمله کمیته یهودیان آمریکا علاوه بر زمینه چینی برای سفر هندی های مقیم آمریکا به سرزمینهای اشغالی زمینه سفر مقامات هندی به آمریکا را نیز فراهم می کنند. کمیته یهودیان آمریکا یک بار میزبان « لعل کریشنا ادوانی » معاون نخست وزیر هند بود. « جیسون ایساکسول » رئیس امور بین الملل کمیته یهودیان آمریکا در ضیافت شامی که به افتخار « ادوانی » برگزار شد گفت : روابط میان هند و اسراییل رابطه و اتحادی طبیعی است . این روابط در زمینه تجارت منافع و علائق مشترک میان 2 کشور است که تکمیل کننده روابط روبه رشد میان هندی ها و یهودیان آمریکاست . « براجیش میشرا » مشاور سابق امنیت ملی هند و یکی از بانیان گسترش روابط هند و اسرائیل نیز که 18 اردیبهشت 1381 در نشست سالانه کمیته یهودیان آمریکا شرکت کرده بود رابطه تاریخی میان هند و یهودیان را ستود و گفت : هند از معدود کشورهایی است که در تاریخ آن موردی از یهودی ستیزی دیده نمی شود. وی افزود : اسراییل هندو آمریکا از سوی بنیادگرایی اسلامی تهدید می شوند و این دولت های دمکرات باید علیه تروریست ها ائتلاف تشکیل دهند. تروریسم اسلامی از ورای مرزهای هند و اسراییل آنها را تهدید می کند و آنها باید نگرانی های یکدیگر را بهتر درک کنند.
سازمانهای صهیونیستی آمریکا تلاش گسترده ای را برای امضای توافقنامه هسته ای آمریکا و هند انجام داده اند. کمیته یهودیان آمریکا در این راستا با ارسال نامه ای برای مجلس نمایندگان آمریکا نوشت : هند و آمریکا پس از حدود نیم قرن سوتفاهم اکنون در مسیر افزایش همکاری ها از جمله در مقابله با تروریسم و امنیت منطقه ای و نیز در حوزه های سیاسی نظامی و اقتصادی قرار گرفته اند و معاهده هسته ای جدید برای هر 2 طرف دارای منافع استراتژیک است.
د) اهداف اسراییل در جنوب آسیا
بطور کلی اسرائیل در جنوب آسیا اهداف متعددی را پیگیری می کند که در نگاه اول بسیاری از آنها با یکدیگر در تعارضند زیرا تل آویو بطور همزمان خواهان گسترش روابط با کشورهای رقیب در این سیستم منطقه ای و حتی قدرتهای مناطق همجوار آن مانند چین است . سیاستگذاران خارجی اسراییل از این وضعیت به عنوان یک فرصت استفاده می کنند. اسراییل به دنبال گسترش روابط با هند است اما از سوی دیگر چین را فراموش نمی کند و نمی تواند اهمیت پاکستان در جهان اسلام را نادیده بگیرد.
در بررسی اهداف اسراییل در جنوب آسیا از یک سو اهدافی چون تلاش برای خروج از انزوا وجود دارد و از سوی دیگر از گسترش یا برقراری روابط با هندو پاکستان اهداف ویژه ای تعقیب می شوند. همان گونه که ذکر شد این اهداف در ظاهر با یکدیگر در تعارضند اما در استراتژی کلان خارجی اسراییل یکدیگر را تکمیل می کنند . در اینجا مهمترین اهداف اسراییل در ایجاد و گسترش رابطه با 2 کشور جنوب آسیا ذکر می شود.
 1) فروش تکنولوژی نظامی
یکی از مزیت های نسبی اسراییل تکنولوژیهای نظامی و تجهیزات پیشرفته آن است . پیشرفت در این زمینه ناشی از جنگهای مستمر حاکمیت ناامنی در این رژیم و نیز دسترسی به تکنولوژی نظامی و نیز کمک های آمریکا و سایر کشورهای غربی است . اسراییل از این توانایی به عنوان ابزار نفوذ در سیاست خارجی خود استفاده می کند و ضمن گسترش نفوذ خود از درآمدهای سرشار آن نیز بهره مند می شود . اسراییل در سال 1386 در جایگاه چهارمین کشور صادر کننده تسلیحات در دنیا قرار گرفت .
اسرائیل از دهه 1340 با فروش تکنولوژی نظامی وارد صحنه رقابت با هند و چین شد . در بهمن 1343 سه ماه پس از درگیری مرزی با چین دولت هند تمایل خود به مشاوره با کارشناسان اسراییلی در زمینه نظامی را اعلام کرد. در آن زمان بود که رئیس ستاد کل ارتش اسراییل و رئیس بخش اطلاعات نظامی این رژیم برای تبادل دیدگاهها وارد دهلی نو شدند. از آن مقطع به بعد میان سازمانهای اطلاعاتی طرفین اطلاعات فراوانی رد و بدل شد و روابط مخفیانه آنها در این زمینه ادامه یافت . هند تکنولوژی نظامی اسراییل را برای مقابله با 2 همسایه خود (چین و پاکستان ) بسیار ضروری می دانست و اسراییل نیز به خوبی از این فرصت استفاده کرد .
اسراییل با فروش تجهیزات نظامی مدرنیزه کردن تجهیزات قدیمی هند و ارتقای برخی ادوات نظامی هند توانسته است جایگزین روسیه در صادرات به هند شود. همکاری نظامی اسراییل با هند از سیستم های ضد موشکی گرفته تا رادارهای برخوردار از تکنولوژی برتر و از هواپیماهای بدون خلبان گرفته تا تجهیزات دید در شب را شامل می شود . اسراییل میگ های 27 نیروی هوایی هند و تانکهای تی 72 » آن را ارتقا داده و سیستم رادار فالکون را روی هواپیمای « ایلیوشین ـ 76 » نصب کرده و سیستم دفاع ضد موشک بالستیک « آرو2 » و رادار کنترل آتش پیشرفته « کاج سبز » و سیستم دفاع ضد موشکی « باراک » را به هند داده است .
همان گونه که ذکر شد اسراییل نه تنها سود هنگفتی در زمینه فروش این تکنولوژی و تجهیزات به هند دریافت می کند بلکه زمینه برای فروش تولیدات خود به چین و حتی پاکستان را نیز فراهم می کند. اگر چه تل آویو با اسلام آباد رابطه دیپلماتیک ندارد اما پاکستان نیز برای دستیابی به تکنولوژی نظامی اسراییل و کاربرد آنها در کشمیر تلاش می کند. اسراییل از طریق برخی شرکت های اروپایی و واسطه های دیگر برای فروش این تکنولوژی ها به پاکستان کوشش می کند . پاکستان در سالهای 1340 و 1342 از طریق یک شرکت بلژیکی تلاش کرد اسلحه یوزی ساخت اسراییل را خریداری کند.
اسراییل در کنار فروش تکنولوژی نظامی به هند می کوشد از مزایای ژئوپلیتیکی هند از جمله دسترسی به اقیانوس هند نیز استفاده کند. همکاری مشترک طرفین در حوزه های هوایی و دریایی باعث می شود اسراییل از فضای بیشتری برای مانورهای هوایی یا استقرار زیر دریایی های خود در مناطق حساس استفاده کند. با توجه به کاهش روابط نظامی تل آویو ـ آنکارا اسراییل تلاش می کند قابلیت های هند را جایگزین ترکیه کند. پرتاب ماهواره اسراییلی توسط موشک هندی « سریها ریکوتا » که هدف آن جمع آوری اطلاعات درباره ایران است یکی از مهمترین دستاوردهای همکاری های نظامی اسراییل با هند علیه جمهوری اسلامی محسوب می شود.
2) ممانعت از انتقال انرژی ایران
از جمله اهداف بسیار مهم اسراییل در جنوب آسیا ممانعت از تبدیل هند به مصرف کننده و گذرگاه انتقال انرژی ایران است . در واقع سیاست نگاه به شرق ایران و اسراییل در حوزه انرژی در منطقه جنوب آسیا با یکدیگر تلاقی کرده است . ایران با 26 6 تریلیون متر مکعب حدود 16 درصد کل ذخایر گاز دنیا را داراست . با این وصف ایران و سایر کشورهای صاحب ذخایر گاز در خلیج فارس که جمعا 40 درصد این ذخایر را در اختیار دارند کمتر از 9 در صد تولید جهانی این انرژی حیاتی را به خود اختصاص داده اند . در همین حال میزان مصرف گاز در جهان به شدت در حال افزایش است به گونه ای که از 3 23 درصد در سال 1382 به 29 9 درصد در سال 1404 خواهد رسید.
یکی از نکات بسیار قابل توجه در بازار انرژی تغییر بازار تقاضای آن از غرب به شرق است . کشورهای جنوب وشرق آسیا به ویژه هند و چین که اقتصاد آنها با سرعت در حال رشد است نیاز بیشتری به منابع انرژی خلیج فارس و بویژه ایران دارند. در کنار چین و ژاپن هند در حال تبدیل شدن به یکی از بازارهای عمده انرژی دنیا از جمله گاز است به گونه ای که مصرف گاز آن از 25 میلیارد متر مکعب در سال 1381 به 34 میلیارد متر مکعب در سال 1389 و به 43 2 میلیارد متر مکعب در سال 1394 خواهد رسید . دهلی نو از اوایل دهه 1370 موضوع واردات گاز از ایران را مطرح کرد .
در کنار نیاز کشورهای مختلف از جمله هند و پاکستان به گاز ایران نیز در سیاست نگاه به شرق در صدد متنوع کردن مصرف کنندگان انرژی خود بر آمده و به همین دلیل طرح خط لوله صلح انتقال گاز از پاکستان به هند و سپس چین و سایر کشورهای آسیایی را مطرح کرده است . در صورتی که این ایده ایران اجرایی شود وابستگی کشورهای مذکور به ایران نهادینه خواهد شد و یکی از نگرانیهای مشترک آمریکا و اسراییل نیز همین مسئله است . بنابراین مقابله با تحقق چنین ایده ای یکی از محورهای اصلی سیاست مهار جدید ایران را تشکیل می دهد.
آمریکا با وجود آنکه بارها ایران را به دلیل داشتن منابع غنی انرژی از ادامه فعالیت هسته ای برحذر داشته بدیهی ترین تعهدات خود در قبال گسترش سلاح های هسته ای را نقض کرده است زیرا با انعقاد توافقنامه ای هسته ای با هند در فروردین 1384 دهلی نو را به عنوان یک کشور هسته ای به رسمیت شناخت و با تفکیک قائل شدن میان تاسیسات هسته ای هند صرفا به بازرسان آژانس بین المللی اجازه  بازدید از تاسیسات غیر نظامی هسته ای این کشور را داد . هند بدون امضای پیمان منع گسترش هسته ایNPT می‌تواند از 45 کشور گروه عرضه کنندگان هسته ای کمک دریافت کند. در این معامله که هند بین گزینه ایران یا آمریکا دومی را انتخاب کرد سازمانهای صهیونیستی در آمریکا نقش فعالی ایفا کردند. آنها با لابی گری در کنگره مقدمات تصویب توافقنامه ای که توسط جرج بوش و آتل بیهاری واجپایی در سال 1384 امضا شده بود را فراهم کردند .
آمریکا همان گونه که برای جلوگیری از تحکیم موقعیت ژئوپلیتیک ایران در دوره پس از جنگ سرد علی رغم توصیه کارشناسان مانع انتقال نفت دریای خزر به خلیج فارس از طریق ایران شد و با صرف هزینه فراوان پس از یک دهه خط لوله « باکو ـ تفلیس ـ جیحان » را تاسیس کرد در جنوب آسیا نیز تاکنون از ایجاد خط لوله صلح مورد نظر ایران جلوگیری کرده است . « ساموئل بودمن » وزیر انرژی دولت جرج بوش در سفری به اسلام آباد اعلام کرد : دیگر پروژه های خط لوله انتقال گاز مناسب تر بوده و ما برای همکاری در زمینه احداث آنها آماده ایم .

نظرات بینندگان
آخرین مطلب
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات