بررسي تحولات سوريه در گفتوگو با دكتر سيدهادي سيدافقهي، كارشناس ارشد مسائل غرب آسيا
اشاره: پيروزي ارتش سوريه در حلب موفقيت بزرگي نه تنها براي دولت سوريه بلكه براي ايران و روسيه نيز محسوب ميشود و نه تنها معادلات قدرت در سوريه بلكه در منطقه را نيز تحت تأثير خود قرار ميدهد. با كنار گذاشته شدن امريكا و غرب از مذاكرات سياسي سوريه جاي پاي روسيه در سوريه بيش از هر زماني مستحكمتر ميشود و ايران نيز قدرتي فوقالعاده كسب ميكند. تحولات حلب با همكاري روسيه و ايران درحالي اتفاق افتاد كه دولت باراك اوباما، روزهاي پاياني خود را ميگذراند و كاخ سفيد ميرود تا رئيسي جديد از جنس جمهوريخواهان اما با ادبيات و ويژگيهاي متفاوت به روي خود ببيند. دونالد ترامپ، رئيسجمهور منتخب امريكا گفته اولويتش مبارزه با گروههاي تروريستي و همكاري با روسيه است تا جنگي تمامعيار عليه تروريسم شكل بگيرد. اوباما درحالي كاخ سفيد را ترك ميكند كه تلاش زيادي كرد تا مانع پيروزي نيروهاي مقاومت در حلب شود و با آزادسازي اين شهر به نظر ميرسد معادله جديد در سوريه را پذيرفته است. كنار گذاشتن واشنگتن از مذاكرات سه جانبه روسيه، تركيه و ايران درباره سوريه كه بعد از چهار دهه اتفاق افتاده بيانگر اين است كه امريكا به نوعي سوريه را به روسيه واگذار كرده است. سيدهادي سيدافقهي، كارشناس مسائل غرب آسيا در گفتوگو با «جوان»، درباره پيوستن تركيه به محور مسكو- تهران گفت: «چرخش تركيه متناسب با تحولات ميداني سوريه بود كه به نفع محور مقاومت در جريان است و تركيه براي اينكه حداقل دستاوردهاي خود در سوريه را حفظ كند به سمت تهران – مسكو گرايش پيدا كرد». به گفته افقهي سياست خارجي ايران بايد به سرعت و همزمان با سياست نظامي و امنيتي در سوريه باشد؛ يعني به همان قدرتي كه حضور ايران در بعد مستشاري و نيروهاي مقاومت در عرصه ميداني تعيينكننده و اساسي است. دستگاه ديپلماسي ما بايد پيروزيهاي ميداني را با فعاليتهاي سياسي پيگيري كرده و بتواند مطالبات مردم منطقه و نيروهاي مقاومت را به نتايج مثبت سياسي تبديل كند.
کد خبر: ۲۹۸۶۹۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۱/۰۳
غلامرضا ظريفيان در گفتوگو با آرمان:
مقدمه: برخي هواداران رئيسجمهور سابق نشان دادهاند كه توانايي خوبي در عرصه فعاليت تبليغاتي و فضاسازي با هدف مورد توجه قرار دادن احمدينژاد دارند. برخي صاحبنظران معتقدند احمدينژاد درباره حضور يا عدم حضورش در انتخابات رياستجمهوري سال آينده دوپهلو عمل ميكند. هرچند تناقض و پيچيدگي از ويژگيهاي طيف منتسب به احمدينژاد است. از يك سو نزديكان وي تاكيد دارند كه اوبرنامهاي براي حضوردرانتخابات رياستجمهوري ۹۶ ندارد اما از سوي ديگر همگان شاهد سفر وي به آمل و طرح موضوع يارانه ۲۵۰ هزارتوماني بودند كه بيش از يك سخنراني معمولي به سخنراني انتخاباتي شباهت داشت و در سال ۸۴ هم همين اظهارات در پيروزي او موثر بود. اقدامات و عملكرد رئيسجمهور سابق سوالاتي را در اذهان عمومي شكل داده است. بنابراين برخي معتقدند نخستين اقدامي كه احمدينژاد بايد انجام دهد پاسخ به همين سوالات است و پس از آن است كه اذهان احتمال كانديداتوري او براي انتخابات رياستجمهوري سال ۹۶ را مورد بررسي قرار میدهند. در شرايط كنوني اصولگرايان و بهويژه جريان وابسته به احمدينژاد تلاش كردهاند از عدم پيشرفت اقتصادي دولت يازدهم حداكثر بهرهبرداري را داشته باشند و ترديد را در دل رايدهندگان بالقوه به روحاني به وجود آورند كه روحاني گرچه در سياست خارجي موفق بوده اما در اقتصاد داخلي نتوانسته گامهاي بلندي بردارد. دليل برنداشتن گامهاي بلند را بايد در گذشته جستوجو كرد و نتايج عملكرد منفي دولت سابق را نميتوان يكشبه مرتفع كرد. در اين راستا «آرمان» با غلامرضا ظريفيان، فعال سياسي اصلاحطلب به گفتوگو پرداخته است كه درادامه ميخوانيد:
کد خبر: ۲۹۸۱۶۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۰/۱۸