نگاهی به زندگی یک فعال اقتصادی که عمرش را برای ایران صرف کرد
اشاره: در مجلس شورای ملی بحث بر سر تصویب قرارداد «گس- گلشاییان» است، چند روزی بیشتر به پایان مجلس پانزدهم نمانده است و پس از نطق دکتر «سیدحسین مکی» رأیگیری بر سر تصویب یا عدم تصویب قرارداد صورت خواهد گرفت. جریان ملی- مذهبی در مجلس اقلیت است و اگر کار به رأی گیری برسد، طبیعتا گس- گلشاییان تصویب میشود. قرارداد گس-گلشاییان یا «قرارداد الحاقی»، قراردادی بود که در تاریخ ۲۶ تیر ۱۳۲۸ بین دولت ایران و نمایندگان شرکت نفت انگلیس و ایران به عنوان ضمیمه قرارداد ۱۹۳۳ امضا شد. بر اساس این قرارداد شرکت نفت تعدیلاتی در مبالغ پرداختی به ایران را میپذیرفت؛ قراردادی استعماری که عایدی بیشتری را از منابع و منافع ملی ایران نصیب انگلستان میکرد. اقلیت مجلس سعی داشت از هر ابزار قانونی که در اختیار دارد استفاده کند تا مهلت قانونی زمان مجلس پانزدهم به پایان برسد؛ بدون اینکه قرارداد به تصویب برسد. حسین مکی نطق آتشین خود را شروع کرد. همپیمانان مکی با لابیهایی که در مجلس کردند از دیگر اعضای مجلس وقت برای حسین مکی میگرفتند تا او بتواند به نطق ممتد خود ادامه دهد و مکی نیز با داروی متدرین که از دکتر گرفته بود توانست چند ده ساعت نطق طولانی را ادا کند که منتهی به ساعت 12 شب عید فطر شود و مجلس پانزدهم بدون تصویب قرارداد الحاقی به پایان برسد و موج شادی در بین نیروهای انقلابی و ملی- مذهبی به راه بیفتد. حالا مجلس شانزدهم شده بود و اقلیت با قدرت بیشتری نسبت به قبل در جهت تحقق حقوق و منافع ملی قدم برمیداشت. طرح اصلی نمایندگان مجلس و حامیان مذهبی و ملی آنها در بیرون مجلس ملی کردن صنعت نفت بود که با طرح محمد مصدق به جریان افتاد و در نهایت 29 اسفند 1329 به سرانجام رسید. ملی شدن صنعت نفت سرآغازی بود بر فشار اقتصادی انگلیسیها بر ایران و مقاومت اقتصادی ملی ایرانیان؛ جایی که نقش «میرمصطفی عالینسب» آنجا پررنگ شد.
کد خبر: ۳۰۰۰۸۴ تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۱/۱۵
کد خبر: ۳۰۰۰۸۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۱/۱۵