چكيده: اين نوشتار تلاش مي‌كند تا از سياستهاي تسليحاتي منطقه‌ي حساس خاورميانه، تصويري روشن ارائه دهد. از آنجا كه در اين منطقه كشورهاي نسبتا زيادي قرار دارند، مقاله‌ي حاضر در صدد است تا سياستهاي تسليحاتي را در سه حوزه مطالعاتي خردتر بررسي كند. اين حوزه‌ها عبارتند از: حوزه خليج‌فارس (ايران، عراق و كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج‌فارس) حوزه اسرائيل – عربي (اسرائيل، مصر، سوريه، اردن و لبنان) و حوزه كشوري تركيه. نقطه عزيمت در بررسي هر كدام از حوزه‌هاي ياد شده، مطالعه‌ي تهديدات امنيتي و چالش‌هايي است كه كشورهاي واقع در اين حوزه‌ها با آن مواجه‌اند، مفروض نهفته‌ي اين تحقيق، اين است كه تامين امنيت از اولويت‌هاي اصلي كشورهاي واقع در منطقه خاورميانه است. از اين رو، بسياري از كشورهايي كه فشار بيشترين بار هزينه‌هاي دفاعي را بر اقتصادشان تحمل ميكنند، از كشورهاي خاورميانه‌اند. عربستان، عمان، كويت، بحرين، اسراييل؛ تركيه و سوريه از جمله اين كشورها هستند. بيشتر اين هزينه‌ها، صرف برنامه‌ها و سياستهاي تسليحاتي كشورهاي خاورميانه مي‌شود؛ برنامه‌ها و سياست‌هايي كه بر نوسازي و بهسازي تسليحات قديمي و خريد سيستم‌هاي تسليحاتي جديد و آموزش نحوه‌ي استفاده از آن تاكيد دارد.
کد خبر: ۲۸۵۹۹۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۰/۲۳
چكيده: دولت‌هاي ملي به عنوان بازيگران اصلي روابط بين‌الملل و سياست بين‌الملل، وقتي در صحنه‌ي محيط عملياتي قرار مي‌گيرند، براي تأمين منافع ملي خويش، رفتار سياسي خاصي از خود بروز مي‌دهند كه اين رفتار همواره تحت تأثير متغيرهاي داخلي و خارجي قرار دارد. برخي دولت‌ها به لحاظ موقعيت جغرافيايي، نوع اهداف و استراتژي ملي و تحت تأثير چالش‌هاي امنيتي، رفتار تهاجمي خاصي را پيشه ميكنند كه مي‌توان آن را در چارچوب تئوري‌هاي «جيمز روزنا» نوعي رفتار براساس «انطباق تهاجمي» توصيف كرد. اسراييل به علت عدم مشروعيت منطقه‌اي و بين‌المللي، رفتار سياست خارجي خود را در اين راستا تعريف كرده و استراتژي كلان خود را استراتژي نظامي و دفاعي قرار داده است. در سياست بين‌الملل امنيتي، «انطباق تهاجمي» خود نوعي استراتژي دفاعي است.
کد خبر: ۲۸۵۷۶۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۰/۱۹