روزنامه اعتماد - صفحه 37

اشاره: «مجمع روحانيون از ابتدا نسبت به آيت‌الله هاشمي تقارب فكري بيشتري داشت؛ البته به اين معنا نيست كه در همه جا وحدت نظر داشت؛ نه، اختلاف نظرهايي هم وجود داشت كه در آن موقع بعضي از اين انتقادات در روزنامه سلام منعكس مي‌شد، گرچه روزنامه سلام ارگان رسمي مجمع روحانيون مبارز نبود، ولي چون آيت‌الله خوئيني‌ها آن را اداره مي‌كردند، به نوعي نزديك به مواضع مجمع محسوب مي‌شد. به همين سبب ما هم در دور اول رياست‌جمهوري ايشان با اينكه عضو جامعه روحانيت مبارز بودند، رسما از آيت‌الله هاشمي حمايت كرديم. در دور دوم، مجمع به عنوان تشكل تصميم گرفت كه از كسي حمايت نكند، ولي اعضا را آزاد گذاشتند كه اگر خواستند، از كسي حمايت كنند.» مجيد انصاري گرچه به انتقادات جريان چپ در دهه ٧٠ اشاره مي‌كند با اين حال معتقد است همان روزها هم مجمع روحانيون مبارز جزو منتقداني نبوده كه هاشمي را عاليجناب سرخپوش بداند. البته حمله و همجه عليه هاشمي را مختص چپ سياسي آن زمان نمي‌داند و خاطراتي از راست افراطي قم‌نشين مي‌گويد كه در سخنراني هاشمي اخلال ايجاد كرد. شايد از همين رو تعبير «نماد راست سياسي» در مورد هاشمي را نمي‌پذيرد. آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني در گفته‌هاي مجيد انصاري كه سال‌ها در مجمع تشخيص به رياست او حضور داشته مصداق و نمادي از مديري غيرسياسي است. كسي كه گرايش‌هاي سياسي‌اش در تشخيص مصلحت نظام دخيل نبود و آنچه خروجي روزهاي حضورش در مجمع بود مبتني بر فقه پويا است.