علیرضا علوی‌تبار - صفحه 2

اشاره: در ایران «جریان دانشجویی» بیش از آنکه جریانی صنفی را به ذهن متبادر کند، یادآور جریانی سیاسی است. به نظر می‌رسد در نبود احزابی که توانایی نمایندگی مطالبات اقشار متفاوت جامعه را داشته باشند، این اتفاق ناگزیر است. از همین رو نسبت جریان دانشجویی با جریان‌های سیاسی همواره مسئله بوده است. از طرفی دانشجویان برای مؤثربودن در کنار نیروهای سیاسی قرار می‌گیرند و از سویی دیگر به دنبال حفظ فاصله و «استقلال» خود از جناح‌های سیاسی هستند. به سراغ علی‌رضا علوی‌تبار، تحلیلگر و استراتژیست اصلاح‌طلب رفتیم تا جریان دانشجویی را از منظر او به بحث بگذاریم و درباره امکان، توان‌، محدودیت‌ و ضعف‌ این جریان در پیش‌بردن مطالبات ملی صحبت کنیم.

مقدمه: كابينه دوم روحاني معرفي شده است. انتقادات و حمايت‌ها از كابينه در گفت‌وگوهاي سياسي و فضاي مجازي آغاز شده و اين روند تا پايان جلسات راي اعتماد به وزرا ادامه خواهد داشت. اما آيا واقعا روحاني كابينه بدي بسته است؟ تقويت وزارتخانه‌هايي نظير دادگستري، نيرو و صنعت تغيير كمي در دولت دوم او است؟ شايد در نگاه اول پاسخ به اين سوالات منفي باشد اما بازگشت به روزهاي پرهيجان انتخابات و شعارهاي شورانگيز حسن روحاني گويي چندان تطابقي با اين تركيب ندارد. عليرضا علوي‌تبار، تحليلگر و روزنامه‌نگار با سابقه اصلاح‌طلب پس از اينكه يك روز براي بررسي كابينه دوم روحاني زمان خواست، روز گذشته در گفت‌وگويي با «اعتماد» شركت كرد. گفت‌وگويي بر مبناي كابينه دوم روحاني؛ متن و حاشيه‌اش. علوي‌تبار كابينه دوازدهم را هم‌جهت با دولت فعلي روحاني مي‌داند و معتقد است نيروهاي بهبودخواه بايد به اندازه منابعي از قدرت و كنترلي كه بر قدرت دارند انتظار نقش‌آفريني داشته باشند. او در عين حال اصلاح‌طلبان را تنها نيروي موثر بر چينش كابينه نمي‌داند و معتقد است اين كابينه برآيند نيروهاي مختلفي است كه هر كدام بر تركيبش موثر بوده‌اند. علوي‌تبار البته محافظه‌كاري روحاني در چينش كابينه را خالي از نقد نمي‌داند، اما معتقد است ملاك براي ارزيابي كابينه دوازدهم نبايد حضور افراد اصلاح‌طلب باشد بلكه بايد برنامه‌ها، خطوط كلي و تيم اجرايي وزرا را فارغ از اينكه اصلاح‌طلب هستند يا نه بررسي كرد. اگر اين مجموعه اصلاح‌جويانه بود به دليل شرايط فعلي كشور بايد از آن حمايت كرد.