در واکنش به التهابات این روزها در کشور، عباس سلیمی‌نمین در گفت‌وگو با صبح صادق، جامعه را به یک خانواده تشبیه کرد و گفت[...]

مقدمه: چطور شد که اصولگرایان در سومین انتخابات پشت سرهم، بازهم باختند؟ چطور شد که حتی اتحاد انتخاباتی هم نتوانست جناح راست را از ریل شکست خارج کند؟ اصلاح‏طلبان با چه ساز و کاری از شرایط دشوار بیرون آمدند و اکنون در انتخابات‌های مختلف برنده شدن را تجربه می‏کنند؟ فضای حاکم بر انتخابات را چطور می‏توان تحلیل کرد؟ آیا می‏توانیم شبکه‏های اجتماعی را پدیده‌ موثر انتخاباتی بدانیم که دولتی‏ها را در پاستور ماندگار کرد و شورای شهر را به‌طور تمام و کمال در سیطره اصلاح‏طلبان قرار داد؟ این مباحثی است که در گفت‌وگوی عباس سلیمی‏نمین چهره شناخته شده اصولگرا با «آرمان» طرح شد. در ادامه این گفت‌وگو را می‌خوانید.

مقدمه: با آن‌که هنوز زمان زیادی از تشکیل دولت دوازدهم نگذشته است، اما انتقادهایی نسبت به عملکرد روحانی مطرح شده که بیشترین آن‌ها متوجه تغییر رویکرد و چرخش او به سمت اصول‌گرایان است؛ موضوعی که عباس سلیمی نمین، مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران و فعال سیاسی اصول‌گرا در گفت‌وگو با «آسمان آبی» به کلی آن را نفی می‌کند و معتقد است روحانی هیچ‌گونه تغییری نداشته است. او در ارتباط با پیش‌نویس بودجه 97 نیز معتقد است اقدامات خوبی در این باره انجام گرفته که می‌تواند در جهت نزدیک شدن به عدالت اجتماعی موثر باشد. متن کامل این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

مقدمه: فقدان آیت الله‌هاشمی رفسنجانی چه تاثیری بر فضای انتخاباتی خواهد گذاشت؟» این سوالی است که بعد از فروکش کردن اخبار تشییع میلیونی آیت الله، به عنوان پرسشی مهم در فضای سیاسی و حتی محاوره‌ای طرح می‌شود که باید اذعان داشت تاثیرگذاری غیرقابل انکار‌هاشمی در انتخابات 24 خرداد 1392 در به وجود آمدن چنین ذهنیتی نقش و سهم زیادی دارد. «قطعا آقای روحانی چهره‌ای را از دست دادند که می‌توانست در انتخابات یاریگرش باشد. البته ایشان می‌تواند با کارهایی که انجام می‌دهد و با کاهش دغدغه‌های مردم فضا را به نفع خود کند که این برای رئیس-جمهوری دور از دسترس نیست و می‌تواند با انجام دادن کارهای مثبت نظر مجدد جامعه را به سمت و سوی خودش جلب کند.» این را عباس سلیمی نمین مدیر دفتر مطالعات، تدوین تاریخ ایران می‌گوید. وی که معتقد است « روحانی چهره‌ای را از دست دادند که می‌توانست در انتخابات یاری‌اش باشد» در گفت وگو با «بهار» به بررسی فضای پساهاشمی پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:

اشاره: وقتي به عنوان خبرنگار روزنامه‌اي اصلاح‌طلب با او تماس گرفته مي‌شود، اگر حاضر به مصاحبه شود فرصت نقد اصلاحات و اصلاح‌طلبان را از دست نمي‌دهد هرچند موضوعي كه قرار است محور گفت‌وگو باشد چندان مناسبتي با نقد يك گروه سياسي نداشته باشد. منطق استكبارستيزي در جهان امروز موضوعي بود كه با عباس سليمي‌نمين در ميان گذاشتيم تا به مناسبت سالروز اشغال سفارت آمريكا با او به گفت‌وگو بنشينيم. سليمي‌نمين از اين موضوع استقبال كرد و دعوت‌مان را پذيرفت و اما سعي كرد تا فرصت نقد اصلاح‌طلبان و تا حدودي دولت روحاني را در گفت‌وگو با روزنامه‌اي اصلاح‌طلب از دست ندهد. البته انتقاد او به دولت روحاني و اصلاح‌طلبان از جنس «پايداري» نيست بلكه سعي مي‌كند ادب بحث را رعايت كند و جانب انصاف را فرو نگذارد. سليمي‌نمين در اين گفت‌وگو از جبهه پايداري انتقاد و حتي ابراز اميدواري مي‌كند كه اين گروه سياسي نوظهور در جامعه ايران در آينده بتواند به درك سياسي عميق‌تري برسد. او همچنين مي‌پذيرد كه برخي گروه‌هاي سياسي از جمله «پايداري»ها از «استكبارستيزي» در جهت منويات حزبي و جناحي خودشان در سياست داخلي استفاده ابزاري مي‌كنند و البته با تاكيد بر اينكه «ملت ما از جبهه پايداري خط نمي‌گيرد»، مي‌افزايد كه اگر براساس اعتقاد پايداري‌ها بود، اصلا كشور وارد مذاكرات نمي‌شد. به اعتقاد مدير دفتر مطالعات و تدوين تاريخ ايران برجام و به نتيجه رسيدن مذاكرات هسته‌اي به نفي استكبارستيزي منجر نخواهد شد و مصافحه وزير خارجه كشورمان با رييس‌جمهور آمريكا را نيز به عدول دولت از استكبارستيزي تعبير نمي‌كند. مديرمسوول سابق «كيهان هوايي» هرچند به برخي رفتارهاي محمدجواد ظريف در سال‌هاي اول دهه ٨٠ انتقاداتي را وارد مي‌داند اما به تصريح تاكيد مي‌كند كه امروز براي وزيرخارجه كشورمان احترام زيادي قايل است. در پايان گفت‌وگو به مناسبت سالروز سيزدهم آبان‌ماه سال ٥٨ گريزي هم به اشغال سفارت انگلستان در روز هشتم آذرماه سال ٩٠ زديم تا مقايسه‌اي بين اين دو داشته باشيم. سليمي‌نمين در اين مقايسه ترديدي به خود راه نداد تا حمله هشتم آذرماه - كه توسط نيروهايي با حمايت برخي جريان‌هاي اصولگرا به وقوع پيوست- را محكوم و اقدامي شكست‌خورده بداند كه از هيچ نظر قابل مقايسه با كار دانشجويان خط امام در سال ٥٨- كه از قضا به بزرگان جرياني كه امروز با عنوان اصلاح‌طلب شناخته مي‌شوند نزديك بودند- ندانست.