اشاره: تک و پاتک های دولت و منتقدانش یا به عبارتی شفاف تر میان اصولگرایان رادیکال و هواداران دولت (چه اصلاح طلبان و چه اعتدالیون) وارد مراحل جدیدی شده است. خشاب هر دو طرف پر است و هر روز هم فشنگ های جدیدی در آن می اندازند. هر روز پرونده ای رو می شود و پرده از یک اختلاس و یک تخلف مالی بر می افتد. اخیرا در این بزن بزن های رسانه ای فارس از پرونده معاون سابق کرباسچی و عضو فعلی شورای شهر پرده برداشت که گویا 42 میلیارد تومان سودش از یک قلم رانت در تبدیل ساختمان 10 طبقه اش در قیطریه به ساختمان 14 طبقه بوده است. البته در متن خبر مشخص نشده که این اتفاق در دورانی که معاون کرباسچی بوده رخ داده یا حالا که عضو شورای شهر شده. این ماجراها اما هر چه که باشد، بررسی همه این پرونده ها یک برنده بیشتر ندارد، جز مردم. افکار عمومی تشنه پیداکردن حقیقت هستند و خیلی وقت است که خط کشی های سیاسی برای آن ها معنا ندارد. در این فضای پرتنش هوای سیاست به شدت غبارآلود شده، در نهایت کدام اهرم فشار می تواند پیروز انتخابات در سال آینده را تعیین کند، مروری داریم از برگ های برنده دو طرف در حوزه اقتصاد. آتوهایی که از هم دارند و مدام به عنوان اهرم فشار به سر و کول یکدیگر می زنند.

مقدمه: برندسازي سياسي به تدريج در ايرن به يك فن تبديل مي‌شود. در جهت‌گيري‌هاي ناگهاني افكار عمومي سياستمداران ارزش ترسيم چهره و كاراكتري قابل اطمينان از خود براي مردم را درك كرده‌اند. دو ماه پيش مطلبي نوشتيم كه چگونه احمدي‌نژاد برند موفق سال 84 خود را در سال‌هاي 88 تا 92 با تاثير گرفتن از مشاوره‌هاي اشتباه نابود كرد و اينكه بعيد است ديگر آن برند قابل ترميم باشد. در فضاي سياسي كشور دو چهره مهم ديگر هم از عدم دقت در ترسيم برند خود و اشتباهات تاكتيكي رنج مي‌برند. دكتر قاليباف و دكتر محسن رضايي. هر دو در محاسبات اشتباه خود در مورد جهت‌گيري‌هاي افكار عمومي برند چندين ساله خود را در مقاطع مختلف با ترك‌خوردگي و لرزش روبه‌رو ساختند و نتوانستند به شمايلي قابل اطمينان براي توده‌هاي ميليوني در انتخابات بدل شوند. سياست‌هاي پرخطاي رسانه‌اي نگذشت كه اين دو چهره پرسابقه و خوشنام فضاي سياسي كشور در جلب توجه مردم موفق باشند... اما در اين ميان هاشمي‌رفسنجاني مورد عجيبي است. قبلا هم نوشته بوديم كه به رغم انتقادات فراواني كه به شيوه سياست‌ورزي آقاي هاشمي به خصوص در حوزه اقتصاد وارد مي‌‌دانيم نمي‌توانيم از تداوم حيرت‌انگيز او در سطح اول فضاي سياسي كشور آن هم بعد از چندين شكست سنگين چشم بپوشيم و او را تحسين نكنيم. به خصوص بعد از شكستي سخت در سال 84 از رقيب نه چندان سرشناس خود، او برند افول كرده خود را ذره ذره با صبوري احيا و بار ديگر نقش سرنوشت‌ساز خود را تكرار كرد. او برند را مي‌شناسد و روند بازسازي هوشمندانه‌اي براي خود در پيش گرفت. دكتر رسول بابايي، مديرمسئول پيشين روزنامه‌هاي همشهري و تهران امروز، درباره برند سياسي آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني به طور مفصل با عصر ايران گفت‌وگو كرده است. وي معتقد است آيت‌الله 82ساله يك مگابرند سياسي است كه پس از سال 1384 تغييرات رفتاري و نگرشي قابل توجهي را تجربه كرده است. او سعي كرده در اين گفت‌وگوي بسيار مفصل شرح دهد كه هاشمي‌رفسنجاني چگونه برند به ظاهر شكست خورده خود را دوباره احيا كرده است.

اشاره: او بزرگترين پسر آيت‌الله هاشمي رفسنجاني است محسن هاشمي را بيشتر با 13 سال رياستش بر هيات مديره و مدير عاملي شركت متروي تهران مي‌شناسند. او علاوه بر اين سمت با آغاز كار چهارمين دوره شوراي اسلامي شهر تهران گزينه اصلي اصلاح‌طلبان براي شهرداري تهران و معاون عمران و توسعه دانشگاه علوم و تحقيقات است. شايد به خاطر حضور مداوم او در حوزه شهري و فعاليت‌هاي آموزشي باشد كه بتوان گفت او كم سر و صداترين فرزند آيت‌الله هاشمي است كه حاشيه‌هاي هميشگي اين خاندان چندان دور او نمي‌چرخد. بعد از چاپ مصاحبه هفت صبح با آيت‌الله موسوي تبريزي به عنوان يك اصلاح‌طلب تام و تمام و باز نشر مصاحبه امير محبيان از اصولگرايان مدرن اين بار به سراغ محسن هاشمي رفتيم تا گريزي بزنيم به يكي از افراد نزديك آيت‌الله هاشمي رفسنجاني، پدر معنوي كارگزاراني‌ها، هر چند او در اين مصاحبه خود را سخنگوي كارگزاران نمي‌داند اما معتقد است فرمول نجات كشور همان اصلاحات تدريجي است كه تكنوكرات‌ها هم به آن معتقدند. اما به كار بردن عباراتي مانند ليبراليسم را براي كشور مناسب نمي‌داند و با تصدي‌گري دولت در اقتصاد و رقابت آن با مردم مخالف است و نامه اخير چهار وزير دولت را به حسن روحاني اقدامي اشتباه مي‌داند. او علاوه بر اين نظرهاي اقتصادي‌اش، گريزي هم مي‌زند به انتخابات مجلس در اسفند ماه و احتمال حضورش در اين انتخابات را بعيد نمي‌داند.