سیاسی - صفحه 15

کروبی و امثال او بخشی از نسل سیاسی قدیمی هستند که در دهه‌های گذشته در قدرت حضور داشته‌اند و حالا، پس از سال‌ها حصر، با زبانی از جنس همان دوران و برای لحظه‌ای جلب توجه‌ سخن می‌گویند، اما تاریخ نشان داده که ملت بزرگ ایران بی‌توجه به این بیانیه‌ها و شعارهای دم‌دستی و بدون منطق راه خود را با عزت و سربلندی ادامه می‌دهد

تاریخ را نه با مرکبِ بی‌جان، که با خونِ زنده ی ملت‌ها می‌نویسند! ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، روزی بود که خونِ گرمِ کارگران و دانشجویان و آحاد مردم، قلمی جاودانه شد تا سندِ سقوطِ طاغوت و تولدِ «جمهوری اسلامی» را بر تارک جهان حک کند. رأی ۹۸٪، تنها یک انتخاب نبود؛ انفجار هویتی بود که استعمار فرهنگی و اقتصادی را در گورستان تاریخ دفن کرد، فسادِ رژیم پهلوی را به آتش کشید، و خودباختگی به شرق و غرب را به موزه‌ی وابستگی‌ها سپرد. اینجا، ملت فریاد زد:«ما زنده به اسلامیم؛ نه برده ی الگوهای استعماری!»