بررسي انتخاب كادر رهبري جديد حزب اتحاد و ارزيابي مواضع اين حزب در گفتگو با حسين نورانينژاد
مقدمه: سومین کنگره سراسری حزب اتحاد ملت ایران اسلامی، دو سال پس از نخستین کنگره در حالی برگزار شد که نسلهای دوم و سوم اصلاحات فرصت یافتند تا در کادر رهبری این حزب نقش و جایگاه پررنگتری بیابند. این حزب اصلاح طلب که با بر سرکار آمدن دولت روحانی و پس از خزان فعالیتهای سیاسی و حزبی که از فردای انتخابات خرداد88 دامن گیر جریان اصلاحات و فضای سیاسی کشور شده بود، باترکیبی از اصلاح طلبان شناخته شده و کادرهای حزبی با سابقه به عرصه سیاست ورزی و کار حزبی وارد شد.
اتحاد ملت با نقش آفرینیهای چشم گیر در کنار دیگر احزاب و گروههای اصلاح طلب توانست با عمر حدودا 2سال و نیمه خود قدمهای بزرگی برای انتخاب مجدد روحانی به ریاست جمهوری و چیدمانترکیبی اصلاح طلبتر از مجلس شورای اسلامی و همچنین تشکیل شوراهای اصلاح طلب شهر و روستا در کلان شهرهای مهم کشور بردارد؛ اما این شروع خوب برای اتحاد ملت که حال باترکیبی پویاتر در شورای مرکزی این حزب هم همراه شده نوید آینده حزبی محوری و پویا در جریان اصلاحات خواهد بود؟ برای پاسخ به این سوال و برای دریافتن مواضع حزب اتحاد ملت پیرامون مسائل سیاسی حزبی روز کشور با حسین نورانینژاد از اعضای جدید شورای مرکزی این حزب اصلاح طلب به گفتوگو نشستیم.
نورانی نژاد در این گفتگو از نقش و جایگاه اتحاد ملت در جریان اصلاح طلب میگوید و معتقد است «در انتخابات اخیر حزب اتحاد ملت توانست سرمایه اجتماعی خود را نشان دهد اما نفوذ و قدرتی که حزب مشارکت در زمان خود داشت، اکنون برای اتحاد ملت مهیا نیست، امکانی که شاید در آینده فراهم شود.» او با این همه اما میگوید «به لحاظ نفوذ اجتماعی و ویژگیهای گفتمانی که اتحاد ملت دارد، به نحو بارزی متمایز است و تاثیرگذاری سیاسی بیشتری نسبت به سایر احزاب دارد.» در ادامه مشروح گفتگوی «بهار» با عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت را میخوانید:
کد خبر: ۳۰۵۹۰۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۸/۱۰
بررسي وضعيت نهادهاي مدني ايران در ميزگرد عباس كاظمي، هادي كاشاني و مينو مرتاضي
مقدمه: ميزگرد بررسي وضعيت جامعه مدني در ايران با پرسشهايی کليدي همراه است. بررسي و تحليل سير تطور تاريخي نهادهاي مدني در ايران و اينکه نسبت جامعه مدني و اصلاحطلبي چيست و همچنین آسيبشناسي جامعه مدني از منظر کنشگران و تحليلگران ارزيابي و راهکارهاي برونرفت از وضعيت کنوني بررسی شده است. حاضران در نشست رويکردها و تعاريف متفاوتي از جامعه مدني دارند. از عباس كاظمي، جامعهشناس و استاد دانشگاه که جامعه مدني ايران را بيش از مدني، سياسي دانسته و تأكيد دارد که جامعه ايراني نه مردمبنياد، بلکه دولتبنياد است تا مينو مرتاضي، فعال مدني و كنشگر حوزه زنان که تأكيد دارد «يکي از نقدها و ضعفهاي پيشرو اين است که ما جامعه مدنيمان را از دل تاريخ و سنت خودمان استخراج نكردهايم».دراينحال هادي كاشاني، فعال مدني در حوزه محيط زيست و مديريت شهري، نيز تأكيد دارد «آگاهي عمومي در جامعه امروز نسبت به پديده محيط زيست بيشتر شده؛ اما حالا ديگر بحث آموزش و آگاهسازي نيست، بحث مدلي است كه بايد به اين فكر كند که هر نهاد مدني چگونه ميتواند اثرگذاري خود را حفظ كرده و باقي نهادها را با خود همسو كند. در واقع ما با چالش عصر جديد فعالان و نهادهاي مدني مواجهيم». او همچنين تأكيد دارد که «رفتارهاي نهادهاي مدني كمي پختهتر شده و هيجانات كمتري دارد؛ اما از نظر ساختاري متأسفانه معايب زيادي دارد».در بخش پايانبندي ميزگرد نيز کاظمي خطاب به اصلاحطلبان ميگويد: «اصلاحطلبان بايد بدانند كه برخلاف اصولگرايان كه به منابع قدرت ( بخش سنتي، بخش مالي و بخش سياسي) دسترسي دارند، تنها ميتوانند به مردم و جامعه مدني اتكا كنند».مرتاضي نيز از نگاهي موسمي اصلاحطلبان به جامعه مدني گله دارد؛ اينکه در بزنگاه انتخاباتي سراغ آنها بياييم و در گام بعدي آنها را به فراموشي بسپاريم.
کد خبر: ۳۰۲۴۱۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۴/۱۰