اشاره: ميزان حضور زنان در عرصه سياسي، اقتصادي و فرهنگي به عنوان يكي از مولفه‌هاي توسعه‌يافتگي شناخته مي‌شود. زنان كه تا ١٠٠ سال پيش در واقع جنس دوم شناخته مي‌شدند و در هيچ يك از عرصه اجتماعي حضور نداشتند، امروزه كليدي‌ترين پست‌هاي سياسي را در كشورهاي توسعه‌يافته اختيار دارند و در سياست‌هاي جهاني نقش تاثيرگذار و كليدي ايفا مي‌كنند. اما رسيدن به اين جايگاه به آساني به دست نيامده و حاصل مبارزات بسياري بوده است؛ مبارزاتي همسنگ مبارزات نژادپرستي كه قرن بيستم را شكل و شمايلي ديگري بخشيدند. ايران هم به عنوان كشوري در حال توسعه با سرمايه‌هاي اجتماعي بسيار تحت تاثير ظرفيت‌هاي بين‌المللي گام‌هايي در اين راستا برداشته است؛ گام‌هايي كه شايد در قالب بين‌المللي خيلي چشمگير نباشد، اما نسبت به همسايگان و كشورهاي هم‌رده بسيار برجسته است. تاريخ معاصر ايران، همواره آكنده از عطر آشناي حضور زنان در عرصه‌هاي سياسي و اجتماعي بوده است و اين حضور در مقاطعي بسيار جدي بوده و در دوره‌هايي، رو به ضعف نهاده است. با وجود اينكه در طول تاريخ، به دلايل مختلف و به واسطه فرهنگ غلط حاكم بر جوامع و نيز وجود نگرش‌هاي مختلف نسبت به زن و استثمار او، همواره حضور زن در جامعه دچار فراز و نشيب‌هايي بوده است و به او اجازه داده نشده كه قابليت‌هاي ذاتي خود را به نمايش بگذارد، ولي با اين همه، زن هر جا كه حضور پيدا كرده، توانسته است نقش اصلي و تاثيرگذار خود را به خوبي ايفا كند. مطالعات زنان و پرداختن به ابعاد مختلف اين موضوع همواره در ايران و به خصوص بعد از انقلاب مورد توجه قرار داشته است. پايان‌نامه‌هاي مختلفي در دانشگاه‌ها به اين موضوع پرداخته، نشست‌هاي بسياري برگزار مي‌شود، كتاب‌هاي بعضا خوبي هم نگاشته مي‌شود، اما همه اينها هنگامي كارآمد مي‌شود كه به عرصه‌هاي اجتماعي و سياسي و به خصوص حوزه‌هاي قدرت وارد شود. چندي پيش نشست و هم‌انديشي‌اي در رابطه با زنان و مشاركت سياسي در «پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات اجتماعي جهاد دانشگاهي» برگزار شد. دو سخنران اين برنامه يعني خانم‌ها توران ولي مراد و الهه كولايي تاكيد بر همين نكته داشتند كه اين بحث‌هاي نظري بالاخره بايد در جايي عملياتي شود و در سياستگذاري‌هاي كلان وارد شود تا بتوان بازخورد آن را در عرصه اجتماعي و مشخصا مشاركت سياست در زنان ديد. در ادامه خلاصه‌اي از سخنان دو پژوهشگر و فعال سياسي را مي‌توانيد ملاحظه كنيد.