مصطفی کواکبیان - صفحه 5

اشاره: دوستی دیرینه‌ای با رئیس‌جمهور داشت، درست از زمان مجلس اول. هرچه باشد هر دو همشهری هستند و اهل سیاست. هنوز آن روزها را خوب به یاد می‌آورد. ستاد انتخاباتی حسن روحانی... روزهایی که برای ورود او (روحانی) به مجلس به آب و آتش می‌زد. شمس و مولانای سمنانی دهه 60 اما، راهشان بعدها از هم جدا شد، یکی به سمت اصولگرایی گرایش پیدا کرد و یکی به سمت اصلاح‌طلبی. یکی بعدها سر از جامعه روحانیت و مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورایعالی امنیت ملی و نهاد پاستور درآورد(!) یکی برای خود حزب تشکیل داد و شد نماینده فعال مجلس هشتم و دهم کسی که معلمی در دانشگاه را بر همه پست‌هایی که دارد و داشته بیشتر ترجیح می‌دهد و همیشه می‌گوید من معلم دانشگاهم آن هم دانشگاه علامه طباطبایی به عنوان عضو هیئت علمی. مصطفی کواکبیان اما از سال 92 تا به امروز یعنی از وقتی بنا شد تا اصلاح‌طلبان حامی رئیس دولت تدبیر و امید شوند دوباره مواضعش به دوست قدیمی و همشهری سابق نزدیک‌تر شد و یاد ایام جوانی و سال58 برایش زنده. همانی که زمانی برای راهیابی حسن روحانی به مجلس به آب و آتش می‌زد... حالا در دفاع از او در رقابت‌های انتخاباتی 92 و 96 چنین کرد. دبیرکل حزب مردم‌سالاری، اما از چهره‌هایی است که خصوصیات دیگری هم دارد. خصوصیاتی که باعث می‌شود این روزها هم از راستی‌های رقیب هجمه بشنود و هم گهگداری از چپی‌های رفیق. کواکبیان برای شبکه‌های اجتماعی نیز سیاستمداری آشناست، بعضی از گفته‌هایش دست به دست می‌چرخند یا برخی از تصاویرش بدون هیچ توضیحی درجهت تخریب سیاسی او پخش می‌شوند... همه اینها هم برای آن است که از مصطفی کواکبیان چهره‌ای بسازند که اصلاحات نباید زیاده ‌روی او حساب کند و حرف‌هایش را جدی بگیرد، که این هم از سیاست اصولگرایان مخالف اصلاح طلبان است. اما هیچ‌یک از اینها دلیل نمی‌شود تا این عضو کمیسیون امنیت ملی و دکترای علوم سیاسی از سیاست سرخورده و از اصلاح‌طلبی بریده و از جدال با رقیب تندرو دلزده شود. هنوز هم بر حزب‌گرایی تاکید و بر تداوم راه خود ایمان دارد. اینبار آقای دبیرکل به‌جای حضور در یک مناظره تلویزیونی یا سخنرانی بی‌باک در صحن مجلس یا تدریس در کلاس دانشگاه، با ما به گفتگو نشسته تا هم از حال و هوای این روزهای دنیای سیاست بگوید و هم از همه حواشی که راجع به او می‌گویند...