نویسنده: محمد باوى
کد خبر: ۱۱۴۱۶۹ تاریخ انتشار : ۱۳۸۹/۱۰/۳۰
هیثم شیرکش
مقدمه:
حق کرامت یا حرمت داشتن اشخاص در جامعه همانند حق حیات از موارد بسیار مهم در زندگی اجتماعی است .
انسان یک موجود اجتماعی است و هنگامی می تواند به رشد و تکامل مورد نظر خویش برسد که بتواند از مواهب و نعمات الهی اعم از مادی و معنوی فردی و اجتماعی استفاده کند لذا برای ایجاد بستر مناسب جهت تکامل انسان در درجه نخست بایستی حرمت و احترام اجتماعی انسان که نیاز طبیعتی و فطری اوست صیانت گردد و مورد تحقیر واقع نشود. انسانی که هتک حرمت شود و مورد انواع و اقسام توهینها قرار گیرد فاقد شخصیت خواهد شد و دچار تزلزل و ناامیدی می گردد. در مرحله بعد بایستی این امکان برای همه انسانها فراهم شود که بتوانند از امکانات و نعمات موجود در راستای نیل به تعالی و کمال مطلوب بهره گیرند. امام خمینی (ره ) بعنوان شخصیت برجسته قرون و مجدد اسلام ناب محمدی (ص ) با بنیانگزاری نهضت مردمی و ظلم ستیز خود پس از تحمل مرارتها و سختیهای فراوان این دو مهم را در تشکیل حکومت اسلامی ایران محقق نموده و به مردم شریف و عزیز ایران همچون عطیه ای الهی اهدا نموده اند.
مقابله جانانه با برخی ترفندها و اقدامات خائنانه رژیم منحط پهلوی از جمله لایحه انجمنهای ولایتی و ایالتی و نیز لایحه ننگین کاپیتولاسیون و تشکیل برخی نهادها و سازمانها پس از پیروزی انقلاب اسلامی (از جمله بنیاد مستضعفان و جانبازان بنیاد شهید نهضت سوادآموزی و...)و حتی نامگذاری بعضی از روزها بنام اقشار خاص جامعه از ارتشیان و بسیجیان و سپاهیان و... همه و همه در جهت تحقق کرامت انسانی در جامعه اسلامی است .
در مقاله حاضر که تحت عنوان « کرامت انسان در حکومت امام خمینی (ره ) تقدیم می گردد برآنیم تا به اندازه بضاعت به گوشه هائی محدود از احترام به کرامت انسان درحکومت کریمه امام (ره ) بپردازیم »
کد خبر: ۱۱۳۶۱۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۱/۰۷/۱۳