حماسه 9دی - صفحه 25

برچسب ها
کد خبر: ۲۵۲۶۰۸   تاریخ انتشار : ۱۳۹۱/۱۰/۰۴

آسیب‌شناسی فرهنگی شهر تهران (2)
مقدمه: در این شماره از بازخوانی فتنه 88 ، سومین بخش از "کالبدشکافی فرهنگی فتنه 88 " تقدیم مخاطبان می شود. همانگونه که در شماره های گذشته به طور مبسوط نشان داده شد؛ طراحی پیچیده امنیتی – سیاسی دشمن در کنار خیانت برخی از "حواریون نظام" ( اصطلاح به کار رفته شده توسط فتنه گران در سند راهبردی آنان) ، هم چنین سکوت و مماشات برخی خواص که نقش ویژه ای در فتنه 88 داشت، حاوی نوعی از رگه هایی از آسیب فرهنگی – اجتماعی هم بود. برخی آسیب های فرهنگی و پاره ای مشکلات اجتماعی، اهرمی برای فعلیت و استمرار طراحی های امنیتی شد. در شماره های قبل به نقش " گرایشات فمنیستی" و نقش شرایط فرهنگی- اجتماعی زیست بوم شهر تهران در فتنه 88 پرداختیم. در شماره گذشته از کالبدشکافی فرهنگی فتنه 88 به برخی زمینه های آسیب های شهر تهران در پروژه فتنه اشاره نمودیم. مواردی چون نقش «شبه طبقه متوسط» ، پدیده «تهرانیزاسیون(فریب ناخودآگاه)» ، پدیده «تهرانی بودن(فریب خودآگاه)» و «وندالیزم خیابانی(تمایل به ذات کارناوال، آشوب و اغتشاش)» در شماره قبل مورد بررسی قرار گرفت. در این شماره به سایر زمینه های فرهنگی فتنه در شهر تهران و البته تلاش برنامه ریزی شده اصلاح طلبان برای به وجود آوردن یک فتنه "شبه اجتماعی" اشاره می شود. در بعد فرهنگی، سوال اصلی آن است که چرا فتنه 88 تنها در تهران قادر به آشوب سازی و بحران سازی شد و چه زمینه های ضد فرهنگی و کدام طیف از مشکلات، برای فتنه به سان یک "اهرم عملیاتی" عمل کردند؟ قبل از هرگونه بحثی موکدا تاکید شود که مقصود از بازگویی چالش های فرهنگی شهر تهران که زمینه ساز فتنه 88 شد، عمومیت و تسری آن نیست چون فتنه 88 ، حتی در تهران هم بدنه مردمی قابل اعتنا و گسترده ای نداشت اما به هر حال شناسایی زمینه های فتنه لازم است. از این رو باید توجه شود اگر تهران تنها شهری است که در فتنه 88 ، در برخی برهه های زمانی دچار آشوب و اغتشاش شد ، هم زمان مهم ترین شهری است که با به صحنه آمدن قاطبه مردم فرهنگی و غیور آن در 9 دی 88 و 22 بهمن 88 ، تومور فتنه را از جا درآورد.
کد خبر: ۲۴۲۹۷۹   تاریخ انتشار : ۱۳۹۱/۰۷/۱۱

پربیننده ترین