داود هرمیداس‌باوند

مقدمه: در محافل سياسي و بين‌المللي هرگاه بحثي درباره خاورميانه مي‌شود، ذهن‌ها قبل از هر چيز بر دو قدرت بزرگ اين پهن‌دشت متمركز مي‌شود. ايران و عربستان حدود نيم قرن است اهرم‌هاي قدرت خاورميانه را در دست دارند؛ ايران حدود ۳۰ سال است كه رهبري جبهه مقاومت و عربستان رهبري جبهه سازش را برعهده دارند. بعد از حادثه يازده سپتامبر و ورود ايالات متحده آمريكا به عراق و افغانستان معادلات خاورميانه دگرگون شد. قبل از ورود آمريكا، عراق، ايران و عربستان سعي داشتند سطحي از روابط ديپلماتيك را در ميان خود حفظ كنند. در گذشته عربستان دقت داشت كه در محدوده خط قرمز ايران وارد نشود، ولي بعد از اينكه موضوع خلع قدرت در عراق با سقوط صدام‌حسين به وجود آمد، عربستان نتوانست تحمل کند كه ايران در عراق بازوي اصلي قدرت باشد، لذا سعي كرد به تحركاتي در عراق بپردازد و اين ابتداي شروع رويارويي عربستان با ايران بود. عربستان در مرحله بعد سوريه را به عنوان زمين نبرد با ايران انتخاب كرد و بعد از توافق ايران با غرب به يك‌باره توان خود را كاهش يافته ديد و از انتحاريون خود در عراق و سوريه استفاده كرد تا در مقابل ايران بايستد. عربستان در يمن و بحرين هم برخلاف مسائل حقوق بين‌الملل تحركات نظامي انجام داد. اخيرا نيز روابط خود را با ايران قطع كرده و تلاش دارد در پی دستیابی به منفعت‌طلبی‌های جاه‌طلبانه خود باشد. به بهانه مواضع اخير عربستان در مقابل ايران «آرمان» با دكترهرميداس باوند استاد روابط بين‌الملل به گفت‌وگو پرداخته است که در ادامه مي‌خوانيد: