گفتوگو با آيتالله صانعي؛ از خاطرات انقلاب تا نظرات فقهي جديد
اشاره:
وقتي به قم رسيدم تا در دفتر آيتالله صانعي با ايشان ديدار و گفتوگو كنم، مدت زمان زيادي از رفع كسالت ايشان كه منجر به بستري شدن آيتالله صانعي در بيمارستان شده بود سپري نميشد. اما آيتالله صانعي كسالت چنداني نداشت و مثل ديدارهاي گذشته، پرتوان و در عين حال با آرامش، سخن ميگفت. آنچه مرا به انجام گفتوگو با آيتالله صانعي ترغيب كرده بود، نه مسايل سياسي و حواشي مرتبط با آن طي سالهاي اخير، بلكه بررسي دو موضوع بنيانيتر در مورد ايشان بود. نخست اينكه آيتالله صانعي به عنوان يك شخصيت مهم فعال در سالهاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي كه همواره مورد اعتماد امامخميني(ره) قرار داشت، چرا اندك اندك از مناصب سياسي كناره گرفت. تعابيري كه امام براي آيتالله صانعي به كار ميگيرد، به خودي خود گوياي اعتماد بنيانگذار انقلاب به آيتالله صانعي است. به عنوان نمونه، در صحيفه امام، ج 17، ص 231 به نقل از امام خميني(ره) آمده است:
«من آقاي صانعي را مثل يك فرزند بزرگ كردهام. اين آقاي صانعي، وقتي كه سالهاي طولاني در مباحثاتي كه ما داشتيم تشريف ميآوردند، ايشان بالخصوص ميآمدند با من بحث ميكردند و من حظ ميبردم از معلومات ايشان، و ايشان يك نفر آدم برجستهاي بين روحانيون است و يك مرد عالمي است». امام خميني كمتر چنين تعبيراتي را درباره شخصيتي به كار بردهاند.
نكته دوم كه مورد توجه من قرار داشت فتاوا و نظرات فقهي نوين آيتالله صانعي بود كه در سالهاي اخير مباحث فراواني را ايجاد كرده است. بنابراين تلاش كردم در فضايي كه نگرش سياسي بر پرسشها غلبه نداشته باشد با آيتالله صانعي گفتوگو كنم و ايشان نيز با صبر و حوصله فراوان به پرسشهاي ما پاسخ داد....
کد خبر: ۲۹۵۰۳۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۶/۱۱