محمد عطریانفر - صفحه 5

اشاره: در ادبیات اصولگرایی با ظهور و بروز اقشاری مانند جبهه پایداری و همینطور برخی اعضای جناح محافظه‌کار که در عرصه سیاست تخته گاز می‌رفتند و کسی را یارای هدایت آنها به مسیر اعتدال نبود، واژه‌ای به‌نام اصولگرایان تندرو باب شد. اصولگرایانی که تندروی پیشه کرده و بعضا با مواضع احساسی، سرستیز با غرب داشته، دولت یازدهم را برنمی‌تابیدند و از شنیدن نام اصلاح‌طلبان کهیر می‌زدند. این عده اگر در پارلمان ایران، عنوان وکالت مردم را یدک می‌کشیدند امثال ظریف، وزیر خارجه ایران را خائن خطاب می‌کردند، تیم مذاکره‌کننده را جاسوس می‌دانستند یا گروهی به تجمعات حمله‌ور می‌شدند و .... تندروی بخشی از اصولگرایان قدمتی طولانی از بدو تاسیس این جناح دارد. شاید از همین روی بود که اصولگرایان زیادی تحت عنوان اصولگرایان معتدل یا حامیان دولت روحانی خود را از این جبهه رادیکال کندند. نتیجه اینکه طی این چندین سال، اصولگرایان را به دو بخش تندرو و معتدل تقسیم می‌کنیم. اما روزی که چنین طبقه‌بندی در بین جناح محافظه‌کار مصطلح شد کمتر کسی فکر می‌کرد که عده‌ای هم در درون جبهه اصلاح‌طلب به فکر طبقه‌بندی اصلاح‌طلبان به افراطی و معتدل باشند(!) بی‌خود نیست که محمدعلی ابطحی اخیرا به نقل از عارف می‌نویسد: «آقای عارف معتقد بود از وقتی با انتخابات و به کمک مردم جریان اصلاحات انسجامی پیدا کرده، از داخل این جبهه فشار وارد می‌شود که انسجامش به‌هم بریزد.» این جمله به معنای وجود دست‌هایی از داخل جناح اصلاح‌طلبان برای اعمال فشار در راستای شکستن انسجام جناح چپ است.نمونه‌اش شاید جوی که برخی از احزاب به ظاهر موتلف با اصلاحات یا رسانه‌ها علیه محمدرضا عارف به‌وجود آورده‌اند. در جدیدترین اقدام اما یک سایت حامی دولت، اصلاح‌طلبان را دوشقه کرده و گروهی را افراطی نامیده است. خبرآنلاین با انتقاد از برخی روزنامه‌های اصلاح‌طلب که سخنرانی اخیر روحانی در تلویزیون را منفعل خوانده‌اند، می‌نویسد: «حالا می‌توان گفت بیش از اصلاح‌طلبان، اصولگرایان‌اند که مدیون روحانی‌اند، البته اگر قدر بدانند. روحانی با رفتارش، صدای اصلاح‌طلب‌های افراطی را که مرتباً "فالش" می‌خوانند، از کار انداخته و از این جهت دفع شر کرده.» دفع شر به‌دلیل رد اصلاح‌طلبان افراطی؟! چه جالب که همین افراطی‌های اصلاح‌طلب در زمان حضور به عنوان پشتوانه انتخاباتی حسن روحانی شر نبودند و عین خیرتلقی می‌شدند(!) طبقه‌بندی اصلاح‌طلبان به افراطی و غیرافراطی اما در نوشته‌های برخی نشریات عمدتا مربوط به حزب کارگزاران یا اعتدال و توسعه بیشتر به چشم می‌خورد. شرایط به‌گونه‌ای رقم خورده است که عده‌ای مدعی هستند برخی از این گروه بناست تا هر مطالبه اصلاح‌طلبان از حسن روحانی را افراطی‌گری بنامند. مثلا روحانی خود بارها در صحبت‌هایش از زنان و اقوام گفت و نقشی که باید در مدیریت کشور ایفا کنند، اما وقتی هیچ‌یک از این اقشار در کابینه قرار نمی‌گیرند و اصلاح‌طلبان نسبت به آن اعتراض می‌کنند، اصلاح‌طلبان معترض به عدم تحقق این وعده‌ها افراطی و شر خوانده می‌شوند(!) محمد عطریانفر که خود عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران است، می‌تواند پاسخگوی این نکته باشد که آیا این طبقه‌بندی‌های اصلاح‌طلبان از حزب آنها آب می‌خورد؟ عطریانفر معاونت وزارت کشور ایران در دولت اصلاحات و فعال نام آشنای عرصه سیاست و رسانه درگفتگو با آفتاب‌یزد به سوالات و ابهامات ما درباره تقسیم‌بندی اخیر اصلاح‌طلبان به افراطی و معتدل پاسخ می‌دهد.

مقدمه: اقليت اندكي را برمي‌شمارد كه قباي مخالفان دولت را بر تن كرده و مواضع خود را به راحتي علني مي‌كنند؛ آنها را تندروهاي جريان اصولگرا معرفي مي‌كند و البته جريان اصلاحات را هم عاري از اين تندروي نمي‌داند و پيشنهاد مي‌دهد كه هر دو طيف سياسي كشور، اين افراد را از جمع خود دور كنند. محمد عطريانفر، فعال سياسي اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با «اعتماد»، خيلي متفاوت‌تر از ساير اصلاح‌طلبان به دولت دوازدهم نگاه مي‌كند. او با وجود تاييدي كه بر ادامه راه مخالفان دولت روحاني در دوره دوم رياست‌جمهوري او دارد، معتقد است كه پاشنه آشيل دولت روحاني، خود دولت او است كه اگر در جهت تحقق مطالبات مردمي گام بردارد، فرصت هرنوع سوءاستفاده را از آنان خواهد گرفت. عطريانفر، به مواضع روحاني در قبال موافقانش كه غالبا از طيف اصلاح‌طلبان هستند نيز اشاره كرد و با رضايتمند خواندن نوع رويكرد او، تاكيد كرد كه نبايد ذهن خود را معطوف به ٤ ايراد طرح شده از سوي ٤ نفر از درون گفتمان اصلاح‌طلبي كنيم. او در پايان اين گفت‌وگو با تاكيد بر اينكه همراهي دولت روحاني از سوي اصلاح‌طلبان ادامه خواهد يافت، اين را هم گفت كه به خاطر عدم تحقق مطالبات برخي اصلاح‌طلبان، دنيا به آخر نمي‌رسد. گفت‌وگوي روزنامه «اعتماد» با محمد عطريانفر، فعال سياسي اصلاح‌طلب را در ادامه بخوانيد.